DE EIGENAARDIGE DR. CROSS de Roswell metaalkundige Door: Anthony Bragalia 31 mei 2009 Vertaling: Paul Harmans Bron: http://ufocon.blogspot.com/2009/05/roswell-metal-scientist-curious-dr.html
Wrakstukken van geheugenmetaal (of vormherstellend) werden overtuigend gemeld door vele getuigen van de Roswell-crash in 1947. In een eerder artikel dat op deze website verscheen, werd onthuld dat het laboratorium dat door Wright Patterson onmiddellijk in de maanden na de crash werd gecontracteerd om de studies aan te vangen betreffende het Roswell geheugenmetaal, het Battelle Memorial Institute was. Wright Patterson wordt door vele getuigen genoemd (en het staat ook in een geverifieerde FBI memo geschreven door agent Percy Wyly) als de absolute basis waarnaar de wrakstukken van Roswell per vliegtuig zijn overgebracht. Zoals in grote trekken weergeven in dat eerste artikel over de Battelle/Roswell connectie, is het bestaan van Battelle-rapporten over geheugenmetaal bevestigd in voetnoten die werden ontdekt in metallurgische studies die werden uitgevoerd door andere organisaties die onder auspiciën van Wright Patterson werkten. Deze voetnoten halen een (nog steeds zoek zijnd) tweede voortgangsrapport geschreven in 1949 van Battelle aan waarin de ontwikkeling wordt besproken van een legering van Nikkel en Titanium. Deze legering is Nitinol, dat vooralsnog ’s werelds beste eigenschappen vertoont op het gebied van vormherstel. Het is veelzeggend dat dit de eerste keer was dat een metaallegering door het Amerikaanse leger werd bestudeerd en dat het de potentie had zich de originele vorm te ‘herinneren’. Gebaseerd op de secties van de studie waaraan de voetnoten refereren, weten we dat het tweede voortgangsrapport van Battelle een eerste en ooit weergegeven fasediagram over Nikkel en Titanium geeft en dat nodig is voor het vervaardigen van geheugenmetaal. Al deze studies die deze voetnoten bevatten naar het Battelle rapport gaan ook over de ontwikkeling van vormherstellende metalen en werden geschreven na de ‘officiële’ ontdekking van Nitinol. Onder dit militaire contract van Wright Patterson moest Battelle nieuwe analyses en pogingen ondernemen op metallurgische processen met Nikkel en Titanium, welke - mits via een speciaal procédé bewerkt en gecombineerd - Nitinol kunnen voortbrengen, een ‘vormend metaal’ gelijk aan dat wat wordt gemeld van het Roswell-materiaal. Citaten naar wat uiteraard moet bestaan - Battelle’s ‘First Progress Report’ (eerste voortgangsrapport) aangaande het geheugenmetaal zijn niet gevonden. De voetnoten die zijn gevonden en die verwijzen naar het tweede voortgangsrapport over geheugenmetaal worden volledig weergegeven op pagina 274 van het bijgewerkte en opnieuw uitgebrachte boek Witness to Roswell. In het eerdere artikel over dit onderwerp werd onthuld dat het Battelle’s Dr. Howard Cross was die zeer aannemelijk deze vroege op Roswell geïnspireerde studies naar geheugenmetaal leidde. Dr. Cross was Battelle’s Titaniumexpert. In de late jaren ’40 ‘voedde’ dr. Cross technische informatie over Titanium (een metaal wat nodig is om geheugenmetaal te maken) aan het laboratorium van de Amerikaanse marine. Dat is het laboratorium waarvan enkele jaren later wordt gezegd dat het ‘officieel’ het geheugenmetaal uitvond. Een korte referentie, gevonden in een decennia oud regeringsrapport, laat zien dat een technisch samenvattingsrapport getiteld ‘Titanium Base Alloys’ (op Titanium gebaseerde legeringen) is geschreven door de metallurg van Battelle, Dr. Howard Clinton Cross. Het rapport werd door hem in december 1948 gepresenteerd aan het Office of Naval Research. Het Office of Naval Research is de exacte plaats waar het ‘geheugenmetaal’ Nitinol (een Nikkel/Titanium legering) zogenaamd een decennium later zou worden ‘ontdekt’! Titanium (in zijn puurst mogelijke vorm) is nodig om in combinatie met Nikkel Nitinol te vervaardigen. Titanium was een belangrijk element voor dr. Cross en zijn organisatie experimenteerde daarmee in combinatie met Nikkel in de maanden onmiddellijk volgend op de Roswell-crash. Andere details over dr. Cross onthullen dat hij een zeer bijzondere achtergrond had. Cross leidde het legeringsonderzoek van Battelle in de late jaren ’40. Gedurende vele jaren, volgens de rapporten van de studies die hij schreef, had hij de leiding over het onderzoekswerk op verschillende materialenwetenschappen en technische gebieden, inclusief Titanium. Maar vreemd genoeg hielp hij in de vroege jaren ’50 ook bij het leiden van Battelle’s UFO-onderzoek ‘Project Blue Book’, gesponsord door de Amerikaanse luchtmacht. Andere informatie die hieronder wordt weergegeven laat zien dat Cross na het Roswell-incident stilletjes - maar zeer nauw - samenwerkte met de hoofden van verschillende departementen van de Amerikaanse overheid op de diverse aspecten van het UFO-fenomeen. Waarom zouden metallurgen die in 1948 exotische legeringen bestuderen, later helpen met het leiden van studies van Battelle op het gebied van vliegende schotels, gesponsord door de overheid? Het is heel aannemelijk dat zoiets komt omdat dr. Cross het geheugenmetaal van Roswell had bestudeerd. Hij had de technische kennis van de constructie van het voertuig en kreeg betrouwbaarheidsverklaringen die hem tot een waardevolle aanwinst maakte voor het Amerikaanse leger en de inlichtingendiensten bij het analyseren en onderzoeken van met name complexe UFO-gevallen. Nieuwe informatie onthult dat dr. Cross veel meer was dan een ‘gewone metallurg’ die werkte met Titaniumlegeringen. Ondanks dat is Cross een persoon waarvan het moeilijk is om informatie over te vergaren (en nu pas begrijpen we waarom dat zo is), zijn naam duikt op de meest vreemde plaatsen op. De metallurg van Battelle was zo belangrijk dat hij in staat was vrij om te gaan met de hoofden van het Amerikaanse Office of Naval Research, de CIA en de inlichtingendienst van de luchtmacht. Zijn dubbelleven en zijn geheime verhoudingen met de belangrijkste echelons van de Amerikaanse regering op het gebied van UFO-zaken van na Roswell zijn pas achteraf duidelijk geworden. Cross werkte waarschijnlijk aan het Project Blue Book Report no. 14 van de luchtmacht en aan andere UFO-studies van de overheid. Cross schreef op 9 januari 1953 een memo (met een stempel ‘Secret’ in rode inkt) aan kolonel Miles E. Goll van de Wright Patterson luchtmachtbasis. Goll was in die tijd het hoofd van de inlichtingenanalyse voor het Air Materiel Command (leiding luchtmaterieel). Daarin maakt Cross duidelijke dat hij de autoriteit heeft om officieel te spreken aangaande Battelle’s UFO-werk voor de regering. In de memo dringt Cross erop aan dat Wright Patterson het werk aan de CIA UFO-studiegroep, het Robertson Panel uitstelt. Cross wilde dat Battelle eerst het werk afmaakte van de door de luchtmacht opgedragen statistische studie over UFO’s, later bekend als het Project Blue Book ‘Report no. 14’. De CIA zelf ging te rade bij Cross en ging met hem in discussie over het nut van uitstel. Uiteindelijk werden de CIA en Battelle overruled door de luchtmacht. Informatie die nu naar voren komt lijkt er op te wijzen dat het ook Battelle was die tevens het (ontbrekende) Project Blue Book Report No. 13 schreef, het rapport dat onmiddellijk vooraf ging aan het door Battelle geschreven Report No. 14. Sommigen denken dat het Report No. 13 is dat de details weergeeft over het ontdekte wrakmateriaal bij Roswell. Cross
was obsessief vertrouwelijk over zijn werk Cross schreef het raadselachtige ‘Pentacle’ UFO-memo aan Wright Patterson
Decennia nadat het was geschreven, in 1953, werd er onder ongewone omstandigheden een memo ontdekt gemerkt ‘Secret’. Het wordt soms het ‘Pentacle’ memo genoemd en het is geschreven door Battelle’s Howard Cross. Dr. Cross richtte deze brief aan kolonel Miles Goll van het Air Materiel Command. In de memo dringt Cross er bij de luchtmacht op aan een vreemde UFO-gerelateerde operatie te overwegen. Cross typte alleen zijn naam ‘H.C. Cross’ onder het document, maar ondertekende het niet. In dit document geeft Cross in grote trekken een schema voor de luchtmacht weer om de verschijning van kunstmatige UFO’s op poten te zetten. Cross wilde zien hoe de ‘doelbevolking’ haar ‘waarnemingen’ rapporteerde en wat de impact van deze UFO’s op hen zou zijn. Er is geen bewijs dat dit ooit werd uitgevoerd. We kunnen hieruit opmaken dat dr. Cross niet alleen metaalstudies aan het Battelle leidde (en de statische analyse van UFO-studies voor Blue Book begeleidde), maar dat hij tevens de psychologische- en observatieaspecten van het fenomeen met de inlichtingendienst van de luchtmacht besprak. Cross was duidelijke zeer goed geïnformeerd over de vele facetten van het UFO-vraagstuk, iets dat zeer curieus is gegeven het feit dat hij officieel slechts een ‘metallurg’ was. In 1968 benaderde de beroemde UFO-wetenschapper van de Amerikaanse luchtmacht, Dr. J. Allen Hynek, Cross over de memo die onder de aandacht van Hynek was gebracht. Cross stemde ermee in om Hynek onder vier ogen te spreken, maar in plaats daarvan bracht Cross vier ‘collega’s’ mee. Toen Hynek begon met het aanhalen van zijn aantekeningen van de memo, graaide Cross opstandig het papier uit de handen van Hynek en sprak Hynek bestraffend toe dat het een ‘belegen verhaal’ was. Cross wilde de zaak duidelijk niet bespreken en hij kwam niet meer terug op de notities van Hynek. Hynek - eerder meegaand - stond versteld. Cross was een expert in de fysica van metalen. Zijn autoriteit en betrokkenheid bij verreikende UFO-studies is onmogelijk te bevatten, tenzij hij eerdere UFO-gerelateerde werkervaring had, misschien wel de materialen nodig bij de constructie van UFO’s. Cross
werkte op het gebied van UFO’s nauw samen met het hoofd analyse
van Wright Patterson Cross
had een werkrelatie met het hoofd wetenschappelijke inlichtingen van
de CIA over UFO’s
Zij die bekend zijn met de officiële UFO-studies van de overheid, zoals Project Blue Book en het Robertson Panel, zullen de bovenstaande namen herkennen, behalve de naam van dr. Cross. Cross
was nauw verbonden aan de voorloper van NASA
Smith hoorde dit van Dr. Robert Sarbacher, die dat in 1985 aan een onderzoeker bevestigde. Sarbacher was een vooraanstaand Amerikaans natuurkundige en in de jaren ’50 een raadgever aan het ministerie van defensie. In een toekomstig artikel zal worden aangetoond dat Battelle het onderzoek naar geheugenmetaal doorschoof naar NASA. Vandaag de dag is NASA leidinggevend in het ontwikkelen van vormherstellende technologieën, inclusief die voor ruimtevaartuigtoepassingen in de toekomst. Cross
observeerde de lucht op zoek naar UFO’s
Commandant
van de Amerikaanse marine roept Cross op om de tijdens de UFO-golf van
1952 naar beneden gevallen brokstukken te onderzoeken Cross
leidde dezelfde wetenschappers die in de late jaren ’40 Battelle’s
‘zoek zijnde’ voortgangsrapporten over geheugenmetaal schreven Dr. Howard Cross overleed in 1992. Uit zijn erfenis trachten we de connectie tussen Battelle en Roswell verder vast te stellen. Maar Battelle heeft aangetoond niet mee te willen werken. Als het aankomt op de rapporten van Battele waarin het over zowel het UFO-onderwerp gaat, als over hun vroege werk aan geheugenmetaal, dan zijn deze rapporten ‘zoek’. Toekomstige artikelen zullen gaan over: * Waarom de ‘officiële geschiedenis’ van Nitinol vol zit met gaten en onvolkomenheden. * De identiteiten van Battelle's Wright Patterson ‘betaalmeesters’. * Bizarre ‘invloeden van de geest’ testen ondernomen op Nitinol door het Amerikaanse leger en NASA door gebruik te maken van beweerde paranormaal begaafden om het materiaal te ‘vervormen’ via ‘energie van de geest’. * Waarom ‘vervormen’ mogelijk de sleutel tot het UFO-mysterie is. |