StarchildSkull16

PRINTBARE VERSIE

EEN UPDATE

Door: Lloyd Pye

29 januari 2011

Vertaling: Paul Harmans

Bron: Starchild Project Mailing List 29 januari 2011

Ik heb onlangs onze geneticus weer bezocht. Hij verschafte mij veel nieuwe gegevens over het DNA van de Starchild Skull en ik zou willen die met jullie te kunnen delen, maar op dit moment is het nog niet betrouwbaar genoeg om het in deze ‘onofficiële’ vorm wijd en zijd te verspreiden.

Lloyd Pye met de Starchild Skull (rechts)

De wetenschap is alleen geïnteresseerd, en wil alleen aandacht schenken aan een volgens de regels geschreven rapport dat is voorgelegd aan een ‘officieel’ journal dat het vervolgens via een grondig proces, bekend als ‘peer review’ laat checken. Dat is de methode waarbij elk deel met ongewenste informatie wordt verbannen van serieuze overweging en van publicatie wordt uitgesloten door dezelfde mensen die er – in een ideale wereld – zeer veel belang bij zouden hebben het te distribueren.

Veel van jullie zullen het zich nog herinneren dat ik verscheidene maanden geleden schermafbeeldingen liet zien van twee monsters van het nucleaire DNA van het Starchild, één die overeenkomsten liet zien met menselijke segmenten in de enorme NIH database, en één dat geen enkele overeenkomst had onder de biljoenen coherente basenparen in de database. Dat was, en dat blijft zo, een zeer overtuigende reden te geloven dat wanneer het gehele genoom van het Starchild uiteindelijk in segmenten is verdeeld en wordt vergeleken met het menselijk genoom, het verschil tussen deze genomen het absolute bewijs zal leveren dat het Starchild niet volledig mens is.

Voor het negeren en niet fatsoenlijk behandelen van het wetenschappelijke protocol hebben we een grote hoeveelheid ellende, afkomstig van sceptici en critici, over ons heen gekregen. Zij hebben er op gewezen dat wat onze geneticus heeft gedaan, in feite de mogelijkheid in zich heeft om, als hij dat zou willen, met de resultaten van het NIH te rommelen. Hij moet eenvoudig verlangen naar een serieus risico voor zijn carrière en zijn reputatie, omdat, in hun visie, buitenaards leven compleet onmogelijk is en dat daarom buitenaards DNA ook net zo onmogelijk is.

Dat is hoe de andere kant het spel speelt. Ze vermijden om te gaan met moeilijke problemen door die eerst te negeren, ze dan belachelijk te maken en uiteindelijk aan te kondigen dat ze het allemaal allang wisten, en waarna er één of meerdere van hun leden naar voren stappen om de eer van de doorbraak op te eisen, wat het dan ook is waar het over gaat. Dat is hoe nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen zich steevast ontvouwen, en dan speciaal grote nieuwe ontdekkingen die het status-quo omvergooien.

Maar, als je je ondertussen afvraagt waarom het zo lang duurt eer onze geneticus zijn zaak kan bevestigen en staven, houdt dan een paar dingen in gedachten. Ten eerste, zijn reguliere baan als geneticus is complex en moeilijk en dat kost hem het meeste van zijn tijd. Hij doet wat hij voor ons doet na zijn normale werkuren en in het weekend. Dus hij produceert voor ons slechts een klein deel van wat hij zou kunnen doen als we het ons konden veroorloven zijn werk voor ons full-time te doen.

Ten tweede, hij werkt in zijn lab op een zo goedkoop mogelijke wijze, wat inhoudt dat het meeste uit zijn eigen zak wordt betaald en hij laat het aan mij over, voor zover ik daartoe in staat ben, de laatste eindjes aan elkaar te knopen. Wij beiden begrijpen de omvang en het belang van het doel dat we zo graag willen bereiken, dus we doen wat we kunnen, om gestaag en volhardend naar dat doel toe te werken.

Ten derde, en wellicht wel het meest belangrijke om te begrijpen, hij werkt op een genetisch terrein dat niemand ooit eerder heeft gezien, niemand heeft het eerder verkend. Hij maakt fouten, hij slaat doodlopende wegen in en moet op zijn stappen terugkomen en nieuwe routes uitproberen om vooruit te komen. Als hij het geld had om met een 454 machine te werken dan zou hij in 4 á 5 maanden klaar zijn. Zoals het nu is, denkt hij dat het verkrijgen van het genoom van het Starchild hem ongeveer 15 jaar zal kosten!

Het is natuurlijk duidelijk dat we er geen 15 jaar aan gaan werken. Maar tot op heden zijn we niet in staat geweest nieuwe investeerders te interesseren (na de eerste die uiteindelijk een fatale beroerte kreeg) vanwege de sceptici en critici die onze inspanningen op het Internet waar mogelijk op elke manier saboteren.

Maar maak je niet ongerust, ondanks dat zal onze beurt komen en het zal redelijk binnenkort komen. Wat ik tijdens mijn recente bezoek zag, dat maakt het voor mij duidelijk dat het slechts een kwestie van tijd is voordat hij voldoende kopieën kan maken van het werk waaraan hij nu bezig is. Uiteindelijk zullen alle details naar buiten komen en de puntjes op de ‘i’ worden gezet, en wel op zo’n wijze dat alleen de meest conservatieve mainstream wetenschapper nog durft te suggereren dat hij zijn werk niet goed heeft gedaan.

Dan wat anders, een droeve boodschap: afgelopen zaterdag, 22 januari 2011, verloor het Starchild project, vanwege een plotseling overlijden, één van onze trouwste supporters in Europa, Dr. Lothar Andreas Hotze uit Wiesbaden, Duitsland. Gedurende verscheidene jaren was Lothar een fan en een periodieke medewerker aan de zaak van het Starchild. Ik betreur het ten zeerste dat hij niet in staat is de succesvolle uitkomst van onze onderlinge pogingen mee te maken en mijn condoleances gaan naar zijn familie en de collega’s die met hem werkten op zijn medische kliniek. Hij was een goed man en is veel te vroeg bij ons weggenomen.

Welnu, nu het ‘coole’ nieuws. Zo af en toe zie ik een video die mooi om te zien is, of die me iets laat zien dat ik nog niet wist. Deze verbazingwekkende video, inmiddels al meer dan 2,7 miljoen keer bekeken, doet beide: