HET UFO THEATER VAN DE ‘SLAPPE LACH’ Column voor ufowijzer 7 april 2009 Door: Jan Blei
Wat mij betreft de enige juiste benadering; het UFO fenomeen is niet gebaat bij ‘snelle kids’ die hun eigen onbenul met dramatisch slecht geformuleerde teksten naar voren brengen en het afzeiken van anderen tot digi-gewoonte hebben verheven. Links laten liggen en vooral niet op reageren; iedere reactie is brandstof op het altaar van zelfverheerlijking en leidt tot een forsere ontbranding van onbenul. Contradictio in termino: het moet een keertje gezegd. Zijn er nog medelanders die het UFO gebeuren rationeel benaderen en zich niet laten leiden door intergalactisch carnaval en spirituele opblaas-sessies waarin contact wordt gelegd met bewoners van Sirius, Vega, Rigel of Betelgeuze? Wie de zogenaamd relevante sites afstruint, komt al snel in de verleiding te veronderstellen dat de buitenaardsen onder ons zijn en het een kwestie van (weinig) tijd is voor zij hun gezicht laten zien en onze wereld veranderen in een hemels paradijs met iedere dag frikandellen, kroketten en patat. Het is mij niet duidelijk hoe de galacto’s aan hun info komen; er zit in ieder geval een hoop gechanneled materiaal tussen, paranormaal verkregen boodschappen zullen we maar zeggen. Waar dat toe leidt hebben we onlangs meegemaakt. Omdat er de afgelopen zestig jaar weinig baanbrekende ontwikkelingen zijn geweest, is het nog altijd heerlijk het materiaal van Dr. J. Allen Hynek te lezen. Nuchtere man met een nuchtere insteek die gewoon de wetenschappelijke methode gebruikt en een aantal classificaties introduceerde die tot op de dag van vandaag worden gebruikt door serieuze onderzoekers. Het is de enig juiste methode; al die vluchtige UFO sites met hun opwindende youtuubjes, wazige pics, sjoeman resonanties, contact-verwachtingen, reli-openbaringen, liefdesverklaringen, mystieke vergezichten en beklemmende klefheden, maken er een carnavalesk potje van waar Jan Doorsnee weinig tot niets van begrijpt. Als apostelen trekken ze door het land; aangeraakt door intergalactische heiligen en overtuigd van het ‘onbetwijfeld eigen gelijk’. Mensen die hun intellectuele kredietwaardigheid in twijfel trekken worden al snel bestempeld als ‘weerstanders’ en vol verve werpen ze de eigen (meestal) liefdevolle boodschappen de digitale ether in. De reacties zijn navenant en variëren van breed uitgemeten mystiek georiënteerde ego-documenten tot conspiracy fobieën waarin alles wat ook maar enigszins riekt naar ‘overheid en overheidsbeleid’ onder de noemer ‘one world order’ wordt geveegd. Hoe diep kun je zakken en hoe ziet onze wereld er uit wanneer deze getormenteerde zielen ooit zelf een keertje een machtsfactor van belang worden? Daar is weinig verbeeldingskracht voor nodig; een Taliban-achtige fictiedictatuur waarin realisten worden vervolgd en irrationaliteit de plaats inneemt van rede. De facto durf ik te beweren dat een ‘one world order’ van intergalactische believers ernstiger is dan het kwaad dat de ‘believers’ en masse zeggen te bestrijden. Doe mij maar begrijpelijke taal en ervaringen die te verifiëren zijn; wie moet dansen naar de pijpen van de irrationele conspiracy digibeten met ‘intergalactopathie’ is snel uitgedanst en wordt opgeborgen in een TBS kliniek. Moraal
van dit verhaal: doe normaal, gebruik je verstand, kijk naar boven en
zorg dat je niet struikelt. Er wordt een hoop onzin verkondigd; wacht
rustig 1 januari 2013 af, drink een borrel en ga over tot de orde van
de dag. UFO’s bestaan; we weten nog altijd niet wat het antwoord
is op dit raadsel dat sinds de dageraad van de mensheid onder ons is.
Grzzz, Jan Blei
|
