GORDON COOPER
Piloot USAF, astronaut NASA
Getuige in het ‘Disclosure Project’ 1999
Vertaling: Paul Harmans oktober 2005
Met toestemming vertaald
Gordon Cooper was één van de oorspronkelijke Mercury Seven astronauten en de laatste Amerikaan die alleen in de ruimte vloog. In zijn getuigenis verhaalt hij hoe hij UFO’s gadesloeg die in dezelfde formatie door het Duitse luchtruim vlogen als zijn gevechtseenheid. Deze UFO’s haalden manoeuvres uit die niet door conventionele gevechtsvliegtuigen konden worden gedaan. Hij had het idee dat ze wel onder intelligente controle moesten staan en met elkaar communiceerden om de soort manoeuvres die ze uitvoerden voor elkaar te krijgen. Bij een andere gelegenheid, tijdens het filmen van precisielandingen van conventionele vliegtuigen, vloog een schotel over hen heen en landde een eindje bij hen vandaan op de bodem van een droge meerbedding. Het gehele incident werd gefilmd, inclusief gedetailleerde close-ups. De film werd naar Washington gestuurd en kwam nooit meer terug.
Gordon
Cooper
Gordon Cooper: Deze objecten (UFO’s) vlogen in dezelfde formatie als wij in onze gevechtsvliegtuigen deden als we boven Duitsland vlogen. Wij vlogen in F-86’s. Zij kwamen over en deden dezelfde manoeuvres als wij deden behalve dat zo af en toe één van hen: zip, een manoeuvre maakte die je met een conventioneel vliegtuig niet kunt maken.
Het begon toen onze weerman een weerballon volgde en deze objecten met zijn verrekijker zag. Daarop kwamen meer mensen naar buiten om er naar te kijken en er werd besloten een paar vliegtuigen de lucht in te sturen om te kijken wat het waren. Maar we konden niet in de buurt komen. Ze waren hoger en sneller, dus we konden niet vaststellen of ze nu heel groot waren en ver weg vlogen of kleiner en dichtbij. Het was moeilijk om hun werkelijke grootte vast te stellen.
F-86 Sabre
(Gordon Cooper en de anderen wisten hoe weerballonnen eruit zagen en deze UFO’s waren geen ‘weerballonnen’, zoals de absurde verklaring van de overheid al meer dan 50 jaar luidt. S.G.)
James Fox: Vlogen ze in formatie?
Gordon Cooper: Ze vlogen absoluut in formatie.
James Fox: In welk jaar was dat?
Gordon Cooper: In 1951.
James Fox: Heb je het idee dat de Russen in die tijd over dergelijke technologie beschikten?
Gordon Cooper: Nee.
James Fox: Jij hebt definitief kunnen vaststellen dat deze objecten onder intelligente controle stonden?
Gordon Cooper: Nou ja, ze deden het niet op goed geluk. Ze vlogen in gevechtsformaties en ongetwijfeld onder controle.
James Fox: Kun je omschrijven hoe ze eruit zagen?
Gordon Cooper: Ze hadden de karakteristieke schotelvorm, een dubbele schotelvorm en ze zagen er metaalachtig uit. Ik heb het idee dat het echt bemande voertuigen waren. Elk voertuig had een piloot. Ik denk beslist dat zij onderling communiceerden omdat ze bochten maakten op een wijze waarbij je wel met elkaar in contact moet staan om die te coördineren. Eén deed: zip, deed een zijdelingse manoeuvre naar de buitenzijde (van de formatie).
Later op de Edwards luchtmachtbasis had ik enkele cameramensen die precisielandingen filmden en we (voor alle duidelijkheid, de gedreven sceptici beweren dat Cooper niet zelf daarbij aanwezig was, maar er staat duidelijk in zijn getuigenis ‘we’, dus volgens Cooper zelf was hij daar wel degelijk. Vert.) bevonden ons aan de rand van een droge meerbedding. Een vliegende schotel vloog recht over hen (de cameramensen) heen, zette drie landingspoten uit en landde op de droge bodem van het meer. Zij (de cameramensen) namen hun camera’s op en liepen op de UFO af. Meteen steeg het op, trok het landingsgestel in en vloog op zeer hoge snelheid weg en verdween.
Edwards AFB met de droge meerbedding (wit)
Terwijl ik alle voorschriften doorzocht op zoek naar een nummer in Washington, ontwikkelde de cameraman de film. Tegen de tijd dat zij daarmee klaar waren had ik inmiddels met steeds hogere en hogere officieren gesproken. Uiteindelijk vertelde een kolonel mij dat zodra de film op mijn bureau belandde, ik hem in een koeriersenveloppe moest stoppen. Er zou een koerier op mijn kantoor komen en zij zouden een vlucht naar Washington voor hem regelen met een vliegtuig van onze basis om de film af te leveren. De kolonel beval geen afdrukken ervan te maken, etc, etc, etc. Dus stopten wij hem in de koeriersenveloppe.
James Fox: Bekeek je de film?
Gordon Cooper: We hadden geen kans om die te bekijken. Ik had slechts de mogelijkheid om een deel tegen het raam omhoog te houden en er zo naar te kijken. Het was beslist een goede kwaliteit.
James Fox: Waren er close-up beelden bij?
Gordon Cooper: Prima close-ups, zoals ik ze nooit eerder had gezien.
James Fox: Leek het voertuig in de close-ups op de voertuigen die je eerder had gezien?
Gordon Cooper: Ongeveer dezelfde vorm. De vorm als twee borden op elkaar. Het had geen vleugels of zoiets. Het had praktisch dezelfde vorm als de objecten die we in Duitsland zagen.
Welnu, in de tijd dat dit gebeurde was ik betrokken bij onderzoek en ontwikkeling en ik werkte aan geheime projecten op de ontwikkelingsafdeling. Ik wist dat wij in die tijd niet in het bezit waren van een dergelijk voertuig. Ik ben 99.9% zeker dat ook de Russen niet over een dergelijk type beschikten. In die tijd twijfelde ik er niet aan dat het ergens anders dan op de aarde was gemaakt.
Maar je verstuurde het (het bewijs) zoals je was opgedragen, je deed wat ze je vertelden te doen. In die tijd werkte ik aan een klein project waar niemand iets van afwist en we mochten er met niemand over praten, zelfs niet met onze familie. Dat was het U-2 project. Het (deze gebeurtenis) lag in dezelfde categorie (van geheimhouding). Ik weet niet waarom het geheim wordt gehouden. Naar mijn idee waren ze bang voor paniek als het volk te weten zou komen dat iets net na de tweede wereldoorlog voertuigen had die dergelijke prestaties konden leveren. Dus begonnen ze met het verspreiden van leugens erover. Daarna moesten ze volgens mij weer een leugen verzinnen om hun eerste leugen te bedekken en nu weten ze niet hoe ze zich hieruit moeten redden. Het is nu heel beschamend om toe te geven dat al die regeringen een hoop onwaarheden hebben verteld. Het zal ze in verlegenheid brengen om eruit te komen.
James Fox: Heb je het idee dat ze ermee naar buiten willen komen?
Gordon Cooper: Ik denk dat in principe elke president er wel mee naar buiten had willen komen, schoon schip maken en niet meer voortdurend leugens verspreiden. Uiteindelijk zal er wel wat gaan veranderen en zullen ze voor schut staan en toegeven dat ze niet helemaal eerlijk zijn geweest.
James Fox: Wie heeft het geheim gehouden?
Gordon Cooper: Tsja, iemand heeft het gedurende een lange tijd behoorlijk geheim gehouden, niet? (Als hem gevraagd wordt naar de ontmoeting in de zeventiger jaren met de secretaris generaal van de Verenigde Naties, betreffende UFO’s, zegt Cooper:) Kurt Waldheim was echt geïnteresseerd in het onderwerp en hij dacht dat het wel een goed idee was een comité te vormen en onderzoek te doen op het niveau van de VN, maar daar is nooit iets van gekomen. Dat is typisch de VN. Ze praten honderduit maar ze komen nooit op het punt om iets te gaan doen.
Kurt Waldheim
Volgens NASA’s eigen berekeningen zijn er zo’n 400.000 andere planeten daar buiten die bewoonbaar zijn. Ik kan niet geloven dat God deze ene planeet heeft bevolkt en de andere levenloos gelaten. Mijn persoonlijk opinie is dat wij slechts in het achterland van alle melkwegstelsels zitten. Wij zitten ver weg in de rimboe. Al die andere melkwegstelsels zitten dichter bij elkaar. Ik denk dat zij waarschijnlijk een hoop verkeer hebben van de een naar de ander. Zo af en toe krijgen wij een paar reizigers of afgedwaalde vogels, afkomstig van verafgelegen melkwegstelsels.
Ik schreef een brief aan de Verenigde Naties waarin ik het voorstel deed een groepering op VN-niveau op te richten en we een begin zouden maken met het vergaren van informatie afkomstig vanuit de hele wereld en dat op VN-niveau behandelen en coördineren. Er waren een hoop landen die informatie hadden. Er zijn een hoop landen zoals Rusland nu is. De regering van Rusland werkt nu rechtstreeks samen met burger UFO-groeperingen. Je hebt van land tot land verschillen, maar we zouden alle informatie moeten bundelen en het op één plaats naast elkaar moeten leggen.
Bedenk wat we kunnen doen op het technische vlak, sommige van hen (UFO’s) worden misschien vanaf afstand bestuurd. Ze worden misschien radiografisch bestuurd, dus wat wij noemen onbemande voertuigen. Ik denk dat sommige beslist bemand zijn en naar mijn idee zijn die personen wellicht heel erg gelijk aan ons.
Ik ben ervan overtuigd dat er iets anders dan een weerballon bij Roswell is gecrasht.
James Fox: Heb je het idee dat de waarheid verloren is gegaan?
Gordon Cooper: Ik heb het idee dat de waarheid behoorlijk is ondergedompeld in alle leugens die zijn verteld.
James Fox: Denk je dat men één van die schotels die jij zag, verborgen houdt?
Gordon Cooper: Dat is zeer waarschijnlijk. Ik denk dat ze het proberen na te bouwen, er in ieder geval hun voordeel mee doen. Dat zou ook wel logisch zijn.
James Fox: Weet je waar de filmbeelden van de vliegende schotel die op de droge meerbedding landde naartoe gingen?
Gordon Cooper: Die gingen naar Washington, dat is alles wat ik weet.
James Fox: Heb je nog met iemand contact daarover gehouden, of het besproken?
Gordon Cooper: Hoe zou ik met iemand contact moeten houden? Er bestaat geen manier in het leger of binnen de regering om iets te volgen dat is geclassificeerd, tenzij je er direct bij betrokken bent en dat was ik niet. Ik had geen enkele mogelijkheid om te weten te komen wat er gebeurde.
James Fox: Werd het opgenomen in een deel van Project Blue Book?
Gordon Cooper: Nee, dat werd het niet. En dat was één van de klachten die ik over Project Blue Book had. Naar mijn idee was Blue Book een totale dekmantel.
(Andere hooggeplaatste getuigen zoals kolonel Brown en dr Wood kwamen tot dezelfde conclusie: Blue Book was een public relations dekmantel, terwijl het echte onderzoek ergens anders werd gedaan. S.G.)
Er waren nog een paar andere dingen die ik toevallig wist en ook niet in Blue Book voorkwamen.
Naar mijn idee komen ze van een andere planeet. Daar twijfel ik helemaal niet aan. Ik denk dat ze echt zijn en ik denk dat wij uiteindelijk zullen ontdekken dat er regelmatig verkeer is richting de aarde vanaf andere planeten. Wie de voertuigen vlogen die wij zagen? Ik denk buitenaardse piloten, geen twijfel mogelijk.
(Als hem wordt gevraagd over zwarte of onzichtbare projecten zegt Cooper:) Dat was de reden waarom we het U-2 project deden zoals we het deden. We hadden het project niet geclassificeerd, omdat als je er een classificatie aan geeft, de een of andere regeringsman of minister denkt dat hij wel alle details ervan mag vertellen. Zij hebben het voorrecht om dat te mogen doen. Zij vertrappen de beveiliging en vertellen de details tegen een ieder die het horen wil. Wij classificeerden het dus niet totdat Gary Powers naar beneden werd geschoten. De wereld wist echt niets over de U-2. Ten minste in de Verenigde Staten wisten wij er niets van.
U-2
(Cooper en anderen hebben mij over projecten verteld die buiten een classificatie vielen en kolonel Corso sprak over de buitenaardse projecten die overgedragen werden van brein naar brein. Extreem potdicht gehouden, niet erkende projecten, zoals die waarbij UFO’s zijn betrokken, zijn echt boven topgeheim en de toegang daartoe is voor de regering en het volk geblokkeerd. S.G.)
Ik denk dat we heel veel kunnen leren van hen (de buitenaardsen). Als we maar een programma opzetten over hoe we dat zullen aanpakken. Ze kunnen altijd in mijn achtertuin landen. Als ze dat willen doen zal ik ze welkom heten. Ik denk dat ze net als ons zijn, net iets machtiger, iets beter en een beetje sneller.
Ik heb een goede vriend die piloot in de burgerluchtvaart is en hij heeft zo’n drie aparte gevallen meegemaakt waarbij een UFO opdook, precies naast zijn vleugel en in formatie met hem bleef vliegen. Hij vliegt voor een grote maatschappij. Deze maatschappij heeft een regel die bemanningen verbied over UFO’s te praten.
