PRINTBARE VERSIE

GROOT, STIL EN ZWART DRIEHOEKIG VOERTUIG BOVEN YOUNGSTOWN, FLORIDA

© 2007 door: Linda Moulton Howe

Vertaling: Paul Harmans

Deel 1

“Ik had het idee dat ze met elkaar in conflict waren – alsof de rode lichten trachtten weg te komen van de kleine, wit gloeiende schijven – en dat gebeurde vier maal.”

Thelma Landers, Youngstown, Florida

Voorwoord ufowijzer
Deze waarneming op 1 oktober 2007 in Florida van een grote driehoek met rode lichten aan de onderkant, doet denken aan de vele driehoeken die tijdens de Belgische UFO-golf - die duurde van 1989 tot begin 1991 - werden waargenomen. Dergelijke driehoeken worden overigens nog steeds regelmatig wereldwijd waargenomen en ook zo af en toe nog boven België. Volgens de bekende Belgische gedreven scepticus Wim Van Utrecht, waren de driehoeken boven België (1989/1991) slechts helikopters, de Amerikaanse Stealth en zelfs kartonnetjes met lampjes erop geplakt en opgegooid voor de cameralens. Verder waren er volgens hem hele hordes mensen, waaronder veel politieagenten, luchtmachtmensen en wetenschappers, die over een gezwollen ‘fantasieduim’ beschikten en daar ijverig op zogen. Ook de Belgische luchtmacht die een aantal malen met F-16’s opsteeg om de driehoeken te onderscheppen, iets wat niet lukte omdat de F-16’s in vergelijking met de driehoeken snelheid tekort kwamen, hadden het volgens Van Utrecht helemaal verkeerd, ze achtervolgden slechts spookbeelden: temperatuurinversies op de radar. En kolonel De Brouwer, die de leiding had bij deze F-16 acties en uiteindelijk de conclusie trok dat het om objecten ging waarvan hij de herkomst niet kon bepalen, werd door de sceptici min of meer als goedgelovig neergezet.

Deze laatste waarneming in Florida, met een aantal volwassen getuigen, doet mij niet denken aan een leuke grap. Het heeft tevens veel weg van de Phoenix Lights in 1997, welke met duizenden getuigen een gebeurtenis was waarvan duidelijk is bewezen dat het daar niet om slechts wat lichtkogels en een paar fantasten ging. Hoewel de gedreven sceptici daar anders over denken, maar voor hen zal er nooit genoeg bewijs zijn dat er al gedurende vele tientallen jaren iets zeer vreemds gaande is in ons wereldse luchtruim. Iets wat de wetenschap en de media beter eens serieus zouden moeten nemen in plaats van het belachelijk te maken. De orthodoxe wetenschap wil eerst hard bewijs hebben, pas dan willen ze er serieus naar kijken, zo beweren zij. Hadden zij ook hard bewijs van de oerknal voordat ze daar wetenschappelijke tijd en energie in stopten? En hoe zit dat met zwarte gaten? En met de klimaatsverandering? We hebben daarvoor geen bewijs dat het de mens zelf is of dat het wellicht een kosmische oorzaak heeft, maar de wetenschap ziet (ook sinds kort hoor) de aanwijzingen voor een verandering en gaat onderzoek doen op zoek naar de oorzaken. En zo zijn er nog wel een aantal voorbeelden te noemen van zaken die zich vaag aandienen en vragen om wetenschappelijke nieuwsgierigheid en aandacht en dat terecht ook krijgen.

verandert in een zwarte, gigantische, gelijkzijdige driehoek met oversized lichten in diverse kleuren aan de onderzijde, geluidloos op boomtophoogte gaat zweven en dan zomaar wegschiet naar de horizon. Dat zou toch een ontdekking te noemen zijn, niet!? En mooi opgelost, dat verdraaide UFO-fenomeen!

19 oktober 2007 Youngstown, Florida – Tien en een half jaar geleden, op 13 maart 1997, vertoonden zich een serie ongeïdentificeerde objecten boven de staat Arizona. Dat begon om 19:30 tot op zijn minst tot 22:30 die avond. Het voertuig dat als eerste werd waargenomen was een zwarte, stille driehoek met een paar rode lichten aan de onderkant. Twee personen die in Phoenix in onroerend goed handelen en het zagen, schatten dat de lage, langzaam vliegende en compleet geluidloze driehoek op zijn minst 1,8 mijl breed was, dat konden ze afmeten aan de huizenblokken waarboven de driehoek vloog.

Een andere melding die nacht kwam van een vrachtwagenchauffeur die op de snelweg van het noorden naar het zuiden van Phoenix reed. Hij zag twee grote oranje/witte bollen die aan en uit pulseerden boven de Luke luchtmachtbasis. Anderen filmden en rapporteerden aan de lokale tv-stations kleinere witte lichten die een gelijkmatige boog in de lucht vormden.

Vier maanden later trachtte de Amerikaanse overheid deze drie uren met bijzondere luchtfenomenen, nu bekend als de ‘Phoenix Lights’, te verklaren als militaire lichtkogels van een oefening door de Luke luchtmachtbasis. Geen van de ooggetuigen hecht overigens enig geloof aan deze verklaring.

En nu komt een andere waarneming, gedaan door meerdere getuigen, van twee grote oranje/witte bollen die aan en uit pulseerden en kleinere witte, gloeiende schijven uitstootten, welke rondom de oranje/witte bollen cirkelden en daarna wegvlogen naar rode lichten in de verte, alsof ze in de aanval gingen, zo dachten de getuigen. De locatie is Youngstown, Florida, ten noordoosten van de Tyndall luchtmachtbasis bij Panamastad. De datum was maandag 1 oktober van ongeveer 19:30 tot 20:15, vijfenveertig minuten. Vier volwassenen en twee tieners keken in verbazing toe hoe de witte lichten in conflict leken te zijn met de rode. Dat werd al snel gevolgd door de verschijning van een grote, donkere driehoek met een paar rode lichten die zich losmaakten van de onderkant van de driehoek en wegvlogen.

Youngstown, Florida, ligt in de rode cirkel uiterst rechts ten noordoosten van de Tyndall luchtmachtbasis (rode cirkel onderaan) De Eglin luchtmachtbasis ligt ten noorden van Fort Walton Beach (linker rode cirkel)

Tyndall luchtmachtbasis, Florida

Thuisbasis van het 325ste Fighter Wing Mission

De op Tyndall aanwezige Units:

Eglin luchtmachtbasis, Florida

USAF: Thuisbasis van het Luchtmacht Wapen Centrum. Luchtmachtbasis Eglin dient als het brandpunt van alle luchtmachtwapens. Het verschaft geavanceerde technologie, constructie en het programmeren van de efficiency van het gehele product om zodoende een superieure gevechtscapaciteit te verschaffen aan de oorlogsvoering. Het Eglin Luchtmacht Wapen Centrum begeleidt en onderneemt testen en beoordeeld de wapens, de navigatie- en geleidingssystemen en de commando- en controlesystemen. Het is tevens thuisbasis van de 96ste Air Base

De op Eglin aanwezige Units:

Straaljager

Eén van de getuigen in Youngstown, Florida, is de 45 jaar oude Thelma Landers, moeder van de 14 jarige Zachary. Ze nam onlangs contact met mij op omdat zij en haar buren zich afvroegen of er meer mensen waren die de oranje/witte bollen, de kleinere gloeiende schijven en de rode lichten die werden achtervolgd of de grote driehoek die over hen heen bewoog op het niveau van de boomtoppen en zo groot als een voetbalveld was, hadden gezien.

Thelma is twee maal gescheiden en woont nu samen met haar zoon Zachary in een caravanpark in Youngstown. Zij en haar zoon waren naar de supermarkt geweest om levensmiddelen in te kopen en waren net op snelweg 2301 aangekomen toen Zachary opgewonden werd over lichten in de lucht.

 

INTERVIEW:

Thelma Landers, huisvrouw, Youngstown, Florida: Mijn zoon zei: “Ma, kijk!” en daar waren twee heldere, oranje lichten, of heldere witte lichten, ze hadden een zweem oranje erin. Ze hingen daar en toen verdwenen ze. Wij draaiden de snelweg 2301 af op weg naar huis. Ik parkeerde de auto in de tuin en mijn zoon keek weer naar de lucht en riep: “Mam, kijk!” En ik keek omhoog terwijl ik uit de auto kwam en ik zei: “Wow!”

Tekening 1 voor Earthfiles van de eerste verschijning van de grote wit/oranje lichten, die gelinkt werden aan de aanwezigheid van kleine, gloeiende witte schijven die snel om de twee grotere wit/oranje lichten draaiden en toen andere rode lichten achtervolgden.
Tekening © 2007 Thelma Landers

We zagen de twee grote, heldere witte lichten met een zweem oranje erin en toen zag ik een kleine witte schijf, echt heel helder wit en die draaide om de twee grotere oranje/witte lichten. Ik zei tegen mijn zoon: “Rennen, ga de buren roepen!”

Dus mijn zoon stak de weg over om Anita, George en Cody (2 ouders en Cody is hun 16 jarige zoon) te halen. Aan de andere kant van de straat kwam ook Bryan naar buiten en vroeg wat er aan de hand was en ik zei: “Kijk omhoog!” en mijn zoon riep ook: “Kijk omhoog!”

We waren nu dus met vier volwassenen en twee tieners en we stonden in de tuin en ik vroeg: “Denk je dat het nog eens zal gebeuren?” En Zachary zei: “ja, kijk naar de kleine witte lichten.” Die vlogen om de grotere oranje/witte lichten heen en het leek alsof ze de rode, snelle lichten in de lucht achtervolgden. Toen deden de grotere lichten het weer. Ze lichtten op: heldere lichten aan, heldere lichten uit en de kleine witte lichten cirkelden weer om de grote lichten en schoten daarna weg. We spraken er allemaal over daar in de tuin, we wisten niet wat het was.

Linda Moulton Howe: De kleine witte lichten, zagen jij of je zoon of de buren deze kleine witte lichten uit de grotere oranje/witte lichten komen?

Thelma Landers: Nee. Toen de witte lichten met de zweem oranje erin oplichtten, toen zagen we de kleine witte lichten. De eerste keer zagen we alleen één wit klein licht. De tweede keer zagen we twee kleine witte lichten die rondom de grote lichten gingen. Toen schoten de kleine lichten weg en achtervolgden de rode lichten.

Linda Moulton Howe: Cirkelden de kleine lichten om beide grotere oranje/witte lichten?

Thelma Landers: Ja, ze deden dat heel, heel erg snel. Ze draaiden heel snel om ze heen, alle twee. Je kon ze daar goed zien. Maar toen de grote lichten uit gingen, vlogen de kleine witte lichten weg.

Linda Moulton Howe: Op dat moment zagen jullie ook voor de eerste keer de rode lichten?

Thelma Landers: Nee, de rode lichten waren al de hele tijd op de achtergrond aanwezig, We wisten niet wat het waren.

Linda Moulton Howe: Dus, er gebeurde verschillende dingen:

1. Er zijn op de achtergrond rode lichten;

2. er zijn oranje/witte grotere lichten voor de rode lichten;

3. regelmatig schieten er kleine, heldere, witte schijven rondom de beide grotere oranje/witte lichten;

4. en dan, wanneer deze grote lichten uitgaan, of dimmen, dan vliegen de kleine witte lichten weg en gaan achter de rode lichten aan.

Het lijkt erop dat de witte lichten de rode lichten achtervolgen en telkens als de grote oranje/witte lichten weer helder worden, dan lijkt het alsof de kleine witte lichten terug komen, om de grote lichten cirkelen en dan weer wegschieten om de rode lichten te benaderen.

 

Kleine, witte schijven in conflict met kleine, rode lichten?

Linda Moulton Howe: Nu is de vraag, nemen de kleine witte lichten orders aan van de grotere lichten? Of wat was er aan de hand?

Thelma Landers: Ik heb het idee dat ze met elkaar in conflict waren, de rode lichten trachtten weg te komen van de kleine, witte gloeiende schijven en dat gebeurde vier maal.

Linda Moulton Howe: Deze kleine witte schijven leken definitief een verhouding te hebben met de twee grotere oranje/witte lichten?

Thelma Landers: Ja.

Linda Moulton Howe: Hoe lang duurde dat allemaal?

Thelma Landers: Ik denk ongeveer 45 minuten.

 

Voetbalveld groot driehoekig voertuig verschijnt plotseling op boomtophoogte

Linda Moulton Howe: Jullie zijn nog alle zes daar, wat gebeurt er vervolgens?

Thelma Landers: We staan daar nog en praten over hoe de witte lichten de rode achtervolgden. Ik reikte vervolgens weer in mijn auto om de boodschappen eruit te pakken en mijn zoon zegt: “Mam, kijk omhoog! Kijk omhoog!” En ik draai mij om en zie een zeer helder licht dat op ons afkomt en een driehoekige vorm heeft, het komt heel langzaam over de boomtoppen aan en over mijn caravan en boven mijn hoofd, daar waar ik stond. Het was driehoekig van vorm en ik kon zien dat het heel zwart was, zoals je een cockpit hebt op een vliegtuig, het was ook een beetje gekromd, maar het was zwart en het gekromde deel zat vooral aan de voorkant.

Tekening 2: Voetbalveld groot driehoekig, zwart voertuig dat langzaam en geluidloos op boomtopniveau over de zes ooggetuigen komt. Youngstown, Florida, rond 20:00 op
maandag 1oktober 2007.
Tekening © 2007 Thelma Landers

De lichten gingen heel snel uit toen ik mij omdraaide en het zag. Daarna bleef het bijna stationair boven ons. Ik vroeg: “Hoort iemand een geluid?” Zij zeiden: “Nee.” Toen het driehoekig gevormde object boven mijn hoofd was, kon ik zien dat het heel groot was. Ik denk dat het meer dan 100 meter breed was. Dat leek het omdat wanneer ik opkeek dan reikte het over mijn tuin en die van een ander.

Toen ik opkeek waren er drie lichten, één aan de linkervleugel, één in het midden en één bijna helemaal vooraan. Toen ik opkeek, zei ik tegen mijzelf: “Oké, geen paniek.” Ik keek naar de onderkant en die leek van een grijze of zwarte kleur te zijn en het rode licht was echt heel helder en zat in het midden. Toen ik dat heldere rode licht bekeek zei ik: “Het lijkt alsof ik een rood licht zie dat in een soort doos zit,” omdat het twee lijnen had, of twee hoeken die er rondom gingen. De driehoek bleef heel langzaam bewegen en ik kon niets horen.

Tekening 3: Voetbalveld groot driehoekig, zwart voertuig dat langzaam en geluidloos op boomtopniveau over de zes ooggetuigen komt. Youngstown, Florida, rond 20:00 op
maandag 1oktober 2007.
Tekening © 2007 Thelma Landers

Toen bedacht ik mij dat mijn zoon astma heeft en ik was bang dat dat ding dichtbij uitlaatgassen zou uitstoten. Dus riep ik naar mijn zoon: “Is alles goed met je?” En zij (op ongeveer 75 meter afstand in de tuin van de buren) riepen: “Ja hoor!”

 

Driehoek straalt rode lichtstraal uit die Thelma Lander’s gezicht raakt

Thelma Landers: Het volgende wat ik weet is dat het rode licht - het leek op de zon die doorkomt nadat het heeft geregend, het leek op een lichtstraal – in mijn ogen scheen. Een rechte lijn en het leek rood, maar het had ook – ik kan het niet goed uitleggen – maar het was een lichtstraal, uitspreidend en het was rood. En toen het mijn ogen raakte zei ik: “Oh, oh, ik moet mijn hoofd wegdraaien.” Het rode licht hield me vast. Ik schudde het van mij af en keek terug naar boven en de driehoek was toen al verder weg, ik zou zeggen ongeveer een mijl ver tegen de tijd dat ik mijn gevoel weer terug had en omhoog keek.

Tekening 4: Uitspreidende straal van rood licht dat kwam van het rode licht dat het verste naar rechts zat aan de onderkant van het grote driehoekige vaartuig en op de linkerkant van het gezicht van Thelma Lander brandde.
Tekening © 2007 Thelma Landers

 

Rode lichten vlogen weg vanaf de onderkant van de driehoek

Thelma Landers: Toen hoorde ik mijn zoon zeggen: “Kijk naar de rode lichten!” Twee van de rode lichten aan de onderkant van de driehoek schoten weg naar links en één van de rode lichten aan de rechterkant – er was er daar maar één – schoot weg naar rechts.

Tekening 5: Rode lichten komen los van de onderkant van het zwarte, driehoekige vaartuig en schieten weg naar de horizon.
Tekening © 2007 Thelma Landers

Linda Moulton Howe: Bedoel je dat enkele van de rode lichten los kwamen van de onderkant van die grote driehoek en wegvlogen?

Thelma Landers: Ja, er waren er aan de linkerkant twee die wegvlogen en toen één van de rechterkant, Ik weet dat er drie rode lichten aan de onderkant van de driehoek zaten. Ik hoorde geen geluid en tegen de tijd dat ik weer bij zinnen kwam, nadat het rode licht in mijn ogen had geschenen, was de driehoek verder weg. Ik voelde een flinke koelte nadat het was gepasseerd.

 

Vermiste tijd?

Linda Moulton Howe: Thelma, ik denk dat wat je suggereert is dat je je ervan bewust werd dat er vermiste tijd is tussen het zien van de driehoek vlak boven je en de rode lichtstraal je raakt en het volgende wat je je daarna herinnert is dat de driehoek al ver weg is.

Thelma Landers: Ja. En niemand zei iets. Het was stil toen. Ik zei zoiets als: “Ik moet de boodschappen naar binnen brengen, ze liggen te ontdooien!” Ik was min of meer geschokt en verward dat zoiets groots geen geluid maakte, geen uitlaatgassen had. Dus ik haalde wat van de boodschappen uit de auto en dacht bij mijzelf: “Wat is het wat ik heb gezien?” En het was zo stil. Iedereen was zo stil. En toen opeens kwamen er twee straaljagers dichterbij, deze twee straaljagers vlogen heel snel over ons heen, net boven de boomtoppen, zo laag. Ze hadden lichten aan, maar ze vlogen de andere kant op, ze vlogen niet naar de driehoek toe. De straaljagers benaderden de driehoek niet eens, het leek alsof ze compleet de andere kant op vlogen.

Linda Moulton Howe: Wanneer begon je denken: “Misschien is dit een UFO?”

Thelma Landers: Ik begon daaraan te denken toen ik de grote driehoek over de boomtoppen aan zag komen, zo groot als die was. Ik heb nooit eerder iets gezien dat zo groot was, zo donker en zwart. En ik keek naar de onderkant en zag die rode lichten en ik dacht: “Oh, mijn God, mijn zoon, mijn buren, zij staan aan de overkant (75 meter verderop in de andere tuin). Ik denk dat ik verward was door het zien van zoiets groots en wist dat zoiets niet van ons kan zijn. Wij hebben dat soort technologie niet!

 

Zone van stilte

Thelma Landers: Toen het over ons heen kwam, was er geen geluid, geen echo’s tussen de twee huizen (caravans). Normaal is er altijd een echo tussen mijn huis en dat van de buren. Maar toen ik sprak, klonk het gewoon als een stem. Ik kon ook de krekels niet meer horen, ik hoorde ook de kikkers in het moeras niet meer en ik hoorde ook geen honden meer blaffen. Er was helemaal geen geluid meer!

Linda Moulton Howe: Toen de driehoek boven je was, was je ongeveer 75 meter verwijderd van je zoon en de buren?

Thelma Landers: Juist.

Linda Moulton Howe: Toen die rode lichtstraal uit de grote driehoek kwam, was die alleen op jouw gezicht gericht?

Thelma Landers: Dat weet ik niet.

Linda Moulton Howe: Er was iets gebeurd en er was meer tijd verstreken dan jullie je konden herinneren? Ik vraag mij af of je enige hitte of koelte voelde of iets van een tinteling toen de rode lichtstraal je gezicht raakte?

Thelma Landers: Toen ik omhoog keek en het licht flitste (de rode lichtstraal) in mijn ogen, was ik bezorgd om mijn ogen. Ik dacht nog: “Nou ja, ik draag een bril, dus het zal ze niet echt beschadigen.”

 

Linkerzijde van Thelma’s gezicht ‘roodverbrand’

Thelma Landers: Toen ik later binnenshuis was, keek ik mijn zoon aan en zei: “Het voelt alsof ik aan de linkerkant door de zon ben verbrand. Het voelt vreemd aan de linkerkant van mijn gezicht.” Mijn zoon vroeg of ik verbrand was. Ik zei: “Ik weet het niet, het voelt vreemd, het voelt rood aan alsof het door de zon is verbrand.” Mijn zoon vertelde mij dat de linkerkant van mijn gezicht rood was.

Linda Moulton Howe: Hij zei niet dat hij had gezien dat de rode lichtstraal jouw gezicht raakte?

Thelma Landers: Nee. (De buren kunnen zich ook niet herinneren dat het rode licht zich focuste op het gezicht van Thelma. Er is wellicht bij alle ooggetuigen een korte vermiste tijd?)

Linda Moulton Howe: Dacht je toen aan een UFO afkomstig van ergens in de ruimte?

Thelma Landers: Ik hoopte dat het iets van onze militaire projecten was. Maar ik dacht bij mijzelf: “Dit kan niet iets van onze militaire projecten zijn, omdat zij er vanaf vlogen, weg van de driehoek.

Linda Moulton Howe: Het is bijna alsof de grote driehoek je liet zien dat het verantwoordelijk was voor de rode, vliegende objecten, die werden achtervolgd door de kleine, witte schijven.

Thelma Landers: Juist, en wij waren daar en bespraken het en het leek alsof de kleine, witte lichten de rode lichten achterna zaten. Wij begrepen er niets van.

Linda Moulton Howe: Wat gebeurde er de volgende nacht?

DEEL 2

Driehoeken Phoenix 1
Driehoeken Phoenix 2
Belgische UFO golf 1
Belgische UFO golf 2
UFO Illinois 1
UFO Illinois 2
Driehoek Ohio

UFO PAGINA

Pagina Laatst Toegevoegde Artikelen