PRINTBARE VERSIE

UFO BOVEN USS JFK

Getuigenis van Mr. James Kopf, Amerikaanse luchtmacht.

(NSA.) Nationale Staatsveiligheidsdienst Oktober 2000.

Overgenomen en vertaald van de website van disclosure.org door Hans Jochems


James Kopf kwam bij de Marine in 1969 en werkte een tijd bij de afdeling communicatie systemen op het enorme vliegkampschip de USS JFK welke nucleaire wapens aan boord had. Hij werkte voor de (NSA.) Nationale Staatsveiligheidsdienst van 1980 tot 1997. In zijn getuigenis vertelt hij hoe in de zomer van 1979 alle elektronische apparatuur en communicatie-systemen aan boord de USS.JFK plotseling uitvielen toen er een reusachtige, gloeiende, oranje-gele UFO boven het dek van het vliegkampschip zweefde. Hijzelf zag persoonlijk deze pulserende UFO, evenals een aantal anderen.

Impressie van het incident

Alle acht teletype-machines begonnen om de beurt te printen en het schip ging naar de hoogste gevechtsgereedheid gedurende twee uur. Een vriend van hem, een radaroperator, vertelde hem dat de radarschermen opgloeiden en daarna zwart werden waardoor ze niets meer op radar konden zien. Enkele dagen na dat incident, gedurende de terugreis, verscheen de Commandant op het gesloten televisiecircuit, welke over heel het schip aanwezig was en herinnerde de manschappen eraan dat wat er hier op het schip gebeurt was, als geheime informatie beschouwd moest worden en met niemand besproken mocht worden. Toen het schip uiteindelijk aankwam in Norfolk, VA, kwamen er mannen in burger aan boord om verschillende manschappen te ondervragen.

Kort vraaggesprek tussen Mr. James Kopf en Dr. Steven Greer van het Disclosure Project

James Kopf: Alle acht teletype-machines printten alleen maar troep. Totaal onsamenhangend. Ik had wel eens één of twee fouten in berichten gezien,maar nooit op deze schaal. Bijgevolg riep ik onmiddellijk de storingonderhoudsdienst via de intercom op om hun te vertellen dat mijn berichtenverkeer was uitgevallen. Ik kreeg van hen te horen dat zij hiermee al druk bezig waren omdat alle communicatie op het gehele schip was uitgevallen. Dit was nog nooit eerder gebeurd. Wij hadden een intercom en een spreekbuissysteem die een verbinding maakte tussen de communicatiekamer en de brug ,welke aan de top van de eilandstructuur van het schip zat.

Plotseling hoorden wij een hele opgewonden stem schreeuwen dat "God” hier was. “Dit is het einde van de wereld”. riep hij. Wij keken elkaar aan en dachten dat is vreemd . Wat is er in ‘s hemelsnaam aan de hand? Een paar seconden gingen voorbij en toen hoorden we een meer beheerste stem. Deze persoon zei dat er iets boven het schip zweefde. Ik keek naar mijn vriend die mijn scheepsmaatje was en hij keek naar mij en wij besloten om te gaan kijken wat er aan de hand was. Wij verlieten snel de communicatiekamer en gingen naar de catwalk aan bakboordzijde van het schip op de rand van het vliegdek en wij zagen een grote gloeiende bol boven het schip hangen. Het was moeilijk om te bepalen hoe groot het was omdat er geen perspectief was. Het was laat in de avond. De zon was ondergegaan,en het was schemerig,maar het leek reusachtig… Later praatte ik met enkele van mijn scheepsmaatjes die ook mijn vrienden waren. En in het bijzonder met één die werkte in de radarkamer en op wacht was gedurende het gehele incident. Hij vertelde mij dat alle radarschermen begonnen te gloeien en toen plotseling uitvielen. Zij konden toen niks meer op radar zien. Wij bleven de hele nacht op om erover te praten.

Wij hoorden dat de kompassen op de brug niet meer werkten en dat het radar navigatiesysteem uit de lucht was gegaan… Enkele dagen later op de terugweg kwam de Commandant op het gesloten televisiecircuit dat wij aan boord hadden. Dit was de enige manier om alle manschappen - zo’n 5000 - toe te spreken. Hij (de Commandant) keek naar de camera - en ik zal dit nooit vergeten – en zei: "Ik wil de hele bemanning er aan herinneren dat zekere gebeurtenissen die plaatsvinden aan boord van een groot marine oorlogsschip beschouwd moeten worden als geheime informatie en dat hierover met niemand mag worden gesproken.

De UFO zweefde zo’n vijf minuten of iets minder boven het schip maar alle storingen als gevolg hiervan duurden meer dan een uur. Daarom bleven wij op de hoogste gevechtsgereedheid gedurende twee uur. Ik dacht dat zij afwachtten of het misschien terugkwam. En tegelijkertijd probeerden zij alle uitgevallen systemen opnieuw te starten en ze weer helemaal operationeel te krijgen. Er waren geen vliegtuigen in de lucht, die waren allemaal aan boord toen het incident begon. Normaal staan er altijd twee F-4 Phantoms gereed voor luchtgevecht patrouille. Maar van wat ik hoorde kregen ze deze niet operationeel. Ze werkten gewoon niet… Wij hadden een organisatie op het schip genaamd IOIC, Geïntegreerde geheime dienst of zoiets. En ik hoorde dat zij foto’s aan het nemen waren van dat ding gedurende het gehele incident. Ik ben ervan overtuigd dat er mensen zijn in onze regering die er veel meer van afweten dan wij.

Ik heb mijn eigen theorieën waarom het verborgen wordt gehouden. Ik denk dat er vele redenen zijn waarom deze informatie wordt verborgen voor het publiek.

Steven Greer: Wat zouden die zijn?

James Kopf: Zij denken dat de meeste mensen niet kunnen omgaan met de wetenschap dat we worden bezocht door buitenaardsen. Ik denk dat zij informatie hebben die een gevaar zijn voor de hele economie van het land en de wereld. Ik denk dat er apparaten zijn die goedkope energie kunnen maken zonder vervuiling, maar dat verbreidde hebzucht dat wil voorkomen.

Dat is waar ik mij het meeste aan stoor bij deze geheimhouding. Als ik denk aan al de vervuiling die er is en blijkbaar al jaren onnodig, wat hadden we dan al niet kunnen redden.


Nu de gehele documentatie met foto’s van de originele getuigenis op:

http://www.galactic-server.com/radio/greer/disclosure1.html

 

UFO's