TERUG NAAR ARTIKEL

DE ROL VAN DE MEDIA

Door Steven M. Greer M.D.
Directeur van het Disclosure Project

April 2004

Met toestemming vertaald

Vertaling: Paul Harmans


Volkswijsheid zegt dat wij leven in een vrije en open samenleving met een vrije pers welke een sleutelrol speelt bij de controle op wat de regering geheim houdt en op welke misstappen zij maakt. Dit en andere fantasieën, opgedrongen aan lichtgelovige mensen, hebben voor een overvloed aan illegale en geheime projecten gezorgd, waarbij ze (bepaalde mensen in de regering) zelfs bij moord de dans ontspringen en zij staan nu aan de rand van planeticide – de vernietiging van een volledige planeet.

De waarheid is dat we vrije media hebben zolang die onbetekenend zijn. Dat betekent dat de vrijheid van de pers bestaat zolang die wordt uitgevoerd binnen een bepaalde invloedssfeer en geen kritische draagwijdte bereikt. Zeker, je kunt alles zeggen en schrijven zolang het maar niet rechtstreeks in alle eerlijkheid aan de massa kenbaar wordt gemaakt. De schilderachtige veronderstelling van een vrije pers, dienend als een waakhond die alert de wacht houdt over de belangen van Het Volk, is één van de grote leugens, geproduceerd door de regering en door de gezamenlijke media zelf. Elke insider weet dat het een leugen is.

De ‘Belangrijke Media’ moeten onderscheiden worden van de algemene media, in zoverre dat de eerste volkomen onbetrouwbaar zijn en de laatste slechts op bepaalde gebieden worden beperkt wat betreft invloed en betekenis. De massale nieuwsslijters – het avondnieuws, CNN, The New York Times, The Washington Post, Newsweek, Times en wat daarop lijkt – zijn minder vrij in het brengen van nieuws met echte betekenis, dan de media van veel derde wereldlanden.

Dat weten we omdat we het systeem hebben getest. (Later meer hierover.)

De gevolgtrekkingen die we uit deze onbetrouwbaarheid trekken kunnen niet overschat worden. In de wereld van vandaag de dag zijn de onbetrouwbare, zwijgzame en gecontroleerde ‘Belangrijke Media’ de grootste verantwoordelijken voor het: gedood kunnen worden vanwege betekenisvol onderzoek, het voortbestaan van illegale geheimhouding en de onderdrukking van belangrijke wetenschappelijke doorbraken.

Zonder de medewerking, onderworpenheid en corruptie van de Belangrijke Media kunnen schaduwprogramma’s die de wereld brandend houden op geen enkele manier overleven. In feite, toen ik onlangs door een lid van de regering werd gevraagd hoe deze illegale operaties kunnen bestaan en floreren, moest ik hem vertellen dat zoiets primair te maken heeft met het feit dat de Belangrijke Media hen (de politiek) de vrije hand geven.

Jaren geleden, tijdens een bijeenkomst in New York met Laurence Rockefeller en een paar andere invloedrijke mensen, vertelde Bob Schwartz, een bekende journalist die in het bestuur van Time Life heeft gezeten (voorheen was dat Time Warner of AOL Time Warner, enz, enz.) mij ronduit dat de belangrijke media: “Waren verworden tot klerken die opschreven wat de rechterhand van de koning hen dicteerde”. Eerder dan echt te functioneren als vrije pers en waakhond. Hij ging verder met mij te vertellen hoe hij zijn vriend, Mike Wallace van CBS’ 60 minutes, een aantal regeringsdocumenten had gegeven betreffende UFO’s en dat Wallace het verhaal wilde uitdiepen, maar het uiteindelijk liet vallen vanwege pressie van ‘ergens’.

Welnu, de Belangrijke Media zullen u vertellen dat de UFO-zaak is gesloten, dat de luchtmacht ernaar heeft gekeken en ‘Project Blue Book’ beëindigde met het rapport van de Condon-onderzoekscommissie waarin stond dat er niets te onderzoeken was. Dit is ook één van de grote leugens en dat kan zelfs bewezen worden. Maar elke grote nieuwsverspreider in de Verenigde Staten houdt zich aan deze zienswijze, ondanks het overweldigende bewijs van het tegengestelde en het feit dat wij nu kunnen bewijzen dat Dr Condon zelf de studie corrumpeerde en op de loonlijst stond bij de schaduwprojecten die de zaak geheim hielden!

In werkelijkheid heeft Amerika geen vrije pers van enige betekenis als het gaat om het weergeven van echte onderzoeksverslagen, geheimen van de regering of serieuze technologische doorbraken op het gebied van energie en voortstuwingssystemen die zonder de ‘belangrijke olie’ kunnen. De Belangrijke Media zijn in de hoogte en de breedte geïntegreerd in een groot collectief, getrokken uit een quasi-regerings gietvorm van schaduwinteresses en corrupte invloeden. Er is absoluut geen vrije pers in Amerika en die is er al tientallen jaren niet geweest.

Aan het eind van de jaren negentig ontmoette ik een hooggeplaatste journalist van de Washington Post, wiens werkterrein ook de regering, leger en nationale veiligheidszaken omvatte, die mij vertelde dat hij beschikte over tamelijk controversiële dossiers over een aantal kwesties. (We spraken over ondergrondse faciliteiten en bepaalde genetische experimenten die plaatsvonden.) Toen ik hem vroeg wanneer zij dat verhaal zouden publiceren, knipoogde hij en zei: “O, Dr. Greer, u weet toch dat niets van enige importantie ooit in de Washington Post komt. Wij zullen nooit een dergelijk verhaal weergeven en als we er al iets over schrijven dan is het om het te ontkennen als het in een andere krant is verschenen.” Toen ik hem vroeg: “Maar hoe zit het dan met de waakhond die de pers is, die controle uitoefent op de regering en geheime zaken die oncontroleerbaar zijn?” zei hij: “U weet dat dat niet meer bestaat.” We dronken nog wat en gingen ieder zijns weegs.

Natuurlijk zijn er veel mensen in de media die nog nooit hebben gekeken naar het UFO-fenomeen en simpelweg de gangbare mening hebben geaccepteerd en sindsdien zijn opgenomen in het circuit van het belachelijk maken en het verspreiden van desinformatie rondom het onderwerp. Een gebrek aan de mogelijkheid van een onafhankelijk onderzoek en het heersende vooroordeel, belet de meeste journalisten om ook maar een korte blik op de controverse te werpen. Een ervaren journalist van de Boston Globe vertelde mij dat hij nooit een verhaal over UFO’s zou schrijven, “Zelfs niet als je een dode buitenaardse op mijn bureau zou leggen.” Dit omdat dergelijke onderwerpen het terrein zijn van de sensatiepers. (Dat kun je ook zeggen van het nieuws dat ze wel brengen en dat gaat over de buitenechtelijke escapades en lugubere moorden.)

Voortdurend de zaak belachelijk maken en het handig afdoen als ‘samenzwering theoretici’ en ‘UFO-gelovers’, verder komen de meeste journalisten niet. De feiten worden zelden onderzocht en in het bijzondere geval dat dat wel gebeurt, wordt het verhaal geblokkeerd.

---------------------------------------

Dr Greer gaat nog even door met het beschrijven van de corrupte media. Ik geef vanaf hier alleen de stukken tekst weer die betrekking hebben op het Disclosure Project. Vert.


Het bewijs
In mei 2001 hield het ‘Disclosure Project’ een belangrijke, internationale persconferentie in de National Press Club in Washington DC. De gastvrouw was de legendarische persvoorlichtster van het Witte Huis, Sarah McClendon. Het project liet twintig mensen, afkomstig uit de overheid, inlichtingediensten, enz. aan het woord die getuige waren van UFO-gebeurtenissen en projecten. Onder deze getuigen zaten beslist niet de minsten, zij varieerden in rang van brigadier generaal tot kolonel en een topambtenaar van de FAA. De zaal was volgepakt met media vanuit de gehele wereld en de gebeurtenis was kort aangekondigd door CNN, BBC, Fox en vele anderen.

Deze twee uur durende persconferentie was het tot nu toe best bekeken live persevenement op het Internet en uiteindelijk bleken meer dan 1 miljoen mensen het evenement op het net gevolgd te hebben. Wij vroegen om een volledig onderzoek naar de onwettelijke, verborgen programma’s die te maken hadden met UFO’s en verborgen energie en voortstuwingsprojecten. Hoorzittingen in de regering werden gevraagd en de media werden gevraagd om een volledig onderzoek naar deze zaak. Tienduizenden mensen schreven een brief naar de leden van de regering en naar de president en vroegen daarin om volledige, openbare en eerlijke hoorzittingen van de meer dan 400 getuigen waarover het Disclosure Project beschikt.

Belangwekkend is het feit dat het eerste uur van de persconferentie (via Internet) elektronisch werd gestoord. Volgens de firma ‘Connect Live’, die deze verbinding verzorgde, door: ‘iemand van buiten de Press Club’. (Latere bronnen bevestigden dat een elektronische aanval de boodschap verstoorde.)

Leidinggevende programmamakers van twee belangrijke medianetwerken, die van tevoren waren ingelicht en van plan waren er grote aandacht aan te besteden in hun programma’s, vertelden mij later dat zij geen toestemming kregen om door te gaan met hun onderzoek voor het programma. Toen ik hen vroeg naar het waarom, zeiden zei simpelweg: “Zij willen het niet.” Op de vraag wie ‘zij’ zijn werd mij gezegd: “Dr. Greer, u weet wie het zijn…”

Inderdaad
Hier hebben we ‘smoking gun’ bewijs, officiële regeringsdocumenten en dozijnen betrouwbare, bevestigende getuigen werden gepresenteerd aan de vooraanstaande wereldwijde media en zij deden praktisch niets. Bij grote verhalen waarbij controversiële zaken zijn betrokken, vereist de New York Times drie punten van bekrachtiging, zo is mij verteld. Hier waren er tientallen, gepresenteerd door mannen en vrouwen met vlekkeloze geloofsbrieven en hoge nationale veiligheidsbevoegdheden en het waren geen anonieme bronnen, zij werden genoemd bij naam, rang en serienummer! Maar de publicaties waren beknopt (juist voldoende om te laten zien dat we over een vrije pers beschikken, zo werd mij door insiders verteld) en werden daarna snel vergeten. Geen enkele belangrijke media-instantie werd het toegestaan een serieus vervolgonderzoek te starten en tot nu toe is dat ook nog niet gebeurd.

Intussen is het aan ons om de waarheid naar buiten te brengen, ondanks de overweldigende kracht en tegenwerking van de Belangrijke Media. Het is bijna te laat, maar nog niet helemaal. Met grootse krachtinspanningen kunnen we wellicht de feiten voor het volk naar buiten brengen, voordat de controlefreaks de gehele biosfeer naar de knoppen hebben geholpen en we al vechtend over het laatste vat olie eindigen.

Misschien dat er iemand in de ‘Belangrijke Media’ is die naar voren wil komen en de waarheid eer aandoet. Maar wat we liever hebben is dat we in contact komen met een geldschieter om te starten via een satelliet met wat ik noem: ‘The Disclosure Network’. Met adequate steun kunnen we beginnen met echt rapporterend onderzoek op het gebied van zaken die er werkelijk toe doen en de belofte van een vrije pers opnieuw gestalte geven.

Tot dan: verspreidt het woord en breng de waarheid naar buiten. Uiteindelijk, als het volk de leiding neemt zullen de leiders volgen. De tijd begint te dringen voor de corrupte, verenigde ‘Belangrijke Media’ om opnieuw hun rol van waakhond aan te nemen. De aarde kan niet nog eens 50 jaar van ecologisch misbruik, geopolitieke instabiliteit voortkomend uit de onrechtvaardigheid van de armoede en meer olieoorlogen aan. Het is aan ons om de koers te verleggen en een verantwoordelijke beschaving in het leven te roepen die nodig is om vrede te verkrijgen. Zonder vrede bestaat er geen toekomst en vrede is onmogelijk zonder waarheid, een open samenleving en gerechtigheid. Er is tijd om te handelen, maar dan moeten we dat wel nú doen.

Steven M. Greer MD
Director Disclosure Project
http://www.disclosureproject.org
29 april 2004
Albemarle County, Virginia

TERUG NAAR ARTIKEL