PRINTBARE VERSIE

ROBERT BOERMAN: GLAZENWASSER OP DRIEHOOG

Boek: De Grap van de Graancirkel
Zijn graancirkels mensenwerk...?

Boekrecensie: Paul Harmans

‘Laat ik duidelijk zijn: dit is absoluut geen wetenschappelijk boek, mogelijk zelfs verre van dat. Ik ben geen wetenschapper maar simpelweg iemand die verder durft te kijken dan zijn neus lang is. Ik heb dit boek geschreven omdat ik van mening ben dat je kennis moet delen. Een boek dat slechts bedoeld is om inzicht te geven in mijn denkwijze, op de manier hoe ik bepaalde zaken heb weten te combineren. Ik wil niets bewijzen, laat staan gelijk hebben. Wat ik probeer te bereiken is dat mensen nadenken over hetgeen ik zeg of schrijf.’

Robert Boerman - citaat uit zijn nieuwe boek De Grap van de Graancirkel


Ik ontmoette Robert Boerman voor het eerst in 2005 in Amsterdam, tijdens de opening van de Frontier bookshop van Herman Hegge op het nieuwe adres aan de Leliegracht. Het was op een zaterdagmiddag en ondanks dat het herfst was, was het warm, toen nog bijzonder. We stonden buiten voor de winkel op de gracht en spraken over UFO’s en graancirkels. Ik herinner mij goed dat Robert mij toen al toevertrouwde dat hij dacht dat we het zelf waren, dat wij onbewust/bewust zelf graancirkels creëren. Inmiddels heeft hij dat idee verder uitgewerkt en in zijn nieuwe boek ‘De Grap van de Graancirkel – Zijn graancirkels mensenwerk…?’ onderbouwt hij dat idee op voortreffelijke wijze.

De schrijfwijze van Robert is heerlijk, hij neemt geen blad voor de mond, is recht voor z’n raap. Je hoeft geen geleerde te zijn om het te snappen. Robert schrijft zoals we allemaal wel eens filosoferen - voor het in slaap vallen of liggend in het gras starend naar de hemel - en daar dan zo van onder de indruk zijn: “jeetje, ben ik dat die zo denkt?!” dat we dat willen vastleggen, maar zodra we pen en papier pakken om het op te schrijven, wil het maar niet lukken om het net zo pakkend en informatief neer te pennen als het in onze vluchtige gedachten opkwam. Robert heeft daar geen last van.

Het is beslist geen sceptisch boek dat graancirkels toeschrijft aan creatieve vernielers die andermans bezit (met ons eten als bestemming) met touw en rollers platraggen. De zienswijze van Robert brengt het graancirkelfenomeen op een hoger plan, het gaat om een bewustzijnsverruiming, een inzicht dat juist in deze tijden opkomt en wellicht wel bedoeld is om exact op dit moment in de menselijke ontwikkeling te verschijnen. Graancirkels doen iets op onderbewust (eigenlijk ‘bovenbewust’) niveau met de mens. Is het dan gek dat Robert na vele jaren graancirkelonderzoek, dag en nacht fysiek aanwezig zijn in het veld, tot de aannames komt die hij in zijn boek beschrijft?

En waar moet je je bevinden om de verbinding tussen dergelijke graancirkel-theorieën, praktische plama’s, hoaxes, frequenties, gebarsten en verlengde knopen, gebogen halmen, infra- en ultra geluid, enz. met elkaar te kunnen verbinden en daar een boek over te kunnen schrijven? Juist, ergens op een punt waarop je overzicht hebt, een punt mooi gelegen boven alle feiten en mogelijkheden, een punt dat je pas bereikt na gedegen onderzoek en ook vele ‘plotsklapse’ inzichten’. En de metafoor die Robert daarvoor gebruikt is een glazenwasser op drie hoog die ten opzichte van de man in de straat overzicht heeft en daardoor het beoogde inzicht krijgt.

Paul Harmans

Oktober 2010

 

De Grap van de Graancirkel - Robert Boerman

'Zijn graancirkels mensenwerk?'

Deze vraag staat centraal in het tweede graancirkelboek van Robert Boerman. In 'De Grap van de Graancirkel' gaat de auteur er vanuit dat alle graancirkels door mensen gemaakt worden. Graancirkels zijn mensenwerk en stap voor stap wordt uitgelegd hoe je zelf een graancirkel kunt maken.

Gaandeweg het boek wordt duidelijk dat een aantal zaken niet eenvoudig te verklaren zijn, want wat te denken van al die biofysische afwijkingen die in graancirkels gevonden zijn? Afwijkingen die ook in windschade gevonden zijn en in een graanveld zonder cirkel. En waarom maakt men graancirkels op leylijnen en welke rol spelen lichtbollen? Of moeten we spreken van stofdeeltjes? Kan men de groei van graan manipuleren of heeft dat met de in graancirkels gemeten frequenties te maken? Speelt de plasma-vortex theorie van prof Meaden nog een rol en wat heeft het ontstaan van graancirkels met een Amerikaanse uitvinding te maken? En wat is de link tussen beide onderwerpen en de lichtbol-theorie van Haselhoff?

In 'De Grap van de Graancirkel' worden diverse zaken beschreven die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, echter door al deze zaken te combineren is de auteur er in geslaagd een geheel andere kijk op het graancirkel fenomeen te geven. Zijn graancirkels inderdaad mensenwerk zoals de subtitel van het boek doet vermoeden of komen ze op een andere manier tot stand? Dit boek tracht op basis van een 13-jarige studie antwoorden te geven op de vele vragen die in de loop van de jaren gerezen zijn. De belangrijkse vraag is wellicht: 'Wie zijn de graancirkelmakers?' Het antwoord is te vinden in 'De Grap van de Graancirkel'.

Verkrijgbaar in december 2010


De website: http://www.degrapvandegraancirkel.nl

Lees ook de andere recensies: http://www.degrapvandegraancirkel.nl/recensies.htm


GRAANCIRKELS PAGINA

Pagina Laatst Toegevoegde Artikelen