COME-BACK VAN DE UFO

Door: Tonie Mudde

Artikel in Quest magazine augustus 2004

 

UFO’s bestaan, dat weten we zeker. Maar of ze ook van buitenaardse makelij zijn?

Na een lange radiostilte doken ze dit voorjaar weer op. Elf vreemde objecten omsingelden een Mexicaans vliegtuig. Het is een nieuwe bladzijde in het dikke Ufo-archief vol mysterieuze foto’s, videofilms en getuigenverklaringen. De jacht naar buitenaardse bolides is heropend.

‘Ik zag een helder licht, op een zonnige onbewolkte dag. Het zweefde doodstil aan de hemel. Even later verscheen een tweede lichtpunt. Het vloog recht op het grote licht af en leek ermee te versmelten. Toen schoten ze samen recht omhoog de ruimte in, met een ongelooflijke snelheid.’ Paul Harmans weet nog precies wat hij zag, die oktoberdag in 1974, vanaf zijn olietanker voor de kust van Marseille. Harmans verdiept zich nu al dertig jaar fanatiek in het UFO-fenomeen. Inmiddels weet hij ‘negentig procent zeker’ dat buitenaardse wezens regelmatig door ons luchtruim scheren. Ook denkt hij dat inlichtingendiensten zoals de CIA er meer vanaf weten, maar dit voor ons verborgen houden. Via zijn website www.ufowijzer.nl zoekt hij lotgenoten en medestanders.

Ufo is een besmet woord
Wie zegt dat hij een Ufo heeft gezien, wordt al snel uitgelachen. (‘En de marsmannetjes hebben je zeker ook ontvoerd?’) Het woord Ufo is besmet geraakt, door steeds absurdere verhalen over graancirkels, ontvoeringen door groene mannetjes, dierverminkingen en buitenaardse implantaten. We zouden bijna vergeten dat Ufo staat voor Unidentified Flying Object: we zien iets in de lucht, maar weten niet wat het is. Dat gebeurt ieder jaar, op vele plaatsen in de wereld. De Verenigde Staten kende aan het begin van het ‘Ufo-tijdperk’ een aantal beroemde incidenten, zoals Roswell in 1947, en de minder bekende ‘Lubbock Lights’ boven Texas in 1951. De Ufo-golf raasde van België naar Nederland tussen 1989 en 1994, nadat in Wallonië foto’s van mysterieuze vliegende driehoeken de kranten haalden. Dit jaar was Iran aan de beurt, met vele meldingen van bezorgde burgers. De Iraanse staatstelevisie toonde in april beelden van een glimmende witte schijf boven Teheran. Conclusie: een Ufo mag dan mysterieus zijn, zeldzaam is hij zeer zeker niet.

Spookvliegers boven Zweden
De meeste Ufo’s veranderen na onderzoek al snel in Ifo’s: Identified Flying Objects. Een weerballon, glinsterend in de zon, wordt bijvoorbeeld regelmatig voor een ‘voertuig met buitenaarde vliegprestaties’ aangezien. Toch zien ook de getrainde ogen van piloten, astronauten en luchtverkeersleiders wel eens iets onverklaarbaars vanuit hun cockpit, of op de radar. Dit begon al in 1934, toen het Zweedse, Noorse en Finse leger jacht maakte op ‘spookvliegers’. Gigantische toestellen die zonder motorgeluid door de zwaarste stormen vlogen. Ook toen gingen de Ufo-meldingen al gepaard met mysterieuze verdwijningen. Een zekere Noorse luitenant Wanberg ging op zijn ski’s op verkenningstocht in het gebied waar de spookvliegers vaak werden gezien. Zijn bevroren lichaam werd weken later gevonden, vlakbij zijn tent.


‘We voelen ons alleen in het heelal, daarom geloven we graag in buitenaardse wezens.’

Stipjes, vlekken en echo’s
‘We zijn niet alleen! Dit is zo raar!’ riep een Mexicaanse piloot naar de luchtverkeersleiding, afgelopen maart. Op de infraroodfilm die de Mexicaanse luchtmacht later aan de wereldpers toonde, is te zien hoe elf Ufo’s een patrouillevliegtuig naderen. Sceptici denken dat het gaat om een bolbliksem, of om de motoren van andere vliegtuigen. Maar eigenlijk valt er geen zinnige conclusie te trekken uit de dansende lichtpuntjes op het scherm. Het Ufo-archief zit vol met dergelijke foto’s en video’s van schimmige vlekken en vage lichtpunten aan de horizon. Het is de frustratie van iedere Ufo-onderzoeker: de foto is altijd bewogen, onscherp, onbruikbaar voor onderzoek. Zij die geloven dat buitenaardse wezens ons bezoeken weten waarom: de aliens beschikken over technieken die wij pas over duizenden jaren zullen ontdekken. Hoe zouden ze anders uit een ver zonnestelsel naar de aarde kunnen afreizen? En met die superieure techniek is het storen van onze primitieve camera’s natuurlijk een koud kunstje.

Ufo’s spelen verstoppertje
Maar als de buitenaardse wezens de moeite nemen om helemaal naar de aarde te vliegen, waarom stellen ze zich dan niet netjes voor? Close encounters of the third kind (ontmoetingen met buitenaardse wezens) lijken alleen voorbestemd voor Amerikaanse boeren op afgelegen ranches. Waarom landen de Ufo’s niet op de middenstip van een volgeladen Amsterdam Arena? Waarom melden de buitenaardse inzittenden zich niet bij CNN, of bij VN-baas Koffi Annan? Ook hiervoor hebben de ‘believers’ een aardige theorie bedacht. De beste manier om een primitieve beschaving te bestuderen – in dit geval wij, de aardbewoners – is door hun levens zo min mogelijk van buitenaf te beïnvloeden. Vandaar dat Ufo’s het liefst boven verlaten gebieden vliegen. En vandaar dat vooral die eenzame boer op zijn uitgestorven ranch het grootste risico loopt om met een kosmische krachtstraal uit zijn bed gelicht te worden.

Aliens zijn onze cipiers
Sterrenkundige Marcel Hulspas grijnst bij dergelijke speculaties over de motieven van onze buitenaardse buren. ‘Misschien is de aarde wel een gevangenis’, zegt hij, ‘en zijn de aliens onze cipiers.’ Hulspas is hoofdredacteur bij Folia, het weekblad van de Universiteit van Amsterdam. In de jaren negentig onderzocht hij voor de Stichting Skepsis honderden Ufo-meldingen. Politiekorpsen, sterrenwachten en luchtverkeersleiders hadden zijn telefoonnummer. Zo’n beetje elke UFO-melding in Nederland belandde op zijn bureau. Hulspas: ‘De politie was blij dat ze het werk aan mij konden overdragen. Zelf hadden ze geen geld en tijd om elk mysterieus licht aan de hemel te onderzoeken.’ Natuurlijk ontdekte Hulspas dat de meeste Ufo’s weerballonnen zijn, of lichtshows, of vliegers met fietslampjes. Maar ook de Nederlandse Ufo-detective kon voor een handjevol meldingen geen aardse verklaring vinden...

We ‘geloven’ in E.T.
Een automobilist rijdt op 7 maart 1994 langs de rivier de Lek nabij Bergambacht en ziet een fel pulserend wit licht met blauwige rand. Het hangt stil, schiet omhoog, achtervolgt de automobilist. Bij navraag blijkt dat ook de kapitein van een veerpont het vreemde licht heeft gezien. Dit is één van die zeldzame Ufo-waarnemingen waar Hulspas geen verklaring voor kon vinden. Het was geen lichtshow, en ook geen helikopter met een zoeklicht. Zat hier dan wellicht wel een buitenaards wezen achter de stuurknuppel? Hulpas: ‘We weten nog maar zo weinig van aardse natuurfenomenen. Waarom zouden we dan eerst naar buitenaardse verklaringen gaan zoeken?’ Het zal duidelijk zijn: Hulspas ‘gelooft’ niet dat E.T. de aarde al met een bezoek heeft vereerd. Waarom worden vreemde lichten of voorwerpen aan de hemel dan wel vaak geassocieerd met buitenaards intelligent leven? Hulspas: ‘De mens voelt zich eenzaam in het heelal. Daarom willen we graag geloven dat er meer is tussen hemel en aarde. De conclusie dat sommige Ufo’s worden gestuurd door buitenaardse wezens heeft dan ook niets met de feiten te maken, maar alles met onze diepste verlangens.’


De frustratie van iedere Ufo-onderzoeker: vage foto’s, nooit een tastbaar bewijs.

Ufo haalt kruisraket neer
Maar hoe zit het dan met al die getuigenissen? De Amerikaanse Ufo-onderzoeker dokter Steven Greer startte in 1993 het Disclosure Project, met als doel alle informatie over Ufo’s en buitenaards leven openbaar te maken. Een van zijn kroongetuigen is professor Robert Jacobs, die in de jaren ‘60 meewerkte aan Amerikaanse oefeningen met kruisraketten. In 1964 zag hij hoe een bolvormige Ufo uit het niets verscheen en met een lichtstraal een kruisraket uit de lucht schoot. De videofilm van het incident is volgens prof. Jacobs in beslag genomen door mannen in grijze pakken, die hem nadrukkelijk adviseerden om te vergeten wat hij had gezien. Bewoners van Roswell moet dit verhaal bekend in de oren klinken. In dit kleine plaatsje in New Mexico zouden Amerikaanse inlichtingdiensten namelijk al in 1947 Ufo-brokstukken en buitenaardse lijken hebben geborgen. Ooggetuigen moesten zwijgen, want anders...

De CIA weet van niks
Inlichtingdiensten hebben allang contact gelegd met buitenaardse wezens, maar zwijgen hierover. Kennis over superieure buitenaardse technologie mag immers niet in handen van de vijand vallen. Het is één van de bekendste complottheorieën over Ufo’s. En tegelijkertijd de meest ongeloofwaardige. Want als de Amerikanen al in 1947 over superieure buitenaardse technologie beschikten, waarom vliegen ze nu dan nog met ‘primitieve’ toestellen als de Space Shuttle? Als inlichtingendiensten als CIA, NSA of AIVD al ‘iets’ meer van buitenaardse technologie weten dan wij gewone stervelingen, dan kunnen ze hier in de praktijk blijkbaar weinig mee uitrichten. De Nederlandse Ufo-onderzoeker Marcel Hulspas gelooft niet in welke Ufo-doofpot dan ook. Politie en luchtverkeersleiding speelden hem vele Ufo-meldingen door en vroegen dan gretig: Laat je ons weten wat je vindt? Hulpas: ‘Iedereen is reuze nieuwsgierig naar hoe het nou precies zit met die Ufo’s. Wie een buitenaards Ufo-brokstuk of lichaam vindt, zal dit dus nooit lang geheim kunnen houden.’ Dat zal dan ook het enige zijn wat de sceptici kan overtuigen: tastbaar bewijs. En voorlopig lijken onze buitenaardse buren dat nog niet te willen leveren.

 

Tekst in de kaders

De ‘eerste’ vliegende schotel
De term ‘vliegende schotel’ duikt voor het eerst op in 1878. In een lokale krant beschrijft de Texaanse boer John Martin een vreemd voorwerp in de lucht als ‘schotelvormig’. Het duurt bijna zeventig jaar voordat het woord ‘vliegende schotel’ het grote publiek bereikt. Dat gebeurt als de Amerikaanse piloot Kenneth Arnold in juni 1947 negen Unidentified Flying Objects spot boven Mount Rainier (in de staat Washington). De Ufo’s vlogen in een acht kilometer lange formatie, met snelheden die voor vliegtuigen van die tijd onmogelijk waren. In zijn eigen woorden: ‘Ze bewegen zoals een schotel zou doen als je die over het water zou keilen’. Hij bedoelde dus de bewegingen van de Ufo’s en niet de vorm. Hoewel Aliens in SF-films het liefst in vliegende soepkommen rondzweven, spreken ‘echte’ Ufo-getuigen zelden over schotelvormige objecten. Mysterieuze lichten worden vaker gerapporteerd.

Ufo of optisch bedrog?
De meeste Ufo’s hebben een bijzonder aardse verklaring. De spotlamp van een lichtshow kan bijvoorbeeld vage ronde ‘schotels’ op het wolkendek projecteren. Ufo-waarnemingen vanuit de auto zijn zelden betrouwbaar. Lichten van vliegtuigen en helikopters kunnen in het raam reflecteren, waardoor het lijkt alsof je achtervolgt wordt door een mysterieus licht. Ook zilveren feestballonnen kunnen Ufo-spotters flink op het verkeerde been zetten, vooral als ze worden beschenen door de ondergaande zon.

Ontvoerd door E.T.
Het zal je maar gebeuren. Buitenaardse wezens lichten je ’s nachts uit bed, nemen je mee in hun ruimteschip en gebruiken je als menselijk proefkonijn. Het is een traumatische ervaring die vergelijkbaar is met die van Vietnamveteranen, bleek uit onderzoek van de universiteit Harvard. Hierbij werden lichamelijke reacties, zoals zweet in de handen en hartkloppingen, gemeten terwijl proefpersonen hun herinneringen beschreven. Dit bewijst volgens onderzoeksleider Richard McNally niet dat sommige van de proefpersonen daadwerkelijk ontvoerd zijn door buitenaardse wezens. Een hardnekkig geloof in een fantasie kan zich namelijk in het geheugen nestelen als een feitelijke gebeurtenis. Op www.iwasabducted.com chatten lotgenoten over hun (vermeende) buitenaardse ontvoering.

Vliegende driehoeken boven België
Ufo’s vliegen niet alleen boven de militaire basis Area 51 in de Verenigde Staten. België staat namelijk ook hoog in de top-tien met beroemdste Ufo-incidenten. Van 1989 tot begin jaren negentig zagen een aantal Belgen (vooral Walen) vliegende driehoeken aan de hemel, met witte lichtbundels op elk hoekpunt. Op 30 maart 1990 bereikte deze Ufo-golf haar climax. Toen een grondradar onverklaarbare echo’s oppikte, stuurde de Belgische luchtmacht twee F-16’s het luchtruim in. In juli 1990 toonde kolonel Wilfried de Brouwer een radarfilm van één van de F-16’s aan de pers. Hierop is te zien hoe een stipje de meest onvoorstelbare vliegcapriolen uithaalt.
Auguste Meessen, natuurkundeprofessor aan de Katholieke Universiteit van Louvain-La-Neuve concludeerde na een eerste analyse dat de Ufo’s waarschijnlijk van niet-aardse herkomst waren. Een later onderzoek hield het op weerkaatsing van radargolven in de lucht. En die lichtgevende driehoeken dan? Wellicht waren het testvluchten van de F-117 Nighthawk, beter bekend als de Stealth Bommenwerper. Dit hoekige toestel was tijdens de Belgische UFO-golf al wel operatief, maar nog onbekend bij het grote publiek.

Buitenaardse lijken in Roswell
‘De vele geruchten over vliegende schotels werden gisteren werkelijkheid toen de inlichtingenafdeling van de 509de bommenwerpersgroep van de achtste luchtdivisie, Roswell Army Air Field, het geluk had in het bezit te komen van een schotel, dankzij de medewerking van een van de plaatselijke veehouders en het bureau van de sheriff van Chaves County.’
Dit is de eerste zin van het militaire persbericht dat de aanleiding vormde voor het wereldberoemde Roswell-incident. Diezelfde middag (8 juli 1947) kwam de luchtmacht met een tweede persbericht: excuses, de schotel was geen schotel, maar een ordinaire weerballon. Onzin, zei later onder andere majoor Jesse A. Marcel, die de brokstukken zelf in handen had gehad. Jaren later bekende de luchtmacht dat de Roswell-brokstukken afkomstig waren van het geheime Mogul-project. Hierbij moesten ballonen met akoestische apparatuur op grote hoogte Sovjet-atoomproeven detecteren. Is dit dan wel de waarheid? Of zijn er toch lijken van buitenaardse wezens afgevoerd naar Area 51, de militaire basis die zo geheim is dat hij officieel niet bestaat?

Meer informatie
The UFO Investigator’s Handbook, Craig Glenday (Running Press, 1999): Handboek voor kritische Ufo-onderzoekers.

www.ufowijzer.nl Website van Nederlandse ervaringsdeskundige Paul Harmans

Vliegende schotels in de doofpot: www.disclosureproject.org

Op www.iwasabducted.com chatten lotgenoten over hun (vermeende) buitenaardse ontvoering.

Dit artikel is geplaatst met toestemming van de Quest redactie

Website Quest: www.questmagazine.nl

COME-BACK VAN DE UFO