PERPETUÜM MOBILE VERSUS VRIJE ENERGIE-WINNINGSAPPARAAT, WAT GEDACHTEN Door: Kees Deckers Februari 2011 Veel verengde wetenschappers wekken de indruk dat de begrippen “perpetuüm mobile” en “vrije energie-winning” om exact hetzelfde gaan. Dus als zij weten te bewijzen dat een “perpetuüm mobile” niet kan bestaan, dan zou daarmee ook direct bewezen zijn dat “vrije energie-winning” onmogelijk is. Beide termen hebben echter weinig met elkaar van doen. De term “perpetuüm mobile” wordt daarnaast ook zeer onduidelijk uitgelegd en toegepast. In dit artikel ga ik vooral in op het begrip “perpetuüm mobile”. Wat is het? En kan het bestaan? Ik beperk mij hierbij tot enkele grove lijnen. Ik begin met informatie, zoals die momenteel op de Wikipedia te lezen valt. Wikipedia
spraak- en kennisverwarring
Bovenstaande citaten zijn beide van de Wikipedia. Beide gaan over hetzelfde onderwerp, namelijk het “perpetuüm mobile”. Het eerste citaat is echter de tekst van de Nederlandstalige Wikipedia, het tweede van de Engelstalige. De Engelstalige tekst is veel diepgaander en heeft daarom bijna twee keer zoveel tekst dan de Nederlandstalige. Ik beperk mij bij beide tot de inleidende kopteksten. Als we de Nederlandse tekst even op zich lezen, dan is er voor mensen die niet bekend zijn met de gebruikte terminologie weinig van te begrijpen. De neiging bestaat daarom om hetgeen er staat dan maar als zoete koek te slikken. Het zal wel waar zijn. Behalve de overeenkomst met betrekking tot het benoemen van een perpetuüm mobile als een apparaat, een machine en de overeenkomst dat in beide teksten de wetten van de thermodynamica worden gebruikt om te bewijzen dat een perpetuüm mobile onmogelijk is, is er weinig overeenkomst in de informatie aangeboden door de Engelstalige Wikipedia en de informatie aangeboden door de Nederlandstalige Wikipedia. Ik beperk mij tot enkele van de meest opvallende verschillen. In de Nederlandse Wikipedia-tekst staat onder andere dat een perpetuüm mobile “in staat geacht wordt energie op te wekken uit “niets”.” De Engelstalige Wikipedia-tekst noemt dat winnen van energie uit “niets” nergens. Die spreekt over “machines die meer arbeid of energie opleveren dan dat zij opgebruiken, of ze nu oneindig zouden kunnen functioneren of niet.” Dus de Engelstalige Wikipedia beschouwt een perpetuüm mobile niet per se als een oneindig uit zichzelf bewegend apparaat, wat de Nederlandstalige Wikipedia wel stelt. Maar waarom koppelt de Engelstalige Wikipedia “eeuwigdurende beweging” dan wel aan “machines die meer arbeid of energie opleveren dan dat zij opgebruiken, of ze nu oneindig zouden kunnen functioneren of niet.”? Wat heeft het één met het ander te maken? De machine die meer arbeid of energie oplevert dan dat zij gebruikt kan toch gewoon uitgezet worden? En vervolgens weer aan? Enzovoorts. De laatste zin van het Engelstalige citaat is ook zeer intrigerend. Ze kan niet anders dan door een politicus zijn geschreven. Want aan de ene kant wordt met grote stelligheid beweerd dat een perpetuüm mobile onmogelijk is, en wordt gesuggereerd dat mensen die zich daar toch mee bezig houden nutteloos tijd verspillen en in feite dom bezig zijn. Terwijl aan de andere kant met de zinsnede “in de termen van onze huidige kennis van de wetten van de natuurkunde” een slag om de arm wordt gehouden. Het zou namelijk in de toekomst wel eens kunnen blijken dat onze huidige kennis van de natuurkunde onvoldoende is, oftewel te bepaald en te beperkt. En daar moet de schrijver dezes zich blijkbaar toch voor indekken. Het is een heel oneerlijke en laffe zin, die van zoekers naar een mogelijke perpetuüm mobile slachtoffers maakt om uit te lachen, maar tegelijkertijd de angst in zich draagt dat het lachen zich wel eens naar de schrijver dezes zou kunnen keren. Waarom dan niet een eerlijke zin? Heel eenvoudig: We weten niet of een perpetuüm mobile mogelijk is. Onze huidige kennis wijst naar de aanname dat het niet kan. Toch is deze zin en de gehele tekst van de Engelstalige Wikipedia minder radicaal dan de Nederlandstalige tekst. De schrijvers van de Nederlandstalige tekst stellen met 100% zekerheid dat een perpetuüm mobile onmogelijk is. Waar de Engelstalige tekst een slag om de arm houdt voor mogelijkheden in de toekomst, is het in de tekst van de Nederlandstalige Wikipedia een voldongen feit. Een perpetuüm mobile is onmogelijk. Dat mag eerlijker klinken, maar het getuigt ook van zeer bepalende en zeer beperkende mensen: Zo is het en anders niet! In de Nederlandse Wikipedia-tekst probeert men de bewijsvoering tégen het perpetuüm mobile nog te versterken door de zin: “En hoewel die wetten al meer dan een eeuw oud zijn worden er elk jaar nog octrooiaanvragen gedaan voor dergelijke apparaten”. Veel verengde wetenschappers zouden deze zin eens goed in ogenschouw en beraad moeten nemen. De wetten zijn inderdaad al meer dan een eeuw oud. Maar dat geldt ook voor de theorie dat er niets sneller kan gaan dan het licht. En tegenwoordig wordt daar door velen, ook binnen de verengde wetenschap, toch heel anders over gedacht. Het idee van het atoom is meer dan 600 jaar vóór onze jaartelling al geopperd door de Jaïnisten. Een aantal Griekse denkers namen dit idee over en aan. Maar bepaalde Griekse verengde wetenschappers, onder wie Aristoteles en Ptolemaeus, bepaalden vervolgens het “ware” toneel van de werkelijkheid. En de theorie van het atoom werd daarmee van het toneel verwijderd tot rond ongeveer 1800 na het begin van onze jaartelling. En
kersvers van de pers is de informatie dat planeten zonder een ster in
de nabijheid mogelijk toch vloeibaar water èn daarmee zelfs leven
kunnen herbergen. Opeens is de Goldilockzone (een planeet moet op een
bepaalde afstand van een ster staan, niet te veraf en niet te dichtbij),
waarmee al zeer lang het bewijs van de onwaarschijnlijkheid van leven
buiten de planeet Aarde wordt gepropageerd en volgehouden, voor een
deel in twijfel gebracht binnen de verengde wetenschap zelf. Zoals onder
andere blijkt uit het artikel “Ook leven op planeten zonder zon
op de website van Niburu Deze drie voorbeelden tonen aan dat degeen met de meeste macht, of dat nu economische, militaire of populaire macht is, bepaald en beperkt wat gedacht mag worden en wat waarheid is. En dat vaak voor duizenden jaren. Dat blijkt zelfs uit de merkwaardige verschillen tussen de hier door mij gebruikte Nederlandstalige en Engelstalige tekst over één en hetzelfde onderwerp. Dus de wetten van de thermodynamica zijn een eeuw oud. Ja, en? Zijn die wetten gebaseerd op macht of zijn ze daadwerkelijk “waar”? Het is tenslotte de Engelstalige tekst die het verschil tussen een perpetuüm mobile en een vrije energiewinningsapparaat wèl benoemd, met de zin: “Machines die aan beide wetten van de thermodynamica gehoorzamen, maar energie betrekken van onbekende bronnen, worden soms wel perpetuüm mobile machines genoemd, alhoewel zij niet aan de standaard criteria voor de naam voldoen.” Die zin geeft ook gelijk aan dat er een termverwarring is tussen verschillende soorten apparaten. Tussen apparaten die mogelijk wèl en die mogelijk niet de wetten van de thermodynamica schenden. Het is van groot belang dat er een einde komt aan die verwarring, omdat anders allerlei apparaten en ideeën met betrekking tot vrije energie-winning op één hoop gegooid blijven worden met zogenaamd onmogelijke perpetuüm mobile-apparaten. En dat staat uiteindelijk daadwerkelijke vooruitgang in de weg. Eindigend daarom met een kritische noot voor de Wikipedia-creators. Als de Wikipedia daadwerkelijk een wereldwijd gebruikte internet-encyclopedia wil worden, dan dient zij in alle talen gelijkwaardige informatie te verstrekken met betrekking tot elk onderwerp en elk onderwerp dient ook in elke taal terugvindbaar te zijn. De verschillen die ik vrijwel op elk onderwerp constateer tussen slechts twee talen, de Nederlandse en de Engelse, zijn momenteel veelal nog hemelsbreed. Dat kan niet de bedoeling zijn. Het leidt slechts tot een Wikipediaanse spraak- en kennisverwarring. Het
universum, het enige daadwerkelijke perpetuüm mobile?
Laten we nog even terugkeren naar de Jaïnisten. Wat zeggen de Nederlandstalige en Engelstalige Wikipedia-artikelen onder andere over deze mensen?
Als we vanuit de redenatie en het geloof van de Jaïnisten kijken, dan zou het heelal, ons universum, dus zelf het grootste en eerste en mogelijk enige perpetuüm mobile zijn. Want tenslotte is het eeuwig en blijft het voortdurend veranderen door de interacties van materie en energie en door de wetten van de natuur. Klinkt fantasievol? En als een volslagen fictie? Laten we nu eens kijken naar de thermodynamica van de westerse verengde wetenschappers. Denken die verengde wetenschappers, die zo prat gaan op de wetten van de thermodynamica, anders dan de Jaïnisten? De eerste hoofdwet van de thermodynamica wordt ook wel de “wet van het behoud van energie” genoemd. Wat zegt de Wikipedia over deze wet?
De eerste hoofdwet van de thermodynamica, de wet van het behoud van energie, stelt dus dat energie niet kan worden vernietigd en niet kan worden gecreëerd. Het kan slechts van vorm en van toestand veranderen. Dat betekent dus dat de westerse verengde wetenschappers stellen: Energie is het enige dat altijd was, dat altijd is en dat altijd zal zijn Klinkt dat niet alsof energie door de verengde wetenschappers gelijkgesteld wordt met een altijdbestaande god. Want tenslotte is het het enige dat altijd heeft bestaan en dat altijd zal bestaan. En letterlijk alles in ons universum komt ook nog eens uit die eeuwige energie voort, doordat energie van vorm en van toestand kan veranderen. Dus alles wordt geschapen door en vanuit een altijdbestaande energie. En dat stelt... de eerste hoofdwet van de thermodynamica! Wat is energie zelf eigenlijk? De term “energie” komt uit het Grieks en staat voor activiteit en werking, of anders gezegd voor beweging. Dus energie is eeuwigdurende beweging. Energie is het perpetuüm mobile. Althans volgens het geloof van de Jaïnisten en volgens het geloof van de verengde wetenschappers die prat gaan op de wetten van de thermodynamica. Waar hebben deze westerse verengde wetenschappers eigenlijk het idee vandaan dat energie niet gemaakt noch vernietigd kan worden? Is dat slechts een aanname, een stelling? Hebben ze dat al bewezen? De wet van het behoud van energie geldt voor een geïsoleerd systeem oftewel een gesloten systeem, lezen we. Geldt voor een open systeem iets anders? Maar wat dan? Kan in een open systeem wèl energie gemaakt worden, èn vernietigd? Of geldt in een open systeem hetzelfde voor energie? Dat het eeuwig bestaat en voortdurend verandert, dus beweegt? Verengde wetenschappers weten nog altijd niet zeker of we in een open of een gesloten universum leven. Tegenwoordig wordt door velen onder hen verondersteld dat ons universum misschien deel uitmaakt van een multiversum. Dat wil zeggen dat er naast ons universum mogelijk miljarden andere universa bestaan, die tezamen in één groot mega- of multiversum bestaan. Is dat multiversum dan een gesloten systeem? Of een open systeem? En is ons universum een open systeem of een gesloten systeem in dat immens veel grotere multiversum?
We weten nu al uit twee bronnen, de Jaïnisten, die dat idee al meer dan 2.500 jaar geleden kenden en de verengde wetenschappers die sinds 100 jaar de wetten van de thermodynamica gebruiken om een deel van de werkelijkheid te verklaren, dat energie als enig “iets” eeuwigdurend is en altijd veranderend, en dat Al-het-andere er uit ontstaat. Maar wacht even. Proberen die verengde wetenschappers nu juist niet te bewijzen met hun eerste hoofdwet van de thermodynamica, dat een perpetuüm mobile, iets dat eeuwigdurend bewegend is of een eeuwigdurend beweging is onmogelijk is? Dat klinkt vreemd paradoxaal. Eerst stellen dat energie, activiteit, werking of beweging eeuwig is en vervolgens daar vanuit beweren dat eeuwigdurende beweging onmogelijk is. Wat is het nu? Kijken we nog eens naar de betekenis voor de term perpetuüm mobile, zoals die door verengde wetenschappers gebruikt wordt. Zij vergelijken het met een apparaat dat door mensen vervaardigd wordt om voor altijd energie te kunnen opwekken, volgens de Nederlandse Wikipedia zelfs uit het “niets”. En de Engelstalige Wikipedia over “Behoud van energie” zegt: “Een consequentie van de Wet van behoud van energie is dat perpetuüm mobile machines alleen eeuwigdurend kunnen werken als zij geen energie afleveren aan hun omgeving.” Deze laatste zin van het Engelstalige citaat is mijns inziens volslagen onzin. Waarom zou een perpetuüm mobile alleen kunnen werken als zij geen energie aflevert aan de omgeving? Zolang het apparaat daarnaast ook energie opneemt vanuit die omgeving kan het wel degelijk een perpetuüm mobile-achtig apparaat zijn. Het gaat zoals ik eerder stelde om een kringloopsysteem. Een eenvoudig schema zou er als volgt uit kunnen zien:
Het hele verhaal met betrekking tot een perpetuüm mobile draait juist om het feit dat een dergelijk apparaat een omgeving nodig heeft. Een omgeving die de omgezette en opgebruikte output-energie uiteindelijk weer terugomzet in input-energie. In een dergelijk kringloopsysteem is de machine, het apparaat als onderdeel van de kringloop een soort perpetuüm mobile. Een perpetuüm mobile binnen een perpetuüm mobile. Een
perpetuüm mobile binnen een perpetuüm mobile?
Een perpetuüm mobile creëren binnen een perpetuüm mobile, kan dat? En is dat ook daadwerkelijk noodzakelijk? En heeft dat te maken met het idee van vrije energie-winning? Kunnen binnen het kringloopsysteem en mogelijk het perpetuüm mobile van ons universum subkringloopsystemen worden gecreëerd die het perpetuüm mobile benaderen om de Mens (Ik) als MiddelPunt (voor een uitleg van deze term verwijs ik naar mijn eigen website: http://worldwidebeingfreewebsite.com/mens%20als%20middelpunt%2010.htm) een veiliger directe, eigen omgeving te geven binnen het universum, zodat zij daarmee de kans vergroot voor eeuwig te bestaan? En voor eeuwig verder te kunnen evolueren? Ze zijn er al. We praten dan bijvoorbeeld over een biosfeer als die van de Aarde. Al zolang als er mensen bestaan en zelfs lang daarvoor heeft die biosfeer als een subkringloopsysteem leven op Aarde mogelijk gemaakt. Letterlijk miljarden jaren. Maar als we verder filosoferen en fantaseren gaat het hier ook om de mogelijkheid voor de Mens (Ik) als MiddelPunt om zich richting de sterren te kunnen begeven. Daarbij zou een perpetuüm mobile in de vorm van een subkringloopsysteem een grote rol kunnen spelen. Denk aan het zogenaamde “aarde-vormen” (terraforming), oftewel het leefbaar maken van andere planeten volgens min of meer het Aardse subkringloopsysteem, de biosfeer. En denk aan ruimteschepen of -stations of zelfs mogelijk -steden, die zichzelf in stand weten te houden door voortdurende omzettingen van niet-bruikbare energie in voor de mens wel bruikbare energie. Voorbeelden zien we al decennia lang in de televisieseries van Star Trek. Daarin zien we ook zogenaamde “replicators”. Dit zijn géén perpetuüm mobile-achtige apparaten. Dit zijn vrije energie-winningsapparaten. Ze kunnen allerlei soorten voedsel, drank en andere gebruiksmiddelen creëren uit de energie die betrokken wordt uit die gigantische ruimte van het universum. Een ruimte die letterlijk uit niets anders bestaat dan onbeschrijfelijke hoeveelheden energie voor een perpetuüm mobile om gebruik van te maken. De vrije energie-winningsapparaten, zoals de replicators maken het mogelijk subkringloopsystemen voor de Mens (Ik) als MiddelPunt te handhaven om elders in het universum te kunnen overleven en voortbestaan. Ze zijn dus slechts onderdelen van veel complexere kringloopsystemen van energie, die dichter het idee van een perpetuüm mobile benaderen. Energie hoeft dus niet uit het”niets” gecreëerd te worden om een subkringloopsysteem voor miljarden jaren in stand te houden, zoals de Nederlandse Wikipedia-schrijvers zo stellig beweren. Mogelijk wel uit een “verborgen bron” of beter een nog onbekende bron, dat wil zeggen een vorm of toestand van energie die wij nog niet of onvoldoende kennen en weten te gebruiken. Gezien de gigantische hoeveelheden energie, die bestaan in ons universum is er geen enkele reden dat een perpetuüm mobile-achtig apparaat niet zou kunnen bestaan. Mits het niet bizar grote hoeveelheden energie zou onttrekken uit de directe omgeving, de omgeving die nodig is om het apparaat in stand te houden. Zou dat wel het geval zijn, dan zou het apparaat niet alleen ten koste gaan van zijn eigen, directe omgeving en het voortbestaan van zichzelf daardoor in gevaar brengen, maar het zou ook van steeds verder weg energie moeten onttrekken. Het zou gaan lijken op een zwart gat. Een reden temeer waarom een daadwerkelijk perpetuüm mobile een kringloopsysteem dient te zijn. En niet slechts één of andere energie-omzettende machine, die alleen zichzelf in stand houdt. Dat zou vrij nutteloos zijn. Kortom de Mens (Ik) als MiddelPunt is afhankelijk van een directe, eigen omgeving met welke het tezamen een subkringloopsysteem vormt ergens in dat gigantische grote kringloopsysteem van het universum. Momenteel is dat nog bepaald en beperkt tot de Aarde. Wil de Mens (Ik) als MiddelPunt in staat zijn om niet alleen zo lang mogelijk te kunnen blijven voortbestaan op zijn eigen geboorteplaneet Aarde, maar ook elders in het universum, dan heeft hij een subkringloopsysteem nodig dat een soort perpetuüm mobile benadert. Dat daar al aan gewerkt wordt blijkt onder andere uit allerlei simulatie-experimenten voor menselijke kolonies op andere planeten of op manen. Een voorbeeld is het Mars Millennium Project op: http://mmp.planetary.org/index.html. Samenwerking tussen mensen die op zoek zijn naar vrije energie-winningsapparaten en wetenschappers die aan dergelijke projecten van aarde-vormen werken zou niet onverstandig zijn. Want een daadwerkelijk vrije energie-winningsapparaat zou allerlei zeer belangrijke oplossingen voor kolonisatie van Mars en andere planeten of manen kunnen opleveren. Voorrang
aan de biosfeer van onze eigen Aarde Het is hier dat ideeën over en voor veel eenvoudiger energie-winningsmogelijkheden, waaronder -apparaten en -kringlopen, een stap vooraf kunnen zijn aan een daadwerkelijk subkringloopsysteem dat het later mogelijk maakt om andere planeten te aarde-vormen. En daar vallen vrije energie-winningsapparaten en -systemen onder. Deze apparaten en systemen zullen in geen enkele verhouding staan met een compleet perpetuüm mobile-achtig subkringloopsysteem. Maar ze kunnen er wel zeer belangrijke aanzetten toe en onderdelen van zijn. Deze apparaten dienen het subkringloopsysteem van de Aarde, de biosfeer, zo weinig mogelijk geweld aan te doen en toch zo goedkoop mogelijk, liefst gratis, energie op te leveren. Vrije
energie-winningsapparaten Een apparaat, een systeem dat voldoende bruikbare energie oplevert om twee zaken mogelijk te maken:
Het apparaat moet zeer goedkoop, liefst gratis zijn in aanschaf en gebruik. En het dient milieu-/omgevingsvriendelijk te zijn. Dus geen milieu- of omgevingsnoodzakelijke energie in grote hoeveelheden aan de omgeving, het milieu onttrekken en geen milieuonvriendelijke energie in grote hoeveelheden aan de omgeving, het milieu toevoegen als restafval-energie. Het is geen perpetuüm mobile-achtig apparaat. Het mag (en kan niet anders dan) onderhevig zijn aan slijtage. Alleen, die slijtage dient zo langzaam mogelijk te verlopen. Het dient bijvoorbeeld 100 jaar mee te gaan. Het apparaat hoeft niet altijddurend te werken, dus ook in die zin is het geen perpetuüm mobile. Het kan naar believen in- en uitgeschakeld worden. Het is een onderdeel van een (sub)kringloopsysteem, waarin de energie-gebruikende apparaten zoals lampen, koelkasten, laptops, van duurzame stoffen gemaakt zijn en dus ook zeer lang mee kunnen. En die met zeer weinig energie zeer lang zeer veel kunnen. Want vrije energie kan ook gewonnen worden door energiezuinige middelen. De gehele kringloop zou dus op energiezuinig gebruik gebaseerd dienen te zijn. Is het onzin om in dergelijke apparaat/systeem te geloven? Nee. Kijk bijvoorbeeld eens naar de verbetering in batterijen over de laatste 100 jaar. Ze worden steeds kleiner en gaan tegelijkertijd steeds langer mee. Van
Type 0 Beschaving naar Type I Beschaving Even verder filosoferend en fantaserend, in een verre toekomst zal de Mens (Ik) als MiddelPunt misschien eens genoodzaakt zijn om een antwoord te vinden op de mogelijkheid van het creëren van een nieuw universum of bestendigen van het perpetuüm mobile van ons universum. Volgens de uitgebreide Schaal van Kardashev is dat pas mogelijk wanneer wij een Type V Beschaving worden. En volgens Michio Kaku is dat pas nodig, wanneer het universum zelf ten dode gedoemd zou zijn. Dan pas is er die nood-zaak. Dan zijn er, als de Mens (Ik) als MiddelPunt zichzelf niet voor die tijd heeft vernietigd, drie mogelijkheden voor hem:
Maar dat is op dit moment nog pure fictie, en miljarden jaren ver in een mogelijke toekomst.
|
