COME-BACK VAN DE UFO
Door: Tonie Mudde
Artikel in Quest magazine augustus 2004
UFO’s bestaan, dat weten we zeker. Maar of ze ook van buitenaardse makelij zijn?
Na een lange radiostilte doken ze dit voorjaar weer op. Elf vreemde objecten omsingelden een Mexicaans vliegtuig. Het is een nieuwe bladzijde in het dikke Ufo-archief vol mysterieuze foto’s, videofilms en getuigenverklaringen. De jacht naar buitenaardse bolides is heropend.
‘Ik zag een helder licht, op een zonnige onbewolkte dag. Het zweefde doodstil aan de hemel. Even later verscheen een tweede lichtpunt. Het vloog recht op het grote licht af en leek ermee te versmelten. Toen schoten ze samen recht omhoog de ruimte in, met een ongelooflijke snelheid.’ Paul Harmans weet nog precies wat hij zag, die oktoberdag in 1974, vanaf zijn olietanker voor de kust van Marseille. Harmans verdiept zich nu al dertig jaar fanatiek in het UFO-fenomeen. Inmiddels weet hij ‘negentig procent zeker’ dat buitenaardse wezens regelmatig door ons luchtruim scheren. Ook denkt hij dat inlichtingendiensten zoals de CIA er meer vanaf weten, maar dit voor ons verborgen houden. Via zijn website www.ufowijzer.nl zoekt hij lotgenoten en medestanders.
Ufo
is een besmet woord
Wie zegt dat hij een Ufo heeft gezien, wordt al snel uitgelachen. (‘En
de marsmannetjes hebben je zeker ook ontvoerd?’) Het woord Ufo is besmet
geraakt, door steeds absurdere verhalen over graancirkels, ontvoeringen door
groene mannetjes, dierverminkingen en buitenaardse implantaten. We zouden bijna
vergeten dat Ufo staat voor Unidentified Flying Object: we zien iets in de lucht,
maar weten niet wat het is. Dat gebeurt ieder jaar, op vele plaatsen in de wereld.
De Verenigde Staten kende aan het begin van het ‘Ufo-tijdperk’ een
aantal beroemde incidenten, zoals Roswell in 1947, en de minder bekende ‘Lubbock
Lights’ boven Texas in 1951. De Ufo-golf raasde van België naar Nederland
tussen 1989 en 1994, nadat in Wallonië foto’s van mysterieuze vliegende
driehoeken de kranten haalden. Dit jaar was Iran aan de beurt, met vele meldingen
van bezorgde burgers. De Iraanse staatstelevisie toonde in april beelden van
een glimmende witte schijf boven Teheran. Conclusie: een Ufo mag dan mysterieus
zijn, zeldzaam is hij zeer zeker niet.
Spookvliegers
boven Zweden
De meeste Ufo’s veranderen na onderzoek al snel in Ifo’s: Identified
Flying Objects. Een weerballon, glinsterend in de zon, wordt bijvoorbeeld regelmatig
voor een ‘voertuig met buitenaarde vliegprestaties’ aangezien. Toch
zien ook de getrainde ogen van piloten, astronauten en luchtverkeersleiders
wel eens iets onverklaarbaars vanuit hun cockpit, of op de radar. Dit begon
al in 1934, toen het Zweedse, Noorse en Finse leger jacht maakte op ‘spookvliegers’.
Gigantische toestellen die zonder motorgeluid door de zwaarste stormen vlogen.
Ook toen gingen de Ufo-meldingen al gepaard met mysterieuze verdwijningen. Een
zekere Noorse luitenant Wanberg ging op zijn ski’s op verkenningstocht
in het gebied waar de spookvliegers vaak werden gezien. Zijn bevroren lichaam
werd weken later gevonden, vlakbij zijn tent.
‘We voelen ons alleen in het heelal, daarom geloven we graag in buitenaardse
wezens.’
Stipjes,
vlekken en echo’s
‘We zijn niet alleen! Dit is zo raar!’ riep een Mexicaanse piloot
naar de luchtverkeersleiding, afgelopen maart. Op de infraroodfilm die de Mexicaanse
luchtmacht later aan de wereldpers toonde, is te zien hoe elf Ufo’s een
patrouillevliegtuig naderen. Sceptici denken dat het gaat om een bolbliksem,
of om de motoren van andere vliegtuigen. Maar eigenlijk valt er geen zinnige
conclusie te trekken uit de dansende lichtpuntjes op het scherm. Het Ufo-archief
zit vol met dergelijke foto’s en video’s van schimmige vlekken en
vage lichtpunten aan de horizon. Het is de frustratie van iedere Ufo-onderzoeker:
de foto is altijd bewogen, onscherp, onbruikbaar voor onderzoek. Zij die geloven
dat buitenaardse wezens ons bezoeken weten waarom: de aliens beschikken over
technieken die wij pas over duizenden jaren zullen ontdekken. Hoe zouden ze
anders uit een ver zonnestelsel naar de aarde kunnen afreizen? En met die superieure
techniek is het storen van onze primitieve camera’s natuurlijk een koud
kunstje.
Ufo’s
spelen verstoppertje
Maar als de buitenaardse wezens de moeite nemen om helemaal naar de aarde te
vliegen, waarom stellen ze zich dan niet netjes voor? Close encounters of the
third kind (ontmoetingen met buitenaardse wezens) lijken alleen voorbestemd
voor Amerikaanse boeren op afgelegen ranches. Waarom landen de Ufo’s niet
op de middenstip van een volgeladen Amsterdam Arena? Waarom melden de buitenaardse
inzittenden zich niet bij CNN, of bij VN-baas Koffi Annan? Ook hiervoor hebben
de ‘believers’ een aardige theorie bedacht. De beste manier om een
primitieve beschaving te bestuderen – in dit geval wij, de aardbewoners
– is door hun levens zo min mogelijk van buitenaf te beïnvloeden.
Vandaar dat Ufo’s het liefst boven verlaten gebieden vliegen. En vandaar
dat vooral die eenzame boer op zijn uitgestorven ranch het grootste risico loopt
om met een kosmische krachtstraal uit zijn bed gelicht te worden.
Aliens
zijn onze cipiers
Sterrenkundige Marcel Hulspas grijnst bij dergelijke speculaties over de motieven
van onze buitenaardse buren. ‘Misschien is de aarde wel een gevangenis’,
zegt hij, ‘en zijn de aliens onze cipiers.’ Hulspas is hoofdredacteur
bij Folia, het weekblad van de Universiteit van Amsterdam. In de jaren negentig
onderzocht hij voor de Stichting Skepsis honderden Ufo-meldingen. Politiekorpsen,
sterrenwachten en luchtverkeersleiders hadden zijn telefoonnummer. Zo’n
beetje elke UFO-melding in Nederland belandde op zijn bureau. Hulspas: ‘De
politie was blij dat ze het werk aan mij konden overdragen. Zelf hadden ze geen
geld en tijd om elk mysterieus licht aan de hemel te onderzoeken.’ Natuurlijk
ontdekte Hulspas dat de meeste Ufo’s weerballonnen zijn, of lichtshows,
of vliegers met fietslampjes. Maar ook de Nederlandse Ufo-detective kon voor
een handjevol meldingen geen aardse verklaring vinden...
We
‘geloven’ in E.T.
Een automobilist rijdt op 7 maart 1994 langs de rivier de Lek nabij Bergambacht
en ziet een fel pulserend wit licht met blauwige rand. Het hangt stil, schiet
omhoog, achtervolgt de automobilist. Bij navraag blijkt dat ook de kapitein
van een veerpont het vreemde licht heeft gezien. Dit is één van
die zeldzame Ufo-waarnemingen waar Hulspas geen verklaring voor kon vinden.
Het was geen lichtshow, en ook geen helikopter met een zoeklicht. Zat hier dan
wellicht wel een buitenaards wezen achter de stuurknuppel? Hulpas: ‘We
weten nog maar zo weinig van aardse natuurfenomenen. Waarom zouden we dan eerst
naar buitenaardse verklaringen gaan zoeken?’ Het zal duidelijk zijn: Hulspas
‘gelooft’ niet dat E.T. de aarde al met een bezoek heeft vereerd.
Waarom worden vreemde lichten of voorwerpen aan de hemel dan wel vaak geassocieerd
met buitenaards intelligent leven? Hulspas: ‘De mens voelt zich eenzaam
in het heelal. Daarom willen we graag geloven dat er meer is tussen hemel en
aarde. De conclusie dat sommige Ufo’s worden gestuurd door buitenaardse
wezens heeft dan ook niets met de feiten te maken, maar alles met onze diepste
verlangens.’
De frustratie van iedere Ufo-onderzoeker: vage foto’s, nooit een tastbaar
bewijs.
Ufo
haalt kruisraket neer
Maar hoe zit het dan met al die getuigenissen? De Amerikaanse Ufo-onderzoeker
dokter Steven Greer startte in 1993 het Disclosure Project, met als doel alle
informatie over Ufo’s en buitenaards leven openbaar te maken. Een van
zijn kroongetuigen is professor Robert Jacobs, die in de jaren ‘60 meewerkte
aan Amerikaanse oefeningen met kruisraketten. In 1964 zag hij hoe een bolvormige
Ufo uit het niets verscheen en met een lichtstraal een kruisraket uit de lucht
schoot. De videofilm van het incident is volgens prof. Jacobs in beslag genomen
door mannen in grijze pakken, die hem nadrukkelijk adviseerden om te vergeten
wat hij had gezien. Bewoners van Roswell moet dit verhaal bekend in de oren
klinken. In dit kleine plaatsje in New Mexico zouden Amerikaanse inlichtingdiensten
namelijk al in 1947 Ufo-brokstukken en buitenaardse lijken hebben geborgen.
Ooggetuigen moesten zwijgen, want anders...
De
CIA weet van niks
Inlichtingdiensten hebben allang contact gelegd met buitenaardse wezens, maar
zwijgen hierover. Kennis over superieure buitenaardse technologie mag immers
niet in handen van de vijand vallen. Het is één van de bekendste
complottheorieën over Ufo’s. En tegelijkertijd de meest ongeloofwaardige.
Want als de Amerikanen al in 1947 over superieure buitenaardse technologie beschikten,
waarom vliegen ze nu dan nog met ‘primitieve’ toestellen als de
Space Shuttle? Als inlichtingendiensten als CIA, NSA of AIVD al ‘iets’
meer van buitenaardse technologie weten dan wij gewone stervelingen, dan kunnen
ze hier in de praktijk blijkbaar weinig mee uitrichten. De Nederlandse Ufo-onderzoeker
Marcel Hulspas gelooft niet in welke Ufo-doofpot dan ook. Politie en luchtverkeersleiding
speelden hem vele Ufo-meldingen door en vroegen dan gretig: Laat je ons weten
wat je vindt? Hulpas: ‘Iedereen is reuze nieuwsgierig naar hoe het nou
precies zit met die Ufo’s. Wie een buitenaards Ufo-brokstuk of lichaam
vindt, zal dit dus nooit lang geheim kunnen houden.’ Dat zal dan ook het
enige zijn wat de sceptici kan overtuigen: tastbaar bewijs. En voorlopig lijken
onze buitenaardse buren dat nog niet te willen leveren.
Tekst in de kaders
De
‘eerste’ vliegende schotel
De term ‘vliegende schotel’ duikt voor het eerst op in 1878. In
een lokale krant beschrijft de Texaanse boer John Martin een vreemd voorwerp
in de lucht als ‘schotelvormig’. Het duurt bijna zeventig jaar voordat
het woord ‘vliegende schotel’ het grote publiek bereikt. Dat gebeurt
als de Amerikaanse piloot Kenneth Arnold in juni 1947 negen Unidentified Flying
Objects spot boven Mount Rainier (in de staat Washington). De Ufo’s vlogen
in een acht kilometer lange formatie, met snelheden die voor vliegtuigen van
die tijd onmogelijk waren. In zijn eigen woorden: ‘Ze bewegen zoals een
schotel zou doen als je die over het water zou keilen’. Hij bedoelde dus
de bewegingen van de Ufo’s en niet de vorm. Hoewel Aliens in SF-films
het liefst in vliegende soepkommen rondzweven, spreken ‘echte’ Ufo-getuigen
zelden over schotelvormige objecten. Mysterieuze lichten worden vaker gerapporteerd.
Ufo
of optisch bedrog?
De meeste Ufo’s hebben een bijzonder aardse verklaring. De spotlamp van
een lichtshow kan bijvoorbeeld vage ronde ‘schotels’ op het wolkendek
projecteren. Ufo-waarnemingen vanuit de auto zijn zelden betrouwbaar. Lichten
van vliegtuigen en helikopters kunnen in het raam reflecteren, waardoor het
lijkt alsof je achtervolgt wordt door een mysterieus licht. Ook zilveren feestballonnen
kunnen Ufo-spotters flink op het verkeerde been zetten, vooral als ze worden
beschenen door de ondergaande zon.
Ontvoerd
door E.T.
Het zal je maar gebeuren. Buitenaardse wezens lichten je ’s nachts uit
bed, nemen je mee in hun ruimteschip en gebruiken je als menselijk proefkonijn.
Het is een traumatische ervaring die vergelijkbaar is met die van Vietnamveteranen,
bleek uit onderzoek van de universiteit Harvard. Hierbij werden lichamelijke
reacties, zoals zweet in de handen en hartkloppingen, gemeten terwijl proefpersonen
hun herinneringen beschreven. Dit bewijst volgens onderzoeksleider Richard McNally
niet dat sommige van de proefpersonen daadwerkelijk ontvoerd zijn door buitenaardse
wezens. Een hardnekkig geloof in een fantasie kan zich namelijk in het geheugen
nestelen als een feitelijke gebeurtenis. Op www.iwasabducted.com chatten lotgenoten
over hun (vermeende) buitenaardse ontvoering.
Vliegende
driehoeken boven België
Ufo’s vliegen niet alleen boven de militaire basis Area 51 in de Verenigde
Staten. België staat namelijk ook hoog in de top-tien met beroemdste Ufo-incidenten.
Van 1989 tot begin jaren negentig zagen een aantal Belgen (vooral Walen) vliegende
driehoeken aan de hemel, met witte lichtbundels op elk hoekpunt. Op 30 maart
1990 bereikte deze Ufo-golf haar climax. Toen een grondradar onverklaarbare
echo’s oppikte, stuurde de Belgische luchtmacht twee F-16’s het
luchtruim in. In juli 1990 toonde kolonel Wilfried de Brouwer een radarfilm
van één van de F-16’s aan de pers. Hierop is te zien hoe
een stipje de meest onvoorstelbare vliegcapriolen uithaalt.
Auguste Meessen, natuurkundeprofessor aan de Katholieke Universiteit van Louvain-La-Neuve
concludeerde na een eerste analyse dat de Ufo’s waarschijnlijk van niet-aardse
herkomst waren. Een later onderzoek hield het op weerkaatsing van radargolven
in de lucht. En die lichtgevende driehoeken dan? Wellicht waren het testvluchten
van de F-117 Nighthawk, beter bekend als de Stealth Bommenwerper. Dit hoekige
toestel was tijdens de Belgische UFO-golf al wel operatief, maar nog onbekend
bij het grote publiek.
Buitenaardse
lijken in Roswell
‘De vele geruchten over vliegende schotels werden gisteren werkelijkheid
toen de inlichtingenafdeling van de 509de bommenwerpersgroep van de achtste
luchtdivisie, Roswell Army Air Field, het geluk had in het bezit te komen van
een schotel, dankzij de medewerking van een van de plaatselijke veehouders en
het bureau van de sheriff van Chaves County.’
Dit is de eerste zin van het militaire persbericht dat de aanleiding vormde
voor het wereldberoemde Roswell-incident. Diezelfde middag (8 juli 1947) kwam
de luchtmacht met een tweede persbericht: excuses, de schotel was geen schotel,
maar een ordinaire weerballon. Onzin, zei later onder andere majoor Jesse A.
Marcel, die de brokstukken zelf in handen had gehad. Jaren later bekende de
luchtmacht dat de Roswell-brokstukken afkomstig waren van het geheime Mogul-project.
Hierbij moesten ballonen met akoestische apparatuur op grote hoogte Sovjet-atoomproeven
detecteren. Is dit dan wel de waarheid? Of zijn er toch lijken van buitenaardse
wezens afgevoerd naar Area 51, de militaire basis die zo geheim is dat hij officieel
niet bestaat?
Meer
informatie
The UFO Investigator’s Handbook, Craig Glenday (Running Press, 1999):
Handboek voor kritische Ufo-onderzoekers.
www.ufowijzer.nl Website van Nederlandse ervaringsdeskundige Paul Harmans
Vliegende schotels in de doofpot: www.disclosureproject.org
Op www.iwasabducted.com chatten lotgenoten over hun (vermeende) buitenaardse ontvoering.
Dit artikel is geplaatst met toestemming van de Quest redactie
Website Quest: www.questmagazine.nl