PRINTBARE VERSIE

IS DE PLOTSELINGE ZONNEACTIVITEIT VAN 5 TOT 7 JULI WAT DE ENGELSE GRAANFORMATIES VOORSPELDEN VOOR DE ONGEWOON RUSTIGE ZON?

Deel 1

Door: Linda Moulton Howe © 2009

Vertaling: Paul Harmans

Bron: http://www.earthfiles.com/news.php?ID=1584&category=Environment


“De actieve regio 1024 geeft een fantastische show. Het centrum van deze regio is
ongelooflijk helder en fluctuerend.”

Pete Lawrence, Amateur Astronoom, Selsey, U.K


Bekijk de SOHO video van een grote zonnevlam die wordt uitgestoten door de zon:
http://sohodata.nascom.nasa.gov/cgi-bin/soho_movie_theater

Selecteer op de geopende pagina bij image type LASCO C2, vul in het eerste vak bij Start and End Dates de datum 2009-07-06 in en klik dan op search. Je ziet dan op een gegeven moment de grote vlam aan de rechterkant van de zon naar buiten komen. Je ziet ook dat de kern de ellipsvorm aanneemt die in de graancirkels voorkomt.

Links: Close-up van de nieuwe zonnevlek 1024 van Zonne Cyclus 24 die ontstond op 5 juli 2009 . Foto: © 2009 Pete Lawrence, Selsey, U.K.
Rechts: Zonnevlekken 1024 gefotografeerd door SOHO 5 juli 2009

Spaceweather.com meldt: ‘Zonnevlek 1024 knettert van B- en C-klasse zonnevlammen. De activiteit is zo intense dat astronomen bijna geen foto van de vlek kunnen maken zonder dat er een vlam in actie op staat. Zonnewaarnemers hebben in de laatste twee jaar een dergelijke actieve regio niet meer waargenomen. Het is groot, complex en groeit snel. De magnetische polariteit van de zonnevlek, onthult door de magnetogrammen van SOHO, laat zien dat het onderdeel is van de nieuwe Zonnecyclus 24. Nieuw onderzoek toont aan dat de zonne-jetstreams de zonnevlekkenproductie van cyclus 24 beginnen te stimuleren.

Toevoeging ufowijzer


Van links naar rechts: 00:06 voordat de zonnevlam uitbarst - 10:30 tijdens de uitbarsting - 23:54 de zonnevlam is verdwenen.


Diverse graancirkels waarin het ovale deel van de zonne-uitbarsting wordt weergegeven. De sikkel rondom het ovaal in de graancirkel van 25 juni is ook rondom het ovaal van de echte zonnevlam op foto 2 te zien!


8 juli 2009 Timberlake, North Carolina - Een jaar geleden, op 7 juni 2008, ontving ik (Linda M.H.) een e-mail van Mike Reed die een astrofysische carrière achter de rug had en die na zijn pensionering doorwerkt als een adviseur voor de elektronica- en electro-optische industrie. Hij woont nu in Timberlake, North Carolina, USA. Mike Reed werkte aan de universiteit van Arizona in Tucson aan de Multi-Mirror Telescope (MMT) op Mt. Hopkins, een samenwerkingsverband met het Harvard Smithsonian Observatory. Hij had een luchtfoto van een op 1 juni 2008 gevonden graancirkel in gerst in Barbury Castle bestudeerd en mailde mij zijn ontdekking:

5 juni 2008 van Mike Reed

Hallo Earthfiles,

Bij het bekijken van het Barbary Castle patroon blijken de verhoudingen van de hoeken van de straalsgewijze sprongen duidelijk op de eerste tien getallen van het mathematisch constante Pi (het getal dat de verhouding tussen de middellijn en de omtrek van een cirkel uitdrukt).

Het feit dat het Pi decimale punt is toegevoegd (in het 2008 Barbury Castle gerst patroon) en er een afronding tot op 10 decimalen is, dat is een klein beetje verbijsterend!


Gele grafische overlay gemaakt door Earthfiles bezoeker Steve McMath, gebaseerd op de tekening die Michael Reed op 5 juni 2008 voor Earthfiles.com tekende

Een Australische wetenschapper die om anonimiteit vraagt, nam contact op met Mike Reed over de Pi ontdekking en de twee mannen werkten samen bij de analyse van verschillende andere graanpatronen van 2008. Toen de eerste graanformaties in de lente van 2009, beginnend op 14 april op The Ridgeway nabij Avebury, in Engeland ontstonden, namen de mannen aan dat het patroon een megalithische zonnewijzer voorstelde en dat werd al snel gevolgd door een patroon bij West Kennett Longbarrow, ook nabij Avebury, dat leek op een zonne-eclips gebaseerd op Maya hiërogliefen en symbolen. Toen kwam een grote en exact gedefinieerde ‘doorbrekende zon’ op Rutland's Farm, ook nabij Avebury, gevolgd op 24 april 2009 door een patroon dat de wetenschappers interpreteerden als een drie maandelijkse fasecyclus van de aardse maan. Toen deze maancyclusinformatie werd gecombineerd met het volgende patroon in koolzaad, bij Peaks Down nabij Swindon, concludeerden de wetenschappers dat het een beschrijving was van: ‘de apogeum en perigeum van de volle maan: wat zal er voorvallen op 7 juli 2009?’ En de aftelling was begonnen. Zou er een opmerkelijke gebeurtenis op de zon op die datum plaatsvinden?

Ik denk dat het magnifiek is dat de meest intense zonnevlek in bijna drie jaar, op een abnormaal rustige zon, verscheen tussen 5 en 6 juli. Er was midden juni in Boulder, Colorado een bijeenkomst van zonnefysici, en de grootste vraag daar was waarom de zon zo rustig was en wanneer ze weer tot leven zou komen? Toen verscheen op 5 juli plotseling zonnevlek 1024 - elke vlek had de grootte van de aarde, zo’n 13.000 km in diameter. Om 01:06 universal time op 7 juli had de grote en intensieve zonnevlek twee grote zonnevlammen in de ruimte uitgestoten. De zonnedeeltjes, afkomstig van deze recente vlammen en het grote coronale gat dat op de zon werd geopend, zullen de aarde rond donderdag 9 juli bereiken.

Wellicht waren de graanformaties die in de lente in oliezaad ontstonden een test om te zien of we er aandacht aan zouden schenken. Nu zullen we een Steen van Rosetta nodig hebben om de ‘buitenaardse symbolen’ van de Milk Hill formatie van 30 juni en de formatie van 27 juni in het South Field en van wat er nog komen gaat, te kunnen lezen.

Op 7 juli interviewde ik de fysicus Mike Reed over zijn standpunt betreffende de plotselinge, grote en intense zonnevlek 1024 die zich 48 uur voor 7 juli 2009 vormde.


INTERVIEW:

Michael A. Reed: Het is interessant dat de oorspronkelijke timing kwam van het patroon dat werd gevonden op 24 april bij Morgan’s Hill in oliezaad, die formatie wees op 7 juli 2009, de datum waarop ook de gedeeltelijke verduistering van de maan plaats viel. Dus er zou een astronomisch voorval op die datum plaatsvinden. De Australische wetenschapper en ik associeerden dat met de patronen die de nadruk op de zon leken te leggen en dat het een steekhoudende voorspelling zou zijn voor een betekenisvolle gebeurtenis op de zon op 7 juli 2009.

Linda Moulton Howe: De gebeurtenis die ervoor zorgde dat we van een rustige zon naar een intensiteit gingen die door spaceweather.com werd omschreven als de enige meest intense zonnevlek sinds de laatste twee jaar en is zo dichtbij 7 juli, dat het lijkt alsof iets ons attent maakte op de zon op juist dat tijdstip, dat ze overging van abnormaal rustig naar deze nieuwe intensiteit.

Michael A. Reed: Dat is waar, Dat klopt helemaal. Ik denk dat de interpretatie van een heleboel symbolen, in termen van een grote gebeurtenis die de aarde zou raken, misschien wat over-enthousiast was. Maar als je kijkt naar de situatie in april 2009, dan hadden we een compleet rustige zon en er was geen enkele indicatie dat er iets met de zon zou gaan gebeuren. Men zou kunnen zeggen dat er misschien wel gedurende een jaar niets zou gaan gebeuren. Niemand die het wist! Ik herinner mij dat je verschillende wetenschappers hebt geïnterviewd die zeiden dat zij geen idee hadden wanneer de zon weer wakker zou worden.

Linda Moulton Howe: Exact.

Michael A. Reed: Welnu, dan krijg je die graancirkels die wijzen op een indicatie waarbij zonneactiviteit zeer zeker significant is. Dan het feit dat de datum van 7 juli naar voren kwam en dat er rond die tijd iets zou gaan gebeuren, en er gebeurde ook werkelijk iets! Het was misschien niet zo spectaculair als we hadden gedacht, maar we kregen wel een zeer actieve zonnevlek, dat deed zich werkelijk voor. Deze zonnevlek 1024 is een buitengewoon actief gebied. Je kunt zien dat de magnetische lussen erin zeer sterk zijn! Als je de video van elk uur van de zonnevlek bekijkt, dan zie je dat deze zonnevlek zeer actief is. In dat licht bezien is de algemeen voorspelde tijd steekhoudend.

 

Hoe sterk zal Zonne Cyclus 24 en het maximum daarvan in 2013 zijn?

Eén van de andere vraagstukken nu de zon weer actief is geworden is, als je de focus even van 7 juli afhaalt en terugkijkt op de laatste voorbije maanden waarin je zag dat er behoorlijk wat graanpatronen lijken te wijzen op de zon en een potentiële gebeurtenis op de zon, dat het ook kan betekenen dat de intelligentie achter de graancirkels wilde zeggen: “Dit wordt een kanjer van een zonne cyclus.” Ik weet dat er enkele natuurkundigen zijn die denken dat dat ook zo is, gewoon gebaseerd op de kennis van voorgaande zonnevlekcyclussen, dat we deze keer aan de beurt zijn voor een ietwat belangrijkere cyclus.

Natuurlijk, als de formaties meer astronomisch van aard worden en we meer intense zonnestormen krijgen, dan zullen we behoorlijke stroomstoringen krijgen en de effecten die zonnevlammen op de aarde kunnen hebben zoals een uitval in communicatiesystemen en dergelijke. Als we vooruit gaan in de tijd en dit blijkt inderdaad een extreem actieve zonneperiode te zijn die doorgaat tot aan 2013, dan zal het meer en meer belangrijk worden dat we de zon bestuderen.

 

Graancirkel ‘taal’?

Linda Moulton Howe: Van 14 april tot 7 juli 2009 lijkt het erop dat er een ontwikkeling zit in de communicatie met ‘taal’ - geen taal die mensen begrijpen, maar jij en de Australische wetenschapper beginnen meer te zien en te begrijpen van deze voorspellende informatie in de graanpatronen die mogelijk van waarde zijn als we voorwaarts bewegen naar het volgende zonnemaximum?

Michael A. Reed: Ja, en ik denk dat één van de dingen die in de laatste drie maanden duidelijk zijn geworden, de introductie is van de vreemde reeksen symbolen die we nooit eerder hebben gezien. We hebben allemaal een heleboel afzonderlijke symbolen in graancirkels gezien, maar niet de reeksen van symbolen zoals bij Milk Hill, gemeld op 30 en het South Field, gemeld op 27 juni. Ze lijken op iets van gebrabbel, maar het betekent wel dat wij niets begrijpen van wat ze doen.

Het is net zoiets als het opduiken van het ‘dag’ symbool in de Maya hiërogliefen en dat betekent: ‘de dag’. Er zijn ook symbolen die gelijk zijn aan het Maya telsysteem en die betekenen: 11, 13 en de 1 duikt verschillende malen op. Het is interessant dat we dergelijke dingen zien. De rest van de symbolen zijn ondoorgrondelijk!

Linda Moulton Howe: Charles Mallett bevestigde dat elk van deze vijf rijen buitenaards lijkende symbolen bij Milk Hill zo’n 230 meter lang is en dat de gehele formatie meer dan 360 meter lang is. En het regende aanhoudend in de nachten van 29 tot 30 juni.

Michael A. Reed: Je doet zoiets niet in 1 nacht tijd, en zeker niet als het regent! Het is interessant om te zien of deze symbolen herhaald worden. Als dat zo is, dan is het zaak een Steen van Rosetta te vinden waarin dergelijke symbolen staan en die op intelligente wijze gedecodeerd kunnen worden. Tot nu toe is het zeer moeilijk. Er zijn enkele herhalende symbolen. Eén is een regelmatig kleiner wordende rechthoekige spiraal die meerdere malen is opgedoken in verschillende spiraallengtes.


Gele cirkels markeren waar het rechthoekige spiraalsymbool verschijnt in de vijf lijnen van elk 230 meter lang waarin de ‘buitenaardse symbolen’ staan en welke voor het eerst werden gemeld op 30 juni 2009 als derde uitbreding op het Milk Hill complexe patroon dat op de zomerzonnewende van 21 juni ontstond.
Luchtfoto © 2009 Lucy Pringle

Tekst op Wikipedia: De Steen van Rosetta of steen van Rosette, is een donkere granieten steen (van 112 bij 76 cm) die in juli 1799 in Egypte door Franse genietroepen werd ontdekt bij werkzaamheden aan het fort St. Julien (nu Quaitbay) bij de Egyptische plaats Rosetta (nu El Rashid). Op de steen staat op drie verschillende manieren een tekst geschreven:

in het Egyptisch door middel van Egyptische hiërogliefen
in het Egyptisch door middel van demotisch schrift
en in het Grieks alfabet.

Hierdoor bleek de steen een belangrijke sleutel te zijn voor het ontcijferen van hiërogliefen door Thomas Young en Jean-François Champollion. Deze laatste lukte dat als eerste definitief in 1822. Dit leidde tot begrip van de betekenis van hiërogliefen, die vele eeuwen onontcijferd waren gebleven, en dus tot vele andere vertalingen. De tekst op de steen is een dankbetuiging van de priesters van Memphis aan koning Ptolemaeus V Epiphanes. De tekst is gedateerd op 27 maart van het jaar 196 v.C. De steen van Rosetta kan worden bezichtigd in het British Museum in Londen, waar hij al sinds 1802 wordt bewaard.
Foto: Wikipedia


DEEL 2

Eerdere artikelen op ufowijzer over deze mogelijke astronomische informatie:
Deel 1: BUITENAARDSE SYMBOLEN OP MILK HILL EN IN SOUTH FIELD
Deel 2: BUITENAARDSE SYMBOLEN OP MILK HILL EN IN SOUTH FIELD
ASTRONOMISCHE INFORMATIE IN ENGELSE GRAANFORMATIES VAN 2009?


GRAANCIRKELS PAGINA

Pagina Laatst Toegevoegde Artikelen