ALIEN ABDUCTIONS “A FANTASY”
Scientific study finds more mundane explanation – “sleep paralysis”

By Graham Birdsall

Overgenomen en vertaald uit UFO Magazine uitgave april 2003 door Paul Harmans

BUITENAARDSE ONTVOERINGEN “EEN FANTASIE”
Wetenschappelijke studie levert een alledaagse verklaring – “slaap verlamming”

Mensen die beweren dat ze ontvoerd zijn door buitenaardsen, hebben een aanleg om in fantasieën te geloven en lijden aan verstorende ervaringen tijdens hun slaap, zo zeggen onderzoekers. “Ontvoerden” geloven tegelijkertijd zo diep in hun ervaring, dat ze echte stress symptomen vertonen die lijken op die van getraumatiseerde oorlogsveteranen.

Het laatste onderzoek op dit ontvoeringsfenomeen – waarbij ook geesten en andere paranormale waarnemingen werden betrokken – werd toegelicht op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Association for the Advancement of Science te Denver op 15 en 16 februari 2003.

“Dit onderstreept de kracht van het emotionele geloof,” zei professor Richard Mc Nally, afkomstig van de universiteit van Harvard. “Als je oprecht gelooft dat je getraumatiseerd bent en deze herinneringen oproept, dan vertoon je dezelfde psychologische emotionele reactie als personen die werkelijk getraumatiseerd zijn.”

Er wordt gedacht dat er zo’n vier miljoen Amerikanen geloven dat ze ontvoerd zijn door buitenaardsen. Wetenschappers gaan ervan uit dat dat beslist niet waar is, dus waarom geloven ontvoerden dat ze meegenomen zijn? Professor Mc Nally heeft ontdekt dat velen van hen persoonlijke kenmerken en slaapstoornissen delen, welke – zoals zijn onderzoek doet vermoeden – verantwoordelijk zijn voor vele soorten van paranormale ervaringen. “De meesten van hen hebben een New Age opvatting. Zij ondergingen vaak bio-energetische therapieën en zijn geïnteresseerd in vorige levens, astrale projecties, tarot kaarten en zo meer,” zei hij. “Ten tweede hebben ze perioden met duidelijke slaapverlammingen vergezeld van hallucinaties.

“Bijna één op de drie van ons heeft in bepaalde perioden van zijn leven slaapverlammingen,” zei hij. “Eén op de twintig,” voegde hij er aan toe, “ervaart slaapverlammingen vergezeld van levendige hallucinaties. Deze beangstigende ervaringen zetten het individu er toe aan een therapeut te bezoeken, die vervolgens regelmatig suggereert dat het om een geval van buitenaardse ontvoering gaat, een verklaring die de ontvoerden gemakkelijk accepteren,” zei hij.

Professor Mc Nally is met een rationele verklaring gekomen voor de ervaringen van buitenaardse ontvoeringsslachtoffers, een verklaring die ondersteund werd door andere psychologen in Denver. Hij zei dat deze personen vallen onder een alledaagse aandoening.

De onderzoekers benadrukten dat veel van de personen echt gaan geloven wat ze beweren. Bij experimenten in het laboratorium werden personen gevraagd verhaal te doen van hun ervaringen. Vervolgens moesten ze naar hun eigen verhaal luisteren en werden hun lichamelijke reacties geregistreerd. “Als een Vietnam-veteraan zijn gevechtservaring terug hoort in het laboratorium, gaat zijn hartslag omhoog en kun je een toename zien in de productie van zweet.”

Als je niet aan traumatische verwarring lijdt, dan reageer je niet op deze manier. De hartslag- en zweetreacties zijn bij de ontvoerden even groot als zij hun herinneringen aan een ontvoering en het lastig vallen door buitenaardsen, terug horen, als bij mensen met een echte traumatische gebeurtenis.

Professor Mc Nally testte tien volwassenen die beweerden ontvoerd te zijn door buitenaardsen en een gelijk aantal die nog nooit beweerd hadden dat ze zo’n ervaring hadden. “Cruciaal was, dat de personen die beweerden ontvoerd te zijn allemaal een periode van slaapstoornis hadden gehad,” zei hij. Deze stoornis doet zich voor als een persoon komt, uit wat we noemen de REM (Rapid Eye Movement) slaap, waarin we de meeste van onze dromen hebben. Gedurende de REM slaap is het lichaam volledig verlamd, behalve de ogen. Wat er gebeurt tijdens een slaapverlamming is dat de persoon begint te ontwaken vanuit de REM slaap en zich gedeeltelijk bewust wordt van zijn omgeving. Zij worden zich gewaar dat ze volledig verlamd zijn, maar elementen van de droom kunnen zich dan opdringen in de waakzaamheid. De persoon zal meestal zeggen dat hij figuren in de kamer zag, dat hij een aanwezigheid voelde, deze vage figuren naast mij, flitsende lichten, elektrische sensaties door het lichaam, een gevoel van zweven boven het bed en zoemende geluiden.

“Hoe personen deze ervaring interpreteren hangt af van hun cultuur,” zei hij. “Het fenomeen slaapverlamming is gedurende de geschiedenis gemeld in verschillende culturen. In New Foundland noemt men het: het bezoek van de oude heks. In het zuiden van Amerika heet het: overreden door de toverkol. In de middeleeuwen werd het geïnterpreteerd als: een bezoek van afgezanten van de duivel en in Massachusetts is het: aan boord genomen van een ruimte schip en gemolesteerd door buitenaardsen. Ik ben er overigens ook vrij zeker van dat het ook het fenomeen “spoken” verklaart.”

Professor Mc Nally vertelde dat het onderzoek evenzo een typeaanduiding voor de personen die paranormale confrontaties meldden naar voren had gebracht. De buitenaardse ontvoeringsslachtoffers waren volgens zijn studie geneigd om een bonte verzameling New Age-gedachten er op na te houden. Zij gaven toe dat ze geïnteresseerd waren in zaken als: astrale projectie, tarot kaarten, toekomstvoorspellingen en buitenaardsen. Zij scoorden ook hoog in psychologische tests, die ontworpen waren om aan te tonen hoe vatbaar personen zijn voor fantasie. De meeste hadden een bepaalde vorm van hypnose regressie therapie gehad, nadat ze een vage herinnering hadden aan een ongewone ervaring.

Hij zei dat het bekend was dat mensen behoorlijk vatbaar zijn voor onjuiste herinneringen die opgewekt worden of ingeprent tijdens de behandeling van een hypnotherapeut. “Die hypnotiseren hen, stellen vragen als: hadden die jongens grote zwarte ogen en glimmende koppen? En zo voorts en dan beginnen ze zich het volledige buitenaardse ontvoeringsverhaal te herinneren, dat opduikt tijdens deze regressie-sessies.” “Echter,” zo zei hij “er was geen aanwijzing dat buitenaardse ontvoeringsslachtoffers geestelijk ziek waren. We vonden heel weinig bewijs van psychiatrische stoornis. De verklaring is meer alledaags dan een mentale stoornis: het is slaapverlamming.

Monsters in de geest

Daily Telegraph 18 februari

Het is fascinerend te ontdekken dat het aantal verwarde mensen, die geloven dat ze ontvoerd zijn door buitenaardsen, zeer waarschijnlijk lijden aan hallucinaties, veroorzaakt door een slaapstoornis. Maar is dit verrassend?

Deze angstigen, die in hun geest op zoek zijn naar opnieuw te herinneren herinneringen en hun binnenste afspeuren naar bewijs van onaardse onderzoekingen en implantaten, herinneren zich wellicht nog het voorbeeld van de vroegere Lord Beaverbrook. Toen hij eigenaar was van de “Sunday Express” kreeg hij op een zaterdagavond een opgewonden telefoontje van zijn hoofdredacteur. De krant had een foto te pakken gekregen van het monster van Loch Ness, genomen door enkele respectabele jonge mannen uit Manchester. De foto was na diepgaand wetenschappelijk onderzoek als echt gewaarmerkt. Ze wilden de voorpagina leegruimen. Lord Beaverbrook hield echter tegen de luid protesterende redacteur vol dat het verhaal niet in de krant kwam.

Zijn reden? Omdat er niet zoiets bestond als het monster van Loch Ness.

En na verloop van tijd bleek de foto een vervalsing te zijn.
Soms kan scepticisme ook een vorm van geloof zijn.

Commentaar van UFO Magazine

Het is allerminst verrassend dat de media hier in Engeland meer dan een klein stukje van hun kolommen besteedt aan de bewering van professor Mc Nally, dat “slaapverlamming” en “emotioneel geloof” de verklaring is voor alle ontvoeringsgevallen. Elke wetenschappelijk studie over dit onderwerp is welkom, maar om op zo’n conclusie uit te komen op basis van een steekproef onder slechts 10 zelfverklaarde buitenaardse ontvoeringsslachtoffers is op zijn zachtst gezegd grootspraak.

Professor Mc Nally’s bewering dat de ontvoeringsonderzoekers vragen stellen als: “hadden die jongens grote zwarte ogen en glimmende koppen?” is veelzeggend. De waarheid is dat geen enkele ontvoeringsonderzoeker ooit een dergelijke vraag zal stellen. Echter wel een groep wetenschappers, zo lijkt het. Er is weinig aandacht besteed aan het feit dat de meerderheid der ontvoerden (Ongeveer 70% volgens de wereldvermaarde autoriteit wat betreft ontvoeringen, Budd Hopkins), geen hypnose nodig heeft om hun ervaringen te herinneren.

Bovendien is het nonsens om te beweren dat alle ontvoeringen plaatsvinden vanuit de slaapkamer. Zij kunnen zich voordoen op alle tijden van de dag, thuis, op het werk en buiten.

Er wordt ook beweerd dat bijna één op de drie van ons periodes in zijn leven heeft waarin we slaapverlammingen hebben, terwijl één op de twintig slaapverlammingen heeft die vergezeld gaan van levendige hallucinaties. Waar men deze statistische gegevens vandaan heeft is onbekend, maar als we aannemen dat ze kloppen, dan kun je je afvragen wat voor soort hulp er wordt gezocht door zo’n 20 miljoen Britten om de slaapverlammingen tegen te gaan of door de onfortuinlijke 3 miljoen die lijden aan levendige hallucinaties. Is Engeland vergeven van de ontvoeringsslachtoffers? Natuurlijk niet. En datzelfde geldt voor de Verenigde staten en de rest van de wereld.

In de loop van zijn onderzoekingen ontmoette UFO-onderzoeker Nick Pope, die eens deel uitmaakte van de UFO-desk van het ministerie van defensie (1991-1994) zo’n 100 vermoedelijke ontvoerden. De Amerikaanse Budd Hopkins heeft in zijn carrière van ongeveer 30 jaar, te maken gehad met zo’n 1000 ontvoerden

De vraag is of deze aantallen een waarheidsgetrouwe weergave zijn van het ontvoeringsfenomeen of slechts het topje van de spreekwoordelijke ijsberg.

Anders dan zijn Harvard-collega en Pullitzer-prijs winnaar dr. John Mack, beperkte Mc Nally zijn studie tot tien personen afkomstig uit de Verenigde Staten. Dr. Mack een wereldvermaard psychiater, bestudeerde twee maal dat aantal en nadat hij over de hele wereld reisde en vele ontvoerden ondervroeg, kwam hij tot de conclusie dat, verre van manifestaties van de geest, het maar al te ware gebeurtenissen waren. De door Mack vastgestelde conclusies veroorzaakten een luid protest en leidden tot oproepen van zijn collega’s om hem van de universiteit te verwijderen. Gelukkig waren deze oproepen aan dovemans oren gericht, maar men zou er goed aan doen goede nota te nemen van de afwezigheid van media-interesse voor de studie van dr. Mack, in tegenstelling tot die van professor Mc Nally.

Ondanks het feit dat het monster van Loch Ness voor het bewijs van zijn bestaan tot nu toe geen 50.000 geheime documenten heeft opgeleverd, geen 4000 landings en andere sporen in de bodem heeft achtergelaten, geen 3000 waarnemingen van professionele waarnemers (piloten) op zijn naam heeft staan, geen duizenden foto’s en duizenden uren aan videoopnames heeft voortgebracht, heeft de redacteur van de “Daily Telegraph” alsnog een passende verwijzing opgenomen naar de onaardse onderzoeken en implantaten, wat meer is dan men kan zeggen van professor Mc Nally.

Kan “slaapverlamming” de soort van pijn en trauma opwekken, die door de ontvoerden wordt beschreven en vertoond? Kunnen al die onaardse onderzoeken en implantaten een product van de geest zijn? En de bijverschijnselen opwekken zoals bloeden uit de neus en/of de navel en in extreme gevallen zelfs bloedingen in de blaas? Zijn al die mysterieuze “implantaten” die chirurgisch zijn verwijderd bij op zijn minst een dozijn ontvoerden door dr. Roger Leir, dan ook een product van de geest?

Zal de onlangs opgerichte studiegroep, gevormd door New Yorkse doktoren en chirurgen het eens zijn met professor Mc Nally’s conclusies als zij zelf over twee jaar komen met de publicatie van hun bevindingen in een medisch vaktijdschrift of zullen zij de strijd met hem aanbinden.

De tijd zal het leren, maar om de zaken in zijn verband te houden: ik herinner mij een bezoek aan Brasilia, de Braziliaanse hoofdstad. Het was daar dat ik voor het eerst hoorde van een jong inheems stel, dat in een afgelegen dorpje in het Amazone gebied leefde. Beiden konden lezen noch schrijven en hun huis bestond uit vier bamboepalen met een linnen doek als dak. Hun dorp had geen stromend water of elektriciteit. Het gevolg van dit alles was dat de inheemsen compleet onbekend waren met de UFO-literatuur. En toch beschreef dit stel, aan een groep langskomende missionairs, een klassieke Close Encounter: ruimteschip, mensachtigen, medische onderzoeken en zoal.

Hoe is dat mogelijk? Slaapverlamming misschien?

In je dromen!

ONTVOERINGEN