BIG MAMA AND THE BABY UFO’s By Bob Pratt Dierverminkingen in Amerika September 2002 Vertaald door Paul Harmans februari 2004 Dierverminkingen
zijn al sinds drie decennia in het nieuws en vertegenwoordigen een van
de meest merkwaardige fenomenen van de laatste veertig jaar. Er zijn
sterke aanwijzingen dat sommige verminkingen gerelateerd zijn aan het
verschijnen van UFO’s en het was die link die mijn aandacht trok. Koeien en paarden lijken de favoriete doelen te zijn voor wie of wat het ook is dat achter de verminkingen zit, maar ogenschijnlijk ontkomt geen enkele diersoort eraan, zowel huisdieren als wilde dieren zijn er niet veilig voor. Er worden karkassen van dieren gevonden waarvan delen van het lichaam, zoals repen huid of vlees rond de kop, nek of kaak, met een voor de mens onbekende chirurgische precisie zijn verwijderd. Soms zijn de ogen, oren en tong verwijderd en is het rectale gebied uitgeboord en zijn de voortplantingsorganen verdwenen. Doorgaans ontbreken sporen van dieren, mensen of voertuigen in de nabijheid van de karkassen. Andere dieren, inclusief roofdieren, ontwijken de dode slachtoffers. Dit is een controversieel onderwerp. Een aantal mensen verklaart de verminkingen als niets anders dan door roofdieren toegebrachte verwondingen, zoals door prairiewolven en vogels wordt gedaan. Andere mensen, en dan vooral de veefokkers die eigenaar zijn van de dieren, ontkennen deze verklaring fel en zeggen dat er geen enkele aanwijzing is dat er roofdieren bij betrokken zijn. Officiële wetshandhavers, dierenartsen en andere wetenschappers hangen beide kanten aan. In behoorlijk veel van de gevallen zijn vreemde lichten in de lucht waargenomen, net voordat er karkassen werden gevonden Deze lichten worden aan de discussie toegevoegd door mensen – voornamelijk veefokkers en politieagenten – die geloven dat UFO’s de boosdoener zijn. Stuk
papier onder karkas
Het eerste geval waar ik van hoorde betrof een koe die eigendom was van een boer genaamd Jerry Karg, in het district Logan, Colorado. De man die mij erover vertelde, de boer David Wagner, was de buurman van Karg. “Het was één van Jerry Karg’s koeien,” vertelde Wagner, “ik vond haar. Ik denk dat het één van de eerste dieren was dat hier verminkt werd. Het ging als volgt: ik miste een kalf en er lag een halve kilometer bij mij vandaan een weide, dus ging ik daarheen om te kijken of het daar was. Ik zag die koe bij het hek liggen, maar ik besteedde er niet veel aandacht aan, het leek alsof ze bezig was een kalf te werpen. Ik bedacht me ook dat ze kortgeleden een dierenarts hadden geroepen en misschien was ze wel dood en hadden ze haar daar laten liggen. Maar toen ik terug kwam uit de weide wilde ik toch even de koe controleren. Het was ongeveer vier uur in de middag en er lag een stuk papier precies onder haar rectum, ongeveer 40 centimeter breed en een meter lang. Ik weet niet wat voor soort papier het was, het leek mij een soort van vetvrij papier, maar dat was alles wat ze hadden gedaan. Ik denk, dat toen ik op weg was naar die weide, ik hen bang heb gemaakt en dat ze gevlucht zijn. Nadat ik naar huis was gegaan zijn ze teruggekomen en hebben ze afgemaakt waar ze aan begonnen waren. Zij verwijderden haar tong, sneden er een tepel en een oor af en hadden het kaakbeen helemaal schoon gemaakt, zo glad als aal.” Wagner vertelde mij dit verhaal in augustus 1977, twee jaar nadat hij het verminkte dier had gevonden. De ‘zij’ waar hij over praat waren geen personen die hij had gezien, maar hij doelde hiermee op de onbekende verminkers. Geen
vlees op het kaakbeen Ik vloog op 29 augustus 1977 naar Denver, huurde daar een auto en reed naar Sterling in het centrum van het district Logan, ongeveer 140 kilometer ten noordwesten van Denver. Ik spendeerde vier dagen aan mijn verblijf en kwam erachter dat Karg’s koe één van de eerste was die in het district Logan was gerapporteerd. Tussen augustus 1975 en augustus 1976 onderzochten de sheriff van Logan en zijn waarnemers 77 van dergelijke dodelijke verminkingen. Er waren er waarschijnlijk meer omdat enkele veefokkers simpelweg stopten met ze te rapporteren omdat zij vonden dat er toch niemand was die er wat aan kon doen. Dr. T.L. Rieke een dierenarts die een praktijk in Sterling had sinds de vroege jaren veertig, voerde een autopsie uit op de koe van Karg. “Ik ga niet volledig mee in wat jij dierverminkingen noemt,” zei dr Rieke toen wij elkaar ontmoetten in zijn huis te Sterling. “maar ik ben onzeker over één ding. Er is iets daar waar ik niet zeker van ben. Toen ik haar onderzocht was haar baarmoeder verdwenen en die was er vanachter uitgehaald, wat nogal ongewoon is.” Ik vroeg dr Rieke hoe hij de vermissing van de baarmoeder kon verklaren. “Dat kan ik niet,” zei hij, “dat is waar ik nog steeds niet bij kan, ik weet het niet.” Een aantal mensen gelooft dat de verminkingen slechts het werk van roofdieren is, zoals prairiewolven en dergelijke, maar veel veefokkers, boeren en wetshandhavers spreken dat ten zeerste tegen. Verminkers
verstoord Wagner gelooft ook dat de koe was gedood vlak voordat hij hem zag. “Ik woon net aan de overkant van de weg waar Karg’s land ligt, hij was die middag daar om het hek te repareren. Hij had een afspraak in Denver en verliet de plek om precies half drie en toen was daar nog niets. De koe lag er nog niet. Dus, tussen half drie en vier uur moet het gebeurd zijn. Toen moeten ze die koe gepakt hebben. Toen ik er weer weg ging reed ik de weg af naar waar mijn vee stond en verdomd ik kon niet bij hen in de buurt komen. Ze reageerden zeer verschrikt, zodra ik stopte renden zij weg met hun staarten in de hoogte, net als een groep herten. De verminkers kwamen of meteen terug toen ik daar wegging, of die avond, of de volgende morgen. Ik weet niet wanneer het was. Ik ging naar mijn werk tot drie uur en toen ik thuiskwam ging ik terug naar die koe om haar opnieuw te bekijken. Het stuk papier was nu ook weg.” In de afgelopen 35 jaar zijn er in de gehele Verenigde Staten duizenden van dergelijke verminkingen gemeld. Er werden zoveel UFO-waarnemingen gerapporteerd tijdens dezelfde tijd dat de dierverminkingen werden gemeld, dat veel mensen ervan overtuigd zijn dat UFO’s achter de verminkingen zitten. Anderen hebben het gevoel dat de verminkingen en UFO’s simpelweg deel uitmaken van een allesomvattend fenomeen. Op een gegeven moment werden de verminkingen in ongeveer tweederde van de Verenigde Staten gerapporteerd, waarbij Colorado extra hard werd getroffen en met name het oostelijke deel van die staat. Het district Logan betaalde een behoorlijk hoge tol. Tegelijkertijd zagen mensen mysterieuze lichten in de lucht die de bijnaam ‘Big Mama and the baby UFO’s’ kregen en heel vaak gerapporteerd werden. “Er is een behoorlijk definitieve connectie tussen de lichten en de verminkingen omdat elke keer als er verminkingen waren de lichten verschenen waren,” zo vertelde Harry L. ‘Tex’ Graves mij in een interview in zijn kantoor in Sterling. Hij was ten tijde van deze gebeurtenissen de sheriff van het district Logan. Reusachtig,
stralend object in de lucht “Big Mama,” zo vertelde hij mij in het eerste interview, “leek op een reusachtige stralende ster, die gedurende tien minuten tot anderhalf uur op dezelfde plaats in de lucht stond en daarna plotseling met grote snelheid verdween. Van tijd tot tijd verschenen er vanuit Big Mama kleine lichten, die vervolgens horizontaal wegschoten en binnen een paar seconden verdwenen waren. Soms, als de kleine lichten naar beneden schoten, kon je ze op de grond zien. Eén, twee of drie kleine lichten waren er dan en als ze klaar waren met wat ze daar dan ook deden, verenigden ze zich weer met het grote licht en verdwenen.” Graves vertelde dat het object absoluut bewoog door de lucht, soms hing het voor een tijdje bewegingloos en dan verplaatste het zich zeer snel naar een andere plek. “We hebben het achtervolgd met vliegtuigen zonder verlichting, we hebben het met auto’s achtervolgd, we hebben zelfs mensen voor het donker uitgezet in afgelegen gebieden, maar we waren nooit in staat om zo dichtbij te komen dat we konden zien wat het was. Het was geheimzinnig, heel vreemd.” Hulpsheriff Bob Stone beschreef Big Mama als: “Een gigantisch groot wit licht. Door de telescoop leek het precies op een gigantische cirkel. Het leek voor een tijdje op een bepaalde plaats te staan en dan begon het te bewegen met een onvoorstelbaar hoge snelheid en was verdwenen. Op een nacht observeerden hulpsheriff Gary Cure en ik Big Mama toen er een ander licht aan de onderkant uitkwam. Dat licht verdween in drie seconden tijd, zo snel bewoog het.” Ondersheriff Jerry Wolever, toen 40, zei dat toen de verminkingen in 1975 en 1976 echt aanzienlijk waren, het bureau bijna elke nacht meldingen kreeg van vreemde lichten in de lucht. Sporen
naast de karkassen komen zelden voor In de zogenoemde klassieke verminking is het slachtoffer meestal een koe, maar ook stieren zijn veelvuldig gevonden. Paarden en andere dieren vormen een klein percentage van de bekende gevallen. Zelden worden er sporen van mensen, dieren of autobanden naast de karkassen gevonden. Om de een of andere reden weigeren andere dieren, zowel roofdieren als vee, om de karkassen te naderen. Hele delen van de vacht of huid zijn verwijderd zonder dat de overstekende haren van de vacht zijn doorgesneden en zonder sporen van een mes op het vlees eronder. De voortplantingsorganen en de geslachtsdelen zijn soms verwijderd en de gehele endeldarm is eruit geboord. De karkassen hebben vaak geen bloed meer en ze verteren of heel snel of juist heel langzaam. Soms worden dieren gevonden die plat op hun rug liggen, met alle vier de poten recht in de lucht, een onnatuurlijke positie voor een dier. Incidenteel worden er dieren gevonden met de voorpoten en schouders onder hen gevouwen, alsof ze tijdens het lopen plotseling overleden of vanuit de lucht gedropt zijn. Gezonde
stier wordt slachtoffer Sheriff Graves vertelde mij nog over een ander geval, het betrof een 1000 kilo zware eerste klasse stier: “Als hij (de stier) het in zijn kop kreeg dan was hij door niets en niemand tegen te houden. Hij ging dwars door de afrastering van de kraal en een omheining van prikkeldraad, alles. Maar goed, om drie uur ’s middags op de dag voorafgaand aan de verminking was hij zo fris als een hoentje, hij at goed, hij dronk goed. In de middag van de dag daarop kregen wij een telefoontje dat hij dood in de wei lag. Gedurende de nacht waren twee grote honden aan het blaffen geslagen en hadden de bewoners van het woonhuis wakker gemaakt. Toen zij de honden naar buiten lieten gaan, renden deze ongeveer een meter of tien naar het hek en stopten. Vervolgens kwamen ze jankend terug. Ze waren in de richting gelopen waar de volgende dag de dode stier werd gevonden.” De meeste dierenartsen geloven dat roofdieren ervoor verantwoordelijk zijn, maar Graves en andere politiemensen en veefokkers wijzen dat fel van de hand. “Onze hoofdsheriff was op een boerderij opgegroeid, mijn ondersheriff groeide op in deze buurt en al mijn andere mensen waren groot gebracht op boerderijen en veefokkerijen,” zo vertelde Graves, “wij hebben gezien wat roofdieren kunnen doen en wat ze ook zullen doen.” Onmogelijk
precieze incisies Graves vertelde mij dat hij en zijn mannen hadden geprobeerd in de huid van een (dood) dier te snijden zonder de haren door te snijden. “Het haar ligt plat naar beneden en als je daaronder wilt snijden dan moet je het haar doorsnijden. Maar waar ‘zij’ deze lappen huid weghaalden was er nooit één haar doorgesneden. Het leek alsof ten tijde van het snijden het haar rechtop stond en het mes er precies tussendoor was gegaan, wat natuurlijk onmogelijk is om te doen. Iets anders, als je een goed scherp mes neemt, zoals een scheermes of een scalpel en je probeert daar een plak huid mee weg te snijden, dan gaat dat mes door de huid en zal altijd hier en daar sneetjes in het vlees eronder achterlaten. Je moet dan een haardunne lijn hier en daar in het vlees zien lopen, maar die hebben we nooit gevonden. Zij nemen ook nooit iets weg van het vlees, nog geen klein stukje, alleen die plak huid en de andere organen.” De verminkingen zijn vaak omschreven als zijnde gedaan met chirurgische precisie, misschien met een laser. In haar met een ‘Emmy Award’ bekroonde televisiedocumentaire, gemaakt in 1980 voor Denver’s ‘Channel 7’, liet Linda Moulton Howe een chirurg proberen de incisies te dupliceren op een dode kip. Met een scherp scalpel maakte de chirurg een gat in de huid ter grootte van een rijksdaalder. Het werd een gekartelde rand in tegenstelling tot die bij de verminkingen. De chirurg gebruikte vervolgens een laser om een gat te maken. De laser brandde littekenweefsel rondom de randen van het gat, terwijl die bij de verminkte dieren juist netjes en schoon waren en zonder brandsporen. Sekten
zijn uitgesloten Kenneth Gillham die een boerderij op zo’n 18 kilometer vanaf Sterling bezat, vond twee weken voordat ik het gebied bezocht twee dieren van zijn kudde verminkt. “Eén vaars lag op haar rug in een afwateringsgreppel en alle vier haar poten staken recht omhoog de lucht in,” zo vertelde Gillham mij. “Er vloeide ongeveer 25 centimeter diep water door deze greppel. Er zat geen modder aan het harige gedeelte van haar poten die omhoog staken. Aan de hoeven zat slechts een klein beetje modder, maar dat kwam omdat de weide nat was. Het is echt heel vreemd hoe zij daar gekomen was. Als ze zelf de kreek ingelopen zou zijn dan had ze modder tot aan haar knieën gehad, maar die waren brandschoon.” Afgezien van twee gevallen waarbij vreemde indrukken in de grond werden gevonden, werden er in het district Logan nooit sporen in de naaste omgeving van het verminkte dier aangetroffen. Sheriff Graves zei: “Geen voetsporen, bandensporen, handafdrukken of indrukken van knieën.” In één van die twee andere gevallen vond Richard Gillham indrukken in de grond op zijn vaders fokkerij nabij Peetz, in het noordelijke deel van het district, nadat hij een verminkte koe had ontdekt. Die lag ongeveer 10 kilometer vanaf de woning van de fokkerij. Schotelvormige
indrukken in de grond Sheriff Graves vertelde dat het andere geval zich voordeed ten zuidwesten van Sterling. “De indrukken die daar werden gevonden zaten op zo’n 35 centimeter van elkaar en ze zagen eruit alsof er een schotel omgedraaid in de grond was gedrukt. Zij hadden dezelfde schotelvorm als de grote schotels, alleen zaten deze zo’n 35 centmeter van elkaar.” Een
ander district werd ook hard getroffen Tot aan 1976 had Elbert ongeveer 100 verminkingen gezien en er zouden er in 1976 en 1977 88 bijkomen vertelde Waugh. “Toen de verminkingen van start gingen wisten we voor de duvel niet wat er aan de hand was. Daar kwamen we echter binnen korte tijd wel achter. De helft van de mensen rondom Kiowa was doodsbang.” Kalf
zit bekneld onder boomwortels “Op een keer waren er krantenkoppen waarin het CBI (Colorado Bureau of Investigation) beweerde dat roofdieren en niet verminkers de schuldigen waren. Dat gebeurde precies in de tijd dat de sheriff een koe had gevonden in de bedding van een kreek ten oosten van Simla. Er waren geen sporen in het zand, maar de endeldarm was eruit gesneden en de binnenkant was opgevuld met zand. Het was daar volgestopt en toch waren er geen sporen in het zand waar ze het opgeschept moesten hebben. De sheriff merkte op: ‘Nou, volgens mij lijkt het erop dat ze boos zijn, de CBI zegt dat het roofdieren zijn en nu laten zij zien dat ze dat niet zijn.” “Dan was er nog die andere koe die op een bepaalde plek naar beneden was gevallen en toen wegkroop naar de plaats waar wij haar vonden. Ze liet een heel spoor van bloed achter. Dat is waarom we het uit gingen zoeken en we de plaats vonden waar ze was neergekomen. Het leek erop alsof ze al haar krachten had aangewend om daar te komen waar ze gestorven is, ze ging dus niet meteen na de val dood. Toch waren er geen andere sporen te vinden dan die van haar. Als deze dieren opgepakt en gedropt worden dan is een helikopter bij voorbaat uitgesloten. Je kunt niet met een helikopter in de buurt van een kudde komen zonder dat je ze uit elkaar drijft omdat ze bang worden. Je zou het met een geluidloos iets kunnen doen, weet je, de kudde binnengaan en er één pakken en hopen dat de andere niet gealarmeerd worden. Maar met een helikopter kun je absoluut niet in een kudde komen.” Politieagenten
hebben een ontmoeting met twee UFO’s Waugh vertelde mij dat hij verschillende ontmoetingen met UFO’s had gehad. “Op een morgen zo rond half drie, reden een politieagent en ik in de auto toen we plotseling een grote oranje bal van licht zagen die achter een huis vandaan kwam. Ik zag drie kleine lichten in wat leek op een cockpit, maar meer kon je niet zien. Het bewoog zeer snel. Een andere keer kwam er één op de weg recht op mij af op de hoogte van een auto, net alsof je de koplampen van een andere auto op je af ziet komen. En toen kwam het helemaal naar beneden! Dat ding kwam naar mij toe en dat maakte mij bang. Als een man zegt dat hij nergens bang voor is, dan is hij dom of een leugenaar. Ik was als de dood. Ik zette de motor uit, pakte mijn geweer en sprong uit de auto, maar dat ding leek in de grond te zijn verdwenen. Ik bedoel het was weg. Er zat wel een dal in de weg, maar dat was maar een klein eindje bij mij vandaan. Ik liep de weg af, maar het liet zich niet meer zien. Ik weet niet wat er mee gebeurde. Wat ik gezien had was enkel een grote oranje bal. Dat is hetzelfde wat we iedere keer in de lucht hadden gezien als er weer een verminking had plaatsgevonden.” Ondanks dat hij zijn geweer had gepakt, had hij er toch niet mee geschoten, zo vertelde hij. “Ik had me daar al op ingesteld, als ik ooit op zoiets zou stuiten zou ik er niet op schieten totdat ik precies zou weten waar ik op schoot. Want als zij in staat zijn om een koe te doden, op een manier die wij niet kennen en ik zou gaan schieten, dan kon dat wel eens helemaal geen indruk op hen maken en ik was ook niet van plan om zo stom te zijn dat ze boos op mij werden. Ik maakte er een gewoonte van om mensen te vertellen dat er niets was om bang voor te zijn. Als zij mensen wilden pakken dan hadden ze dat wel gedaan voordat ze het vee namen. Ik denk niet dat het iets is waar we ons bezorgd over moeten maken, afgezien dan van het feit dat de boeren wat vlees kwijtraken, behalve als ze natuurlijk wel beginnen met experimenten op mensen.” Afdrukken
van een landingsgestel lijken erop te wijzen dat een koe werd achtervolgd “Het was zeer verrassend,” zei Valdez toen hij zijn reactie ten tijde van het ontdekken van de indrukken beschreef. “Ik wist dat het heel vreemd was. We gingen naar de plaats van het voorval en op ongeveer vijfhonderd meter vanaf de verminkte koe vonden we bewijs dat er een groot voertuig was geland. We vonden in een driehoek liggende pootafdrukken en daarvandaan liepen kleinere driehoekige afdrukken. Ze waren duidelijk te zien. De pootafdrukken van het grote voertuig waren rond van vorm, ongeveer 35 centimeter in doorsnede. Eén zijde van de driehoek die werd gevormd door de drie indrukken was ongeveer 1.50 m. lang, de tweede 1.80 m. en de andere ongeveer 2.00 m. Je kon zo zien waar het was geland, daar was het gras geplet.” “De kleinere pootafdrukken waren ongeveer 10 centimeter in diameter en elke zijde van die driehoek was ongeveer 70 centimeter lang. Gezien de diepte van de pootafdrukken schatte ik het gewicht van het kleine object op ongeveer 50 kilo. Deze kleinere pootafdrukken kwamen uit de grote zijde van het grotere toestel dus de zijde van 2.00 meter en ongeveer 500 meter vanaf het verminkte dier. We konden traceren waar het dier stond te grazen op het moment dat ze met de achtervolging begonnen. Ze volgden de koe een goede 600 meter en ze raakten haar met iets. We vermoeden dat het iets als een kalmerend middel was. Ze viel op de grond, krabbelde weer op en liep nog wat verder. Daar viel ze opnieuw, ze kwam vervolgens nogmaals overeind en viel toen dood neer.” “We konden dit alles zo reconstrueren vanwege de sporen op de grond. Die was behoorlijk zacht. We konden daarom met zekerheid zeggen dat ze was achtervolgd omdat je de kleine driehoekig gevormde afdrukken achter haar aan kon zien lopen toen ze wegrende. Er waren twee of drie van deze kleine objecten die de koe volgden. Deze driehoekige afdrukken zaten over het hele veld. Ze achtervolgden de koe en keerden daarna terug naar het voertuig. We waren in staat de afdrukken langs de hele weg te volgen, tot waar de koe verminkt was en terug naar het voertuig.” Olieachtige
substantie gevonden Valdez zei dat niemand op de ranch iets vreemds had gezien rond die tijd, maar hij kreeg wel rapporteringen uit andere gebieden. “Mensen rapporteerden dat zij gedurende de nacht vreemde vliegende voertuigen in het gebied in de lucht hadden gezien. Zij zagen dat grote licht en de kleinere lichten in de lucht.” Op de plek van de verminking ontdekte Valdez dat de uiers van de koe waren verwijderd evenals haar voortplantingsorganen, één oog, het linkeroor en de tong. Manuel Gomez, de eigenaar van de ranch, heeft de verminkers waarschijnlijk midden in hun werk gestoord. Howard Burgess die Valdez hielp en veel verminkingen heeft onderzocht zei: “Het interessante was dat de eigenaar van de koe ter plaatse verscheen toen de verminking halverwege was. Sommige delen en organen die al waren verwijderd lagen naast de koe. Hij sprong weer in zijn auto en reed naar de stad om Valdez te halen. Toen zij terugkwamen was het werk afgemaakt. Alle delen waren weg en de bandensporen die Gomez had gemaakt op zijn eerste trip, waren bedekt met de kleine pootafdrukken toen zij na zijn vertrek weer verder waren gegaan met hun werk. Dit is een van de beste voorbeelden die ik heb gezien waarin duidelijk wordt dat het gaat om een werkelijke zaak waarbij gesneden wordt. Ze werden duidelijk gestoord in het midden van hun werkzaamheden. Gomez kwam door een langgerekt ravijn aangereden en je kon zijn auto van ver horen aankomen, zelfs voor hij in het zicht van de koe kwam.” UFO’s
zijn erbij betrokken zegt wetenschapper Valdez vond later (in 1978) twee gevallen met identieke pootafdrukken. “Ik vond opnieuw afdrukken van een landingsgestel op de ranch van Manuel Gomez in Dulce en op de ranch van een politiechef van de Indianenstammen, zo’n 25 kilometer ten westen van Dulce.” Valdez zei dat hij na de eerste verminking op de ranch van Gomez in 1976 in de jaren daarna meer dan 40 andere verminkingen had onderzocht. Beiden, hij en Burgess, geloven dat er UFO’s bij betrokken zijn. Burgess vertelde: “Ik volg deze UFO-zaak sinds het begin in 1947 toen het echt goed van start ging. Ik heb zelf twee goede waarnemingen gedaan terwijl ik op mijn werk bezig was met het onderzoek naar kernenergie, tezamen met anderen, dus ik heb getuigen. Ik geloof in de ware betekenis van ongeïdentificeerde vliegende objecten. Als het ongeïdentificeerd is voor mij en ik heb alle zaken uitgesloten die het zouden kunnen identificeren, dan is het een UFO. Dat betekent dan niet automatisch kleine groene mannetjes, maar ja, er zijn UFO’s betrokken bij deze verminkingen.” Dan voegt hij eraan toe: “Ik ben bekend met gevallen die je het gevoel geven dat de behandeling werd voltrokken aan boord van een vliegend voertuig en dat het karkas daarna werd neergelaten of gedropt naar de grond. Dat verklaart het gebrek aan sporen op de grond en de afwezigheid van bloed.” Gedurende een bezoek in 1980 aan Chama, New Mexico, had ik nogmaals een gesprek met Valdez. Bewijs
duidt op UFO’s Wanneer zullen de verminkingen ophouden? Wie doet het? Wat kunnen we doen om ons ertegen te beschermen? Dat waren ook de vragen van Manuel Gomez op een conferentie die was belegd door het Amerikaanse senaatslid Harrison Schmitt uit New Mexico en werd gehouden in april 1979 in Albuquerque. Gomez was één van de meer dan een dozijn sprekers, hij had tegen die tijd al vijf stuks vee verloren aan het fenomeen. “Het is niet gemakkelijk voor mij en mijn familie, de constante angst en de mentale smart omdat we niet weten hoeveel verminkingen er nog zullen plaatsvinden en waar en wanneer ze toeslaan, vannacht, morgen of overmorgen?” Zo vertelde Gomez. Rawleigh Tafoya de politiechef van de Indianenstammen, sprak ook op de conferentie en hij vertelde: “Ik persoonlijk heb drie koeien eraan verloren en mijn buurman, mr Gomez, enkele meer. Andere stamleden hebben ook dieren verloren. We zijn bezorgd om het vee, maar we vragen ons af wat de werkelijke reikwijdte is van deze mysterieuze dingen die gebeuren. Ik begin mij nu af te vragen of de levens van mensen binnenkort op het spel staan. We weten niet waar we mee te maken hebben. Sommige mensen hebben UFO’s genoemd. Ik geloof niet in UFO’s omdat ik er persoonlijk nooit een heb gezien. Ik heb nooit al die lichten gezien die men heeft gerapporteerd. Maar mijn agenten hebben dat wel en ik heb geen enkele reden om te twijfelen aan wat zij zagen. Zij hebben iets gezien, maar we weten niet wat het is. Omdat we niet weten waar we mee te maken hebben zijn we zeer bezorgd. Er gebeurt absoluut iets daar. Mijn stam heeft haar bezorgdheid uitgesproken. Wat is de volgende stap? Wie is de volgende?”
|