BILL GATES EN CO2 = P x S x E x C (Een om-over-na-te-denken-artikel) Door: Kees Deckers Juni 2011
Veel wetenschappers zullen er waarschijnlijk erg trots op zijn. Het is een formule die kan berekenen hoeveel koolzuurgas mensen uitstoten op grond van aan hen verleende diensten. Maar… per welke tijdseenheid eigenlijk? Per seconde? Per maand? Per jaar? Per decennium? Of is het per totaal leven van elke mens, van vóór diens geboorte (ziekenhuis- en andere diensten) tot na diens dood (begrafenis- en andere diensten)? Of staat er geen tijdseenheid in de formule, omdat het een voort-durend proces betreft? Het
is daarnaast een formule die veel meer los lijkt te staan van de geldstandaarden,
waarop tot nu toe alles berekend wordt. En veel meer gericht lijkt te
zijn op een energiestandaard. Wat prachtig aansluit op de Schaal van
Kardashev (zie onder andere internetreferentie (10-05-11): Maar, hoe realistisch is de formule? En, vandaaruit, hoe bruikbaar? En, voor wie? In
woorden staat de formule voor: Laten we eens stap voor stap de formule ontleden.
Goed. De formule is dus kennelijk bedoeld om die nul te bereiken. Als één van de variabelen (een variabele is een grootheid die elke willekeurige waarde, al dan niet gelegen op een interval, kan aannemen) achter het =-teken maar omlaaggebracht wordt tot 0, dan is, volgens Gates, het probleem opgelost. Want 0 x iets x iets x … = 0. Geen slechte redenatie op grond van lagere school-logica. Maar wat zijn nu die variabelen, die in de formule allemaal naar 0 zouden moeten kunnen om dat CO2 = 0 te bereiken? P
= alle mensen op Aarde
Het is waarschijnlijker dat de P = alle mensen op Aarde is toegevoegd om te berekenen hoeveel wij mensen nu samen uitstoten aan koolzuurgas op grond van de vermenigvuldiging met de andere drie variabelen. Maar waarom per se een variabele gebruiken? Waarom geen constante? Die is onwrikbaar, kan niet variëren, ook niet naar 0. We weten dat de Aarde momenteel bijna 7 miljard mensen herbergt. We kunnen ook min of meer berekenen hoeveel de wereldbevolking de komende 50 tot 100 jaar zal toenemen. In de formule zouden we dus in plaats van de P, rekening houdend met een toename van het aantal mensen op Aarde, ook een constante kunnen gebruiken, extra grof naar boven afgerond naar laten we zeggen 10 miljard. Met de constante voor P is 10 miljard wordt de formule: CO2 = 10 miljard x S x E x C Aan de constante 10 miljard wordt niet meer getornd. De bevolking mag de eerste zoveel jaar nog tot dat aantal stijgen. Ja, dat vraagt extra werk om de variabelen S, E en C te verminderen. Maar het gaat tenslotte toch in eerste plaats om alle mensen? Of gaat het om elitaire kliekjes, die mogen overleven en zich voortplanten? En, natuurlijk, we kunnen de formule ook toepassen per natie, of bijvoorbeeld voor heel Europa. Maar ook daarbij kan een constante worden toegepast voor de totale bevolking met groei per natie en unie, in plaats van de variabele P. Naar de geschiedenis kijkend en naar het vervolg van dit artikel zouden we in de formule zelfs die constante niet eens moeten opnemen en zou ze moeten luiden: CO2 = S x E x C Waarom? Vooraf aan de industriële revolutie was de situatie op Aarde in grote lijn: Planten gebruiken CO2 en produceren zuurstof en suiker. Veel mensen kennen de formule hiervoor als die van de fotosynthese. De formule luidt: 12H2O + 6CO2 + licht ? C6H12O6 (glucose) + 6O2 + 6H2O Internetreferentie (17-06-11): http://nl.wikipedia.org/wiki/Fotosynthese En dieren, waaronder mensen, gebruiken zuurstof en suiker en produceren CO2. Dat is een min of meer dynamisch, natuurlijk evenwicht. En heeft verband met de zogenaamde koolstofkringloop op de Aarde (zie onder andere: http://nl.wikipedia.org/wiki/Koolstofkringloop). Een kringloop-evenwicht dat vele malen stabieler was, dan het evenwicht, waar wij ons nu, dankzij de vertechnologisering en haar gevolgen, in geplaatst zien. En het is in feite niet eens de techniek en technologie zelf die schuldig zijn, maar de gebruikte bronnen en vormen van energie.
In het koolstofkringloop-plaatje uit de Nederlandstalige Wikipedia zien we beide CO2-veroorzakers, zowel de natuurlijk als de cultuurlijke. Wat onthouden dient te worden is dat het bij Gates’ formule niet om door natuurlijke verbranding uitgestoten CO2 gaat. Het gaat dus niet om het aantal mensen, dat is een natuurlijke gegevenheid en valt onder de natuurlijke koolstofkringloop. Het gaat om het aantal diensten per mens. Dat zijn door de mens gemaakte en daarmee cultuurlijke gegevenheden. En het gaat daarbij nog niet eens om alle soorten diensten, zoals zal blijken. Het is met de Industriële Revolutie, de enorme sprong voorwaarts in techniek en technologie, dat een enorme hoeveelheid van energie nodig werd voor de enorm grote hoeveelheden van nieuwe uitvindingen van auto’s, koelkasten en mobiele telefoons tot elke machine die een fabriek nodig had. En die energie werd en wordt grotendeels nog altijd slechts gehaald uit fossiele brandstoffen. En bij de verbranding daarvan komt juist dat teveel aan CO2 vrij. Dus het probleem van teveel CO2 heeft te maken met het gedrag, de technologische vooruitgang en de daarbij gebruikte soorten energie van juist de geïndustrialiseerde landen. Het gaat dus niet om het aantal mensen dat op Aarde rondloopt, want dat zou zonder de Industriële Revolutie, door natuurlijke oorzaken op een veel stabieler niveau gebleven zijn. Het gaat om de diensten die voornamelijk aan de mensen in de zogenaamde ontwikkelde landen op Aarde door de Industriële Revolutie mogelijk werden. Van gezondheidszorg en daarmee drastische verlaging van het aantal sterften op zowel zeer jonge als zeer gevorderde leeftijd tot ieder een eigen auto, een mobiele telefoon, en een ieder elke dag vlees eten en elke andere luxe, die maar bedacht kan worden. Vooral de grote godsdiensten hebben daarbij nog een handje extra geholpen met hun geloof, dat hun god wil dat er zo veel mogelijk kinderen bijgemaakt worden, en de kolonisatie heeft dat idee ook nog eens op agressieve wijze over een groot deel van de Aarde verbreid. Het teveel aan CO2-uitstoot heeft dus voornamelijk een cultuurlijke en geen natuurlijke oorzaak. Variabelen, die op de natuur terugslaan worden in de formule dan ook niet genoemd, behalve de mens zelf als P. Maar die is dan ook de veroorzaker van iets dat cultuur wordt genoemd. Het gaat in de formule dus om de culturele oorzaken van de koolzuurgas-uitstoot. Aangegeven als het aantal diensten waar mensen per persoon gebruik van maken gedurende waarschijnlijk hun gehele leven. Het gaat (nog) niet om de natuurlijk door de mens veroorzaakte CO2-uitstoot. Veroorzaakt door zijn lichamelijk energiegebruik. Zonder die uitstoot zou het evenwicht in de natuur ook een, hoewel tijdelijke, flinke tik krijgen. Maar die koolzuurgas-uitstoot wordt, vermoed ik, meegerekend in de formules voor het natuurlijke deel van de koolstofkringloop. Ook dat is daarmee dus een reden om de variabele P of tot een constante te maken, of geheel en al uit de formule te verwijderen. Het gaat namelijk om de variabelen S (= het aantal diensten per persoon), E (=hoeveelheid energie per dienst) en C (=CO2-uitstoot per energie-eenheid).
Hoe kan worden be-paald hoeveel diensten er per persoon, in diens leven van geboorte tot dood, gedaan worden? En waaruit bestaan die diensten eigenlijk? Waarschijnlijk worden de diensten per mens berekend op grond van betaalde diensten. Dus, hoeveel elektriciteit wordt geleverd aan een mens? Hoeveel gas? Hoeveel medische zorg? Hoeveel onderwijs? Hoeveel benzine? Hoeveel pakjes boter? Hoeveel water? Hoeveel glazen potten als verpakkingsmateriaal? Hoeveel telefoontjes? Hoeveel uren op het internet? Hoeveel gekochte kranten en boeken? Hoeveel kilometers per auto, trein of vliegtuig gereisd. Enzovoorts. Maar zijn dat alle diensten? Bijlange na niet. Hoe zit het met alle diensten, die mensen zelf verrichten? Aan elkaar, aan de maatschappij, aan de werkgever. Worden die ook meegerekend, door ze bijvoorbeeld weer af te trekken van het totaal, als ze leiden tot verminderde uitstoot van koolzuurgas? Als bijvoorbeeld iemand dagelijks per fiets in plaats van met de auto naar en van het werk gaat. Of per openbaar vervoer. Of als iemand een lezing geeft. Onderwijs geeft voor een klas. Iemand een zieke thuis verzorgt of een demente cliënt in een bejaardentehuis. En hoe zit het met diensten, waarbij helemaal geen uitstoot van CO2 plaatsheeft? Wordt dat ook allemaal berekend? Natuurlijk niet. Ze vallen niet te berekenen. En waarschijnlijk worden deze diensten en het energiegebruik en de uitstoot van koolzuurgas hierbij, gerekend tot de natuurlijke formules, en niet deze. Zoals voorheen en nog altijd het huishoudelijk werk van vrouwen, om de man van voldoende energie te voorzien voor zijn werk bij een of andere werkgever, buiten de formule werd en wordt gehouden, als het om de verbruikte en dus in de vorm van loon te betalen energie gaat. Er kan dus een onderscheid gemaakt worden tussen gratis aangeboden diensten en betaalde diensten. En het zijn zeer waarschijnlijk alleen de diensten aan een mens, waarvoor hij of zij betaald, die grofweg berekend en getotaliseerd kunnen worden en die in de formule kunnen worden meegerekend. En die worden zeer waarschijnlijk berekend op grond van door fabrieken, via groothandels en winkels verkochte producten en artikelen en door instanties geleverde diensten en de daarbij verbruikte hoeveelheid energie. Het is mogelijk ook één van de redenen, dat tegenwoordig elke “dienst” zoveel mogelijk betaald dient te worden met betaalpassen en chipknips, dat reizen met het openbaar vervoer met een OV-chipkaart moet, dat een zogenaamde slimme meter electra- en gasgebruik bijhoudt, dat auto’s eigenlijk voorzien moeten worden van slimme kastjes en dat elke draagbare computer, i-pad, hartslagmeter en mobiele telefoon via G.P.S. precies kan aangeven, waar je loopt en hoeveel meter je extra koolzuur hebt lopen uitpuffen, zodat daar eventueel ook nog eens belasting voor betaald kan worden. Want daar gaat het natuurlijk ook nog eens om, betalen voor de CO2-uitstoot. Met dat geld gaat de koolzuurgas-uitstoot verminderd worden. Toch? En hoe wordt dat verder berekend naar elke afzonderlijke en individuele mens? Is S het “gemiddelde” aantal diensten per mens? Er zijn mensen, die hun gehele leven lang nauwelijks een arts raadplegen en een ziekenhuis bezoeken, of die nooit een vliegtuig nemen voor een vakantiebestemming of wat dan ook. En er zijn mensen, die 3 huizen bezitten, 4 auto’s, een jacht en wat al niet meer. Gaat er afgerekend worden op absoluut per individu uitgestoten koolzuurgas of worden de kosten weer als gemiddelde verdeeld over alle mensen, zoals in de bekende geldstandaard-tactieken. Maar nu even terug naar de redenatie van de verengde wetenschappers en van Bill Gates om tenminste één van de variabelen drastisch te verminderen of tot 0 te brengen. De variabele S kan dat beslist niet zijn. Want ten eerste betekent dat geen onderwijs meer, geen medische zorg, geen auto, geen televisie enzovoorts. Maar ten tweede vooral ook geen kapitalistje meer kunnen spelen, natuurlijk. Want wil je als kapitalist verdienen, dan moet je die S zo ver mogelijk van 0 af hebben. Daarvoor betaalt elke mens namelijk. Hooguit “terug naar de natuur”-fans en tegenstanders van elke vorm van techniek en technologie kunnen en zullen het drastisch naar 0 verminderen van de variabele S als een oplossing beschouwen.
Alleen van betaalde diensten aan mensen kan dus bepaald worden of en hoeveel koolzuur erbij is vrijgekomen. Hoe meer elke dienst van de ene mens aan de andere mens dus overgenomen kan worden door een zo groot mogelijk instituut, des te beter be-paald kan worden hoeveel energie er per dienst gebruikt wordt. Want daarmee wordt een niet-(aan-een-industrie-of-instantie-)betaalde dienst omgezet in een aan-een-industrie-of-instantie-betaalde dienst. En hier, bij E, noemt Gates daarom ook de term efficiëntie. Want natuurlijk, een groot bedrijf kan efficiënter diensten verlenen, dan een klein bedrijf of een persoon. Dat wil zeggen door massaproductie met minder energiegebruik per dienst. Dus… minder koolzuurgas-uitstoot. Vandaar ook dat bedrijven als Monsanto elke plant gaan produceren, dat elk geneesmiddel uit een medisch concern moet komen, dat er per se een elektronisch patiëntendossier moet komen en dat de hoeveelheid elektra en gas als het even kan van op afstand gereguleerd moet kunnen worden door de leverancier met zogenaamde slimme meters en niet meer door de individuele mens zelf. Die kunnen er niet efficiënt mee omgaan. Van de producten die je koopt tot aan de regulatie van alles in je leefomgeving, alles wordt straks een betaalde dienst, of je dat als individu nu wilt of niet. En dat gaat door, totdat alles zo vol met camera’s en chips zit in onze eigen leefomgeving, in onze straten, onze woning, onze kleding en mogelijk zelfs in ons eigen lichaam, dat elke stap, elke beweging en elke uitademing berekend kan worden. Science fiction?
En dat kan weer omgerekend worden tot wat elke mens moet betalen om de hoeveelheid teveel veroorzaakte CO2 te verminderen naar 0. En evenals de voorgaande variabele is het ook zeer onwaarschijnlijk dat deze variabele dus zo veel mogelijk gereduceerd zal gaan worden. En wel om dezelfde redenen. Blijft, naast inderdaad een vette bevolkingsreductie, de laatste variabele over.
Maar stop nu eens even! Als we de formule nog eens in ogenschouw nemen: CO2 = mensen x diensten per mens x energie per dienst x CO2 per eenheid energie dan schreeuwt de oplossing ons in het gezicht. Wil je CO2 = 0 krijgen, dan moet je CO2 per eenheid energie dus tot 0 reduceren. Dat is alles. Want CO2 = CO2 en 0 = 0. De rest is allemaal gebakken lucht, zolang we het tenminste alleen hebben over vermindering van de uitstoot van koolzuurgas. Vandaar ook, neem ik aan de titel voor de video met Bill Gates: “Bill Gates on energy: Innovating to zero!” Innoveren, oftewel gebruik gaan maken van nieuwe technieken en/of producten, tot de 0 in deze formule voor de uitstoot van koolzuurgas is bereikt. En hoe kun je in dit geval innoveren tot die 0 is bereikt? Heel eenvoudig, twee mogelijkheden. De eerste, nieuwe energiebronnen vinden, die nauwelijks tot geen CO2 als afvalproduct veroorzaken bij gebruik. Dus, geen olie- en gas- of andere fossiele brandstoffen meer gebruiken. Dat zal een aantal multinationals niet lekker zitten natuurlijk. De tweede, het uitgestoten koolzuurgas direct weer gebruiken om andere diensten te verrichten, waarbij het koolzuurgas wordt omgezet en opgebruikt. Kijken we alleen naar nieuwe, alternatieve bronnen van energie. Is er dan al iets anders? Ja, nucleaire energie. Het mag echter nu hopelijk eindelijk eens duidelijk zijn dat dat te gevaarlijk is. Wind- en zonne-energie. Wordt hard aan gewerkt. Maar of het voldumpen van de wereld met windmolenparken, zowel op zee als op het land nu zo’n fraai gezicht is en daadwerkelijk milieuvriendelijk? Het is in ieder geval een mogelijkheid. Wat is er nog meer? En hoe druk zijn verengde wetenschappers eigenlijk bezig met het daadwerkelijk zoeken naar nieuwe bronnen van energie? Waar blijven de buiten-de-doos-zoekende, niet-verengde wetenschappers? In hoeverre proberen ze het te houden bij wat er al is, vanwege allerlei lands- en multinationale bedrijfsbelangen? Vanwege eigen luiheid? Vanwege eigen ongeloof in andere mogelijkheden? Omdat het ze niet direct een dikke portemonnee oplevert? Innovating to zero! Als Gates het meent, dan zou hij bijvoorbeeld geld kunnen steken in een mogelijkheid, die momenteel druk besproken wordt op het internet. De E-Cat van Andrea Rossi. Voor deze mogelijk nieuwe bron van energie verwijs ik naar: http://www.ufowijzer.nl/tekstpagina/GreenpeaceECatJuni2011.htm Zo zijn er veel meer mensen, die al jaren hard werken aan andere energie-bronnen. Dat zijn de mensen, die gesteund dienen te worden, aan wie energie, tijd en geld aangereikt dient te worden.
De door Gates toegepaste formule past hier volkomen in, mits zoveel mogelijk elke dienst, die de ene mens voor de andere mens kan doen, wordt overgenomen door een bedrijf of instantie en daarmee een betaalde dienst wordt. Daarmee is de dienst in handen van een multinationaal bedrijf of regering en kan zij worden gemanipuleerd. Met het geregistreerd betalen van elke dienst, kan elke dienst opgenomen worden in de berekening van de formule. En daarmee kan de totale cultuurlijke uitstoot van koolzuurgas steeds preciezer worden berekend. Maar zoals gezien, is de oplossing vele malen eenvoudiger dan de formule en de praatjes van zogenaamde deskundigen suggereren. CO2
= C Als
de CO2–uitstoot per eenheid energie 0 is, Wat is daar voor nodig? Alternatieve bronnen van energie en innovatie op het gebruik van koolzuurgas. Zet daar de energie op in. Want de formule: CO2 = P x S x E x C is prachtig bedacht, maar volgens het KISS-principe (Keep It Simple, Stupid) is ze voor de reductie van koolzuurgas in het geheel niet nodig, als we onze energie, ons geld en onze tijd maar voldoende steken in de zoektocht naar nieuwe energie-bronnen, die geen CO2 als afvalstof veroorzaken en naar mogelijkheden om het teveel aan CO2 zelf weer nuttig op te gebruiken.
|
