WEER VERMINKTE ANGUS STIER IN HAIGLER NEBRASKA Door: Linda Moulton Howe © januari 2015 Vertaling: Paul Harmans Bron: http://www.earthfiles.com
Alex Peterson, eigenaar Windmill Angus Ranch, Haigler, Nebraska
2 januari 2015 Haigler, Nebraska - Haigler in Dundy County ligt dicht bij de grens van Kansas en Colorado in de zuidwestelijke hoek van Nebraska. De country beslaat 921 vierkante mijl, maar heeft een populatie van slechts 2000 met een gemiddelde dichtheid van twee mensen per vierkante mijl. Eén van de inwoners is Alex Peterson, 44, en zijn vader fokt al sinds de jaren dertig vee in Haigler. Alex bezit de Windmill Angus Ranch LLC in Haigler, alwaar hij werkt met ongeveer 600 stuks Angus stamboekvee. Een volwassen Angus koe weegt tussen de 800 en 900 kilo. In
juni en augustus 2013 verloor Alex zes van zijn drachtige zwarte Angus
koeien aan het bloedeloze verminkingsfenomeen. Eén van deze grote,
drachtige Angus koeien was met de kop vooruit, gedropt in een klein
gat in de weide en werd op 1 augustus 2013 ontdekt. Alex Peterson vond,
nadat hij haar 900 kilo zware lichaam uit het gat had getrokken, een
perfect in takt gebleven spinnenweb in het gat en hij wist daardoor
dat ze dood was toen ze in het gat werd gedropt, anders zouden haar
worsteling en adem het fragiele web hebben vernietigd. Drie maanden daarna, op 11 december 2014 vond ranchmedewerker Luis één van de bekroonde Angus stieren dood en verminkt, slechts anderhalve kilometer ten zuidwesten van de plek waar in 2013 de eerste groep van vier drachtige Angus koeien dood en verminkt was gevonden, pal ten noorden van de ranch van Alex. Gebaseerd op schattingen denkt Alex dat de stier drie nachten daarvoor was gedood, op 8 december 2014.
INTERVIEW:
Alex Peterson, eigenaar van de Windmill Angus Ranch: Dit was één van mijn beste jonge Angus stieren die we zelf hebben gefokt. Het was een stamboekstier en stond in de top 2% van mijn stieren die ik hier persoonlijk vorig jaar (2013) heb gefokt. Daarom gebruikte ik die stier en hij leverde hele goede prestaties. Hij stond daar buiten samen met ongeveer 25 Angus koekalveren. Hij had een uitstekende gezondheid. Toen ik op de plek kwam waar mijn dode stier lag pakte ik meteen mijn camera. Je kon duidelijk de insnijdingen op de kop en buik zien en er was geen bloed.
Het rechteroor van de stier was netjes weggesneden in een soort driehoekige insnijding zonder bloedverlies en je kon via zijn oogkas goed in de gehoorgang kijken! Alles dat er van zijn rechteroog was overgebleven was een rond, schoon gat. Als een vogel of iets dergelijks de oogbal eruit pikt, dan houd je alsnog de ovale vorm van het oog over. Maar het oog van de stier was weggesneden in een perfect rond gat.
Alles in de gehoorgang was tot beneden aan weggesneden en roofdieren doen dat niet. Het linkeroor, het linkeroog en de linkerzijde van de stier waren nog in orde. Ik heb overal gezocht naar het rechteroormerk, maar ik kon het niet vinden. Zijn tong was er nog, dat was wel vreemd (vergeleken met de vorige zeven drachtige koeien tussen juni 2013 en september 2014 waarbij de tong wel was verwijderd). En de lip van de onderkaak was verwijderd, maar niet zoals bij de drachtige koeien waarbij de verminkers al het vlees van de kaak verwijderden. Toen ging ik kijken naar de ronde uitsnijding op zijn ribbenkast. Iets wat roofdieren nooit doen is beginnen midden op de buik. Ze beginnen achteraan waar het meeste zachte vlees is weg te vreten. De insnijding op de buik was van ovale vorm, over zijn ribben en het vlees van sommige ribben was mooi weggehaald. Toen ik naar de ovale insnijding keek, kon ik de randen ervan heel goed bekijken. Het was een zeer gladde insnijding. Het lijkt alsof de verminkers alleen een ovale plak huid boven de ribbenkast hebben weggesneden. Ik kon niet zien of er onder de ribben iets was weggehaald, je kon tussen de ribben doorkijken en de longen, het hart en dergelijke zien. Ik denk dat hij al drie dagen dood was toen ik hem op 11 december fotografeerde, alles begon behoorlijk snel te ontbinden na zijn dood. Linda Moulton Howe (LMH): En er was bij die insnijding in de ribbenkast en op de ribben geen bloed te zien? Alex Peterson: Juist. En er was ook een gladde, bloedeloze insnijding rondom waar de staart had gezeten. LMH: Alex, als je onder normale omstandigheden een stier boven de ribben opent, vind je dan schone ribben? Alex Peterson: Nee. Je zou een behoorlijke tijd met een scheermes nodig hebben. De spareribs die je in een restaurant bestelt zijn niet spierwit. Deze bij de stier waren gladde en witte ribben! LMH: Waar in vergelijking met de drachtige koeien in 2013 lag deze stier? Alex Peterson: De vier die binnen 100 meter van elkaar lagen, daarvan lag deze stier bijna anderhalve kilometer naar het noordoosten en pal noord van de ranch. LMH: Waren er weer zwarte helikopters en SUV’s? Alex Peterson: Nee, ik heb geen vreemde voertuigen meer gezien sinds ik het interview met je in september (2014) deed. LMH: Heb je nog van andere ranchers over iemand gehoord die in jullie gebied een verminking had? Alex Peterson: Nee, alleen de buurman ten oosten van mij die er vier in 2013 had. LMH: Waarom denk je dat jouw Angus ranch het doel is van de verminkingen in de afgelopen 12 maanden? Alex Peterson: Ik heb er veel over nagedacht. Het moet met genetica te maken hebben. Wat betreft het Angus ras hebben we via de unie meer en meer genetisch onderzoek gedaan. Eén van de manieren waarop ze de testen uitvoeren is, wanneer je het lab belt, dat ze vragen om het gehele oor op te sturen. Ik bedacht me dat het vreemd is dat elk van de verminkte dieren ook een oor mist. Misschien gebruiken de verminkers ook een oor om het genetisch te testen omdat het gemakkelijk is weg te nemen?
De voorpoot van de stier was gebroken, alsof hij van grote hoogte was gevallen Alex Peterson: Een ander ding dat me opviel, ik had een jager hier op de ranch en ik liet hem de verminking van de stier zien. We tilden een voorpoot van hem op om naar het gat op zijn ribben te kijken en het viel ons op dat die voorpoot gebroken was. We trokken eraan en we keken door het gat in de buik en je kon zien dat bij de voorste schoudergewrichtholte, het kogelgewricht er volledig was uitgetrokken. Om een bot in een bovenpoot te breken, dat 5 tot 7 cm dik is, daar heb je een hoop kracht voor nodig. En om het kogelgewricht uit de kom te trekken daar zou je heel wat meer kracht voor nodig hebben. Het viel ons ook op dat het achterste
deel van het bekken scheef stond. We ontdekten dat het heupgewricht
eruit was getrokken. Het enige dat ik kon bedenken om een dergelijk
bot kapot te krijgen, is dat hij vanaf een behoorlijke hoogte op de
grond werd gedropt. Alex Peterson: Daar kan ik het wel mee eens zijn. Het lijkt mij dat hij vanaf een behoorlijke hoogte gedropt moet zijn om dat grote bot te laten breken. LMH: Heb je vanwege de waarde van deze stier de politie of een veearts gebeld? Alex Peterson: Ik heb de Dundy County Politie gebeld om de dode stier te melden zodat ze het in hun dossiers hebben. En ik heb foto’s naar een veearts gestuurd, dezelfde arts waarmee ik over een necropsie op de stier overlegde, maar er waren sinds zijn dood al drie dagen verstreken en dus was het te laat om een necropsie uit te voeren. LMH: Kreeg je nog een reactie van de politie en de veearts over deze stier verminking? Alex Peterson: Wel, de politie schreef een rapport en stopte het in hun dossier van de andere koe verminkingen. Maar de veearts was behoorlijk geïnteresseerd. Zijn professor aan de Kasas State University had enkele van deze vreemde verminkingen in Montana onderzocht. Hij wil niet bekend gemaakt worden, maar hij zei dat de foto’s die ik nam behoorlijk karakteristiek waren, behalve wat betreft de insnijding op de ribbenkast. Dat had hij nog niet eerder gezien. |